โฆษา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โฆษา
ชื่ออื่นพรหมวทินี
ส่วนบุคคล
เกิด
ศาสนาศาสนาฮินดู
ผลงานโดดเด่นบทสวดสรรเสริญอัศวินีกุมารในฤคเวท
รู้จักจากกวีนิพนธ์
ชื่ออื่นพรหมวทินี
อาชีพนักปรัชญาศาสนา

โฆษา (สันสกฤต: घोषा; Ghosha) เป็นนักปรัชญาอินเดียโบราณและโหรในยุคพระเวท เธอป่วยด้วยความผิดปกติทางผิวหนังตั้งแต่เด็ก ทำให้เธอมีรูปลักษณ์ที่ผิดแปลกไป ต่อมาอัศวินีกุมารได้รักษาเธอให้หายจากความผิดปกตินี้และช่วยฟื้นฟูความเยาว์วัยของเธอ เธอเป็นผู้สันทัดในพระเวท และนิพนธ์บทสวดรรเสริญสองบทในฤคเวท[1] ชื่ออื่นของเธอคือ มนตรทริกา (mantradarika)[2] และเธอได้รับการยกย่องเป็นพรหมวทินี[1]

บิดาของโฆษาคือกักษิวัต ผู้สืบเชื้อสายมาจากทีรฆตมะ ทั้งคู่เป็นผู้นิพนธ์บางตอนในฤคเวท เธอป่วยด้วยโรคเรื้อนซึ่งทำให้เธอมีรูปลักษณ์ที่ผิดปกติ[1][3] เธอได้ตั้งปณิธานดำรงตนเป็นพรหมจารีย์เป็นช่วงเวลายาวนาน และสวดบูชาต่อพระอัศวินเป็นประจำ พระอัศวินเป็นเทวแพทย์สององค์ผู้สันทัดในการรักษาและฟื้นฟูความเยาว์วัย พระอัศวินได้สอนมธุวิทยา วิทยาในพระเวทที่เกี่ยวกับความลับในการเรียนรู้เพื่อฟื้นฟูความเยาว์และได้รับความรู้มหาศาลเพื่อที่จะช่วยให้โฆษาหายจากโรคเรื้อน หลังการสวดภาวนาต่อเนื่องอย่างยาวนาน เธอสมความปราถนาในการหายจากโรคเรื้อน และได้แต่งงาน มีบุตรหนึ่งคนคือ สุษสตยะ (Suhstya) ซึ่งก็เป็นผู้นิพนธ์ตอนหนึ่งในฤคเวทอีกเช่นกัน[1][4][5]

โฆษาเป็นผู้นิพนธ์บทสวดสรรเสริญอัศวินีกุมารจำนวนสองบทอยู่ในมณฑลที่สิบของฤคเวท บทแรกเป็นการสรรเสริญพระอัศวิน และบทที่สองเป็นความปราถนาส่วนตัว บอกเล่าความรู้สึกส่วนตัวและความปราถนาในขีวิตแต่งงาน[6][7][8]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "Ghosha". Indian Scripture.com. สืบค้นเมื่อ 7 December 2015.
  2. Singh 2008, p. 27.
  3. Mahendra Kulasrestha (2006). The Golden Book of Rigveda. Lotus Press. p. 221. ISBN 978-81-8382-010-3.
  4. Vivekananda 1954, p. 161.
  5. Vettam Mani (1975). Puranic encyclopaedia. Motilal Banarsidass. p. 291. ISBN 978-0-8426-0822-0.
  6. Prabhu 1991, p. 257.
  7. "Women In Ancient India". Ghosha. Indic Studies Foundation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-02. สืบค้นเมื่อ 7 December 2015.
  8. Pandey 2008, p. 21.

บรรณานุกรม[แก้]