โพรโทแอนีโมนิน
| โพรโทแอนีโมนิน[1] | |
|---|---|
| |
| |
| ชื่อตาม IUPAC | 5-Methylidenefuran-2-one |
| ชื่ออื่น | 4-Methylenebut-2-en-4-olide |
| เลขทะเบียน | |
| เลขทะเบียน CAS | [108-28-1] |
| PubChem | |
| SMILES | |
| InChI | |
| ChemSpider ID | |
| คุณสมบัติ | |
| สูตรโมเลกุล | C5H4O2 |
| มวลโมเลกุล | 96.08 g mol−1 |
| ลักษณะทางกายภาพ | น้ำมันสีเหลืองอ่อนซีด |
| จุดเดือด |
45 °C, 318 K, 113 °F |
| ความอันตราย | |
| LD50 | 190 mg·kg−1 (mouse)[2] |
| หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa | |
| สถานีย่อย:เคมี | |
โพรโทแอนีโมนิน (อังกฤษ: protoanemonin) บางครั้งเรียก แอนีโมนอล (anemonol) หรือ แรนันคูลอล (ranunculol)[3] เป็นสารพิษที่พบในพืชวงศ์พวงแก้วกุดั่น (Ranunculaceae) โพรโทแอนีโมนินเป็นแล็กโทนของ 4-ไฮดรอกซี-2,4-กรดเพนทาไดอีโนอิก ลักษณะเป็นน้ำมันสีเหลืองซีด มีสูตรเคมีคือ C5H4O2[4] โพรโทแอนีโมนินเป็นสารที่ไม่เสถียร เมื่อพืชถูกทำลาย สารแรนันคูลินในพืชจะแปรสภาพเป็นโพรโทแอนีโมนิน[5] หากถูกผิวหนังจะทำให้คัน เป็นผื่นและตุ่มพอง[6] หากรับประทานเข้าไปจะทำให้คลื่นไส้ อาเจียน เวียนศีรษะ ชัก ตับอักเสบเฉียบพลัน ดีซ่านหรืออัมพาต[7][8][9]
หากทำให้พืชแห้ง สารโพรโทแอนีโมนินจะแปรสภาพเป็นแอนีโมนินและแปรสภาพเป็นกรดคาร์บอกซิลิกต่อไป[5][10]
วิถี[แก้]
 |
แรนันคูลิน |
| ↓ – กลูโคส | (พืชถูกทำลาย, การเปลี่ยนแปลงทางเอนไซม์) |
|
โพรโทแอนีโมนิน |
| ↓ ไดเมอไรเซชัน | (สัมผัสกับอากาศหรือน้ำ) |
 |
แอนีโมนิน |
| ↓ ไฮโดรไลเซชัน | |
|
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Römpp, Hermann; Falbe, Jürgen; Regitz, Manfred (1992). Römpp Lexikon Chemie (ภาษาเยอรมัน) (9 ed.). Stuttgart: Georg Thieme Verlag.
- ↑ Martín, ML; San Román, L; Domínguez, A (1990). "In vitro activity of protoanemonin, an antifungal agent". Planta Medica. 56 (1): 66–9. doi:10.1055/s-2006-960886. PMID 2356244.
The LD50 of protoanemonin in male Swiss albino mice was 190 mg/kg.
- ↑ List, PH; Hörhammer, L, บ.ก. (1979). Hagers Handbuch der pharmazeutischen Praxis (ภาษาเยอรมัน) (4 ed.). Springer Verlag. ISBN 3-540-07738-3.
- ↑ Barceloux, Donald G. "Medical Toxicology of Natural Substances: Foods, Fungi, Medicinal Herbs, Plants, and Venomous Animals". Google Books. สืบค้นเมื่อ February 3, 2017.
- ↑ 5.0 5.1 Berger, Artur; Wachter, Helmut, บ.ก. (1998). Hunnius Pharmazeutisches Wörterbuch (ภาษาเยอรมัน) (8 ed.). Walter de Gruyter Verlag. ISBN 3-11-015793-4.
- ↑ Spoerke, Jr., David G.; Smolinske, Susan C. "Toxicity of Houseplants". Google Books. สืบค้นเมื่อ February 3, 2017.
- ↑ ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:Citation/CS1 บรรทัดที่ 3512: invalid value (nil) at index 2 in table for 'concat'
- ↑ Verbraucherschutz, Bundesamt für (2014-09-12). List of Substances of the Competent Federal Government and Federal State Authorities: Category "Plants and plant parts" (ภาษาอังกฤษ). Springer. ISBN 9783319107325.
- ↑ Lewis, Robert Alan (1998-03-23). Lewis' Dictionary of Toxicology (ภาษาอังกฤษ). CRC Press. ISBN 9781566702232.
- ↑ Handbuch der organischen Chemie, Leopold Gmelin (เยอรมัน)
 |
บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี |