โพรโทแอนีโมนิน
Jump to navigation
Jump to search
บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี
| โพรโทแอนีโมนิน[1] | |
|---|---|
 |
|
 |
|
| ชื่อตาม IUPAC | 5-Methylidenefuran-2-one |
| ชื่ออื่น | 4-Methylenebut-2-en-4-olide |
| เลขทะเบียน | |
| เลขทะเบียน CAS | [108-28-1] |
| PubChem | |
| SMILES |
|
| InChI |
|
| ChemSpider ID | |
| คุณสมบัติ | |
| สูตรโมเลกุล | C5H4O2 |
| มวลโมเลกุล | 96.08 g mol−1 |
| ลักษณะทางกายภาพ | น้ำมันสีเหลืองอ่อนซีด |
| จุดเดือด |
45 °C, 318 K, 113 °F |
| ความอันตราย | |
| LD50 | 190 mg·kg−1 (mouse)[2] |
 14 (verify) (what is: 10/ 10?)หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa |
|
| แหล่งอ้างอิงของกล่องข้อมูล | |
โพรโทแอนีโมนิน (อังกฤษ: protoanemonin) บางครั้งเรียก แอนีโมนอล (anemonol) หรือ แรนันคูลอล (ranunculol)[3] เป็นสารพิษที่พบในพืชวงศ์พวงแก้วกุดั่น (Ranunculaceae) โพรโทแอนีโมนินเป็นแล็กโทนของ 4-ไฮดรอกซี-2,4-กรดเพนทาไดอีโนอิก ลักษณะเป็นน้ำมันสีเหลืองซีด มีสูตรเคมีคือ C5H4O2[4] โพรโทแอนีโมนินเป็นสารที่ไม่เสถียร เมื่อพืชถูกทำลาย สารแรนันคูลินในพืชจะแปรสภาพเป็นโพรโทแอนีโมนิน[5] หากถูกผิวหนังจะทำให้คัน เป็นผื่นและตุ่มพอง[6] หากรับประทานเข้าไปจะทำให้คลื่นไส้ อาเจียน เวียนศีรษะ ชัก ตับอักเสบเฉียบพลัน ดีซ่านหรืออัมพาต[7][8][9]
หากทำให้พืชแห้ง สารโพรโทแอนีโมนินจะแปรสภาพเป็นแอนีโมนินและแปรสภาพเป็นกรดคาร์บอกซิลิกต่อไป[5][10]
วิถี[แก้]
 |
แรนันคูลิน |
| ↓ – กลูโคส | (พืชถูกทำลาย, การเปลี่ยนแปลงทางเอนไซม์) |
|
โพรโทแอนีโมนิน |
| ↓ ไดเมอไรเซชัน | (สัมผัสกับอากาศหรือน้ำ) |
 |
แอนีโมนิน |
| ↓ ไฮโดรไลเซชัน | |
 |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Römpp, Hermann; Falbe, Jürgen; Regitz, Manfred (1992). Römpp Lexikon Chemie (ใน German) (9 ed.). Stuttgart: Georg Thieme Verlag.
- ↑ Martín, ML; San Román, L; Domínguez, A (1990). "In vitro activity of protoanemonin, an antifungal agent.". Planta Medica 56 (1): 66–9. PMID 2356244. doi:10.1055/s-2006-960886. "The LD50 of protoanemonin in male Swiss albino mice was 190 mg/kg."
- ↑ List, PH; Hörhammer, L, eds. (1979). Hagers Handbuch der pharmazeutischen Praxis (ใน German) (4 ed.). Springer Verlag. ISBN 3-540-07738-3.
- ↑ Barceloux, Donald G.. "Medical Toxicology of Natural Substances: Foods, Fungi, Medicinal Herbs, Plants, and Venomous Animals". https://books.google.co.th/books?id=_x8ICgAAQBAJ&pg=PA691&lpg=PA691&dq=protoanemonin+toxicity&source=bl&ots=xmtYDYY8nw&sig=8H7EvCEZk7_aC-gAk_mcpc0oEtg&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwj1t-T4wfPRAhUFOI8KHdisAAA4ChDoAQgXMAA#v=onepage&q=protoanemonin%20toxicity&f=false. เรียกข้อมูลเมื่อ February 3, 2017.
- ↑ 5.0 5.1 Berger, Artur; Wachter, Helmut, eds. (1998). Hunnius Pharmazeutisches Wörterbuch (ใน German) (8 ed.). Walter de Gruyter Verlag. ISBN 3-11-015793-4.
- ↑ Spoerke, Jr., David G.; Smolinske, Susan C.. "Toxicity of Houseplants". https://books.google.co.th/books?id=a7-f66fRfzQC&pg=PA37&lpg=PA37&dq=protoanemonin+toxicity&source=bl&ots=F0p5og9FWI&sig=JWrDpLlNdEWkYRwcowniOof8oV0&hl=en&sa=X&sqi=2&ved=0ahUKEwi38dOkwfPRAhUHLo8KHWwcDlgQ6AEIVzAN#v=onepage&q=protoanemonin%20toxicity&f=false. เรียกข้อมูลเมื่อ February 3, 2017.
- ↑ Yilmaz, Bulent; Yilmaz, Barış; Aktaş, Bora; Unlu, Ozan; Roach, Emir Charles (2015-02-27). "Lesser celandine (pilewort) induced acute toxic liver injury: The first case report worldwide". World Journal of Hepatology 7 (2): 285–288. ISSN 1948-5182. PMC 4342611. PMID 25729484. doi:10.4254/wjh.v7.i2.285.
- ↑ Verbraucherschutz, Bundesamt für (2014-09-12). List of Substances of the Competent Federal Government and Federal State Authorities: Category "Plants and plant parts" (ใน English). Springer. ISBN 9783319107325.
- ↑ Lewis, Robert Alan (1998-03-23). Lewis' Dictionary of Toxicology (ใน English). CRC Press. ISBN 9781566702232.
- ↑ Handbuch der organischen Chemie, Leopold Gmelin (เยอรมัน)
บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี
