แซบอเนแซนอน
| แซบอเนแซนอน | |
|---|---|
 ฉบับหนึ่งจากปี 1945 | |
| บรรณาธิการ | เซดีเฆ โดว์แลทอบอดี |
| ประเภท | นิตยสารสตรี |
| นิตยสารราย | รายปักษ์, รายสัปดาห์, รายเดือน |
| วันจำหน่ายฉบับแรก | 18 กรกฎาคม 1919 |
| วันจำหน่ายฉบับสุดท้าย — (ฉบับที่) |
1 มกราคม 1921 ? |
| ประเทศ | ประเทศอิหร่าน |
| เมือง | เอสแฟฮอน |
แซบอเนแซนอน (เปอร์เซีย: زبان زنان; แปลว่า เสียงสตรี) เป็นนิตยสารรายปักษ์ รายสัปดาห์ และรายเดือนเกี่ยวกับแนวคิดสตรีสุดโต่ง ตีพิมพ์ในประเทศอิหร่านระหว่าง ค.ศ. 1919 ถึงเดือนมกราคม ค.ศ. 1921 ก่อตั้งโดยเซดีเฆ โดว์แลทอบอดี ผู้ซึ่งเป็นบรรณาธิการของนิตยสารเช่นกัน
ประวัติ[แก้]
ในปี 1919 เซดีเฆ โดว์แลทอบอดี ครูและนักเคลื่อนไหว ได้ก่อตั้งนิตยสาร แซบอเนแซนอน ขึ้น[1] ตีพิมพ์ในเมืองเอสแฟฮอน โดยเป็นนิตยสารสตรีลำดับที่ 3 ที่ตีพิมพ์ในประเทศอิหร่าน และเป็นหัวแรกที่ตีพิมพ์นอกเมืองหลวงเตหะราน[2][3] โดยมีนิตยสารที่ตีพิมพ์มาก่อนหน้า ได้แก่ ดอเนช ("ความรู้") ตั้งแต่ปี 1910 และ โชคูเฟ ("ดอกไม้บาน") ตั้งแต่ปี 1913[4] แซบอเนแซนอน ฉบับแรกตีพิมพ์ในวันที่ 18 กรกฎาคม 1919 เริ่มแรกเป็นนิตยสารรายปักษ์[5] แต่ละฉบับมีความยาว 4 หน้า[6] ต่อมาได้ปรับเป็นรายสัปดาห์เนื่องจากมีความต้องการสูงขึ้น[5] นิตยสารตีพิมพ์เฉพาะบทความที่สตรีเขียนส่งไปเท่านั้น[7] นิตยสารถูกบังคับให้ปิดตัวเมื่อปี 1921 เนื่องมาจากจุดยืนต่อต้านอังกฤษของนิตยสาร[5]
การตอบรับ[แก้]
นับแต่เริ่ม บทความของนิตยสารมีเป้าหมายที่จะท้าทาย "การถอยหลังลงคลองและความเบาปัญญา" ที่เกี่ยวข้องกับสิทธิสตรีในเอสแฟฮอน[8] และมีจุดยืนสนับสนุนการถอดผ้าคลุม (ฮิญาบ) ของสตรีในอิหร่านอย่างเปิดเผย[5] จุดยืนนี้ทำให้นิตยสารถูกสื่อข่าวอื่น ๆ โจมตี และอาคารของนิตยสารก็ถูกโจมตีด้วยอาวุธปืนและก้อนหินเช่นกัน[9] จนท้ายที่สุด นิตยสารดำเนินการตีพิมพ์ต่อไปได้ภายใต้การคุ้มครองจากตำรวจ[5] หลังจากตีพิมพ์ได้ 2 ปี นิตยสารถูกสั่งห้ามตีพิมพ์นาน 13 เดือนจากบทบรรณาธิการของโดว์แลทอบอดีที่มีเนื้อหาต่อต้านเจ้าอาณานิคมอังกฤษอย่างเปิดเผย[10][11]
ในปี 1921 เธอย้ายไปยังเตหะรานและตั้งนิตยสารขึ้นใหม่ที่นั่น[5] ภายใต้ชื่อเดิม แต่ปรับมาตีพิมพ์รายเดือนและมีขนาด 48 หน้าต่อฉบับแทน[5] นิตยสารหัวใหม่ในชื่อเดิมนี้มีอิทธิพลอย่างมาก และยังช่วยให้เห็นภาพชีวิตของสตรีในอิหร่านตลอดเวลาหลายทศวรรษ[12]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ الیز ساناساریان (2005). جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷) [Women's rights movement in Iran (insurgency, decline and repression from 1902 to the revolution of 1979)] (ภาษาเปอร์เซีย). แปลโดย نوشین احمدی خراسانی. Tehran: نشر اختران. pp. 58–59. ISBN 964-7514-78-6.
- ↑ شبکه بین المللی همبستگی با مبارزات زنان ايران [International network of solidarity with Iranian women's struggles]. www.iran-women-solidarity.net (ภาษาเปอร์เซีย). 25 พฤศจิกายน 2007. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2020.
- ↑ Ali Asghar Kia (1996). A review of journalism in Iran: the functions of the press and traditional communication channels in the Constitutional Revolution of Iran (วิทยานิพนธ์ PhD). University of Wollongong. p. 192.
- ↑ Sanasarian, Eliz (1982). The Women's Rights Movements in Iran. New York: Praeger. pp. 124–129. ISBN 0-03-059632-7.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 Nassereddin Parvin (2009). "Zabān-e Zanān". Encyclopædia Iranica (online ed.).
- ↑ Somayyeh Mottaghi. (2015). 'The Historical Relationship between Women’s Education and Women’s Activism in Iran' Asian Women, 31(1).
- ↑ "Sediqeh Dowlatabadi 1882-1961". sister-hood magazine. 26 เมษายน 2016. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2020.
- ↑ Diana Childress (2011). Equal Rights Is Our Minimum Demand: The Women's Rights Movement in Iran 25. Twenty-First Century Books. p. 33. ISBN 978-0-7613-5770-4.
- ↑ "Iranian Personalities: Sediqeh Dowlatabadi". Iran Chamber. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2020.
- ↑ "Iran's Feminist Parties". exterminatingangel.com. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2020.
- ↑ Camron Michael Amin (2001). "Selling and Saving "Mother Iran": Gender and the Iranian Press in the 1940s". International Journal of Middle East Studies. 33 (3): 335–361. doi:10.1017/S0020743801003014. ISSN 0020-7438. JSTOR 259455. PMID 18159657.
- ↑ شفیعی, سمیه سادات; حسینی فر, سیده زهرا (2018). نقش های اجتماعی مرجح زنان در آغاز پهلوی دوم؛ کاووشی جامعه شناختی در ماهنامه زبان زنان [Preferred social roles of women at the beginning of Pahlavi II; Sociological research in the monthly women's language]. فصلنامه علوم اجتماعی (ภาษาเปอร์เซีย). 25 (82). doi:10.22054/qjss.2018.23523.1593.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ แซบอเนแซนอน
