พายุเฮอริเคนแคทรีนา (พ.ศ. 2548)
พายุเฮอริเคนระดับ 5 (SSHWS) | ||
---|---|---|
พายุเฮอริเคนแคทรีนาเมื่อมีความรุนแรงสูงสุดในวันที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2548
| ||
ก่อตัว | 23 สิงหาคม พ.ศ. 2548 | |
สลายตัว | 30 สิงหาคม พ.ศ. 2548 | |
ความเร็วลม สูงสุด |
| |
ความกดอากาศต่ำสุด | 902 มิลลิบาร์ (เฮกโตปาสกาล 26.64 นิ้วปรอท) | |
ผู้เสียชีวิต | เสียชีวิต 1,836 ราย (เป็นทางการ) สูญหาย 705 ราย[1][2] | |
ความเสียหาย | 81.2 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงินปี 2005) 90.9 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ปี 2006) (พายุหมุนเขตร้อนที่สร้างความเสียหายมากที่สุดในประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกา) | |
พื้นที่ได้รับ ผลกระทบ |
บาฮามาส ฟลอริดา คิวบา ลุยเซียนา (โดยเฉพาะ นิวออร์ลีนส์) มิสซิสซิปปี แอละแบมา ส่วนใหญ่ของอเมริกาเหนือทางตะวันออก | |
ส่วนหนึ่งของ ฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติก พ.ศ. 2548 |
พายุเฮอริเคนแคทรีนา (อังกฤษ: Hurricane Katrina) คือพายุเฮอริเคนที่รุนแรง และสร้างความเสียหายที่สุด ในประวัติศาสตร์ของสหรัฐอเมริกา ถูกจัดความรุนแรงตาม มาตราเฮอริเคนในประเภทที่ 5 (ตามมาตราของ Saffir-Simpson Hurricane Scale) ซึ่งถือว่ารุนแรงที่สุด และมีพายุเฮอริเคนที่อยู่ในประเภทนี้มาก่อนเพียง 3 ลูกเท่านั้น ได้แก่ เฮอริเคนเลเบอร์เดย์ (Hurricane Labor Day, 1935) ในปี พ.ศ. 2478, เฮอริเคนคามิลล์ (Hurricane Camille, 1969) ในปี พ.ศ. 2512 และ เฮอริเคนแอนดรูว์ (Hurricane Andrew) ในปี พ.ศ. 2535 ก่อนที่จะถูกลดระดับความรุนแรงให้อยู่ในประเภทที่ 4 เฮอริเคนดังกล่าวสร้างความเสียหายมหาศาลให้แก่ชายฝั่งด้านตะวันออกของสหรัฐอเมริกา ทางตอนใต้ของประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน เมืองนิวออร์ลีนส์ ในรัฐลุยเซียนา ซึ่งตามแถลงการณ์ของทางการสหรัฐฯ ในวันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2548 พายุดังกล่าวกินเนื้อที่ความเสียหายประมาณ 90,000 ตารางไมล์ (233,000 ตารางกิโลเมตร) ซึ่งกว้างเกือบเท่าเกาะบริเตนใหญ่ทั้งเกาะ
พายุดังกล่าวทำให้คนประมาณห้าล้านคนไม่มีไฟฟ้าใช้ ซึ่งกว่าจะแก้ปัญหาดังกล่าวได้คาดว่าจะต้องใช้เวลาประมาณ 2 เดือน และแผนบรรเทาภัยพิบัติหลายแผนได้ถูกนำมาใช้ในพื้นที่ที่ประสบภัย
ข้อติติงการแก้ไขปัญหาของรัฐบาลสหรัฐ
[แก้]รัฐบาลสหรัฐได้รับการติเตียนเป็นอย่างมากถึงการบริหารงานที่ผิดพลาดและขาดความเป็นผู้นำในการแก้ไขปัญหา ทำให้เกิดความล่าช้าและเกิดการเสียชีวิตมากเกินกว่าที่ควรจะเป็น หน่วยงานที่รับผิดชอบในขณะนั้นคือ สำนักจัดการภาวะฉุกเฉินกลาง (ฟีมา)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Reports of Missing and Deceased." Louisiana Department of Health and Hospitals. April 18, 2006. Retrieved on 2006-06-05.
- ↑ "Deaths of evacuees push toll to 1,577." New Orleans Times-Picayune. May 19, 2006. Retrieved on 2006-06-05.