เอ็ม109 ฮาวอิตเซอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ปืนใหญ่อัตตาจรเอ็ม 109 ของกองกำลังป้องกันอิสราเอล
ภาพการยิงปืนใหญ่อัตตาจรเอ็ม 109 ของกองกำลังป้องกันอิสราเอล
ปืนใหญ่อัตตาจรเอ็ม 109
ชนิด ปืนใหญ่อัตตาจร
สัญชาติ  สหรัฐ
สมัย
การใช้งาน
เริ่มใช้
ช่วงผลิต
ช่วงการใช้งาน
ผู้ใช้งาน
สงคราม
ขนาดลำกล้อง 155 มิลลิเมตร
ระยะครบรอบเกลียว
ความยาวลำกล้อง
กระสุน 155 มิลลิเมตร แบบแยกบรรจุ
อัตราการยิง 4 นัด/นาที
ความเร็วปากลำกล้อง
มุมยิง {{{elevation}}}
มุมทิศ {{{traverse}}}
ระยะยิงไกลสุด 30,000 เมตร
ระยะยิงใกล้สุด 18,000 เมตร
พลประจำปืน 8 นาย
น้ำหนัก 27.5 ตัน
ความยาวรวม 9.1 เมตร
แบบอื่น

เอ็ม109 ฮาวอิตเซอร์ (อังกฤษ: M109 howitzer) เป็นปืนใหญ่อัตตาจรสัญชาติอเมริกันขนาด 155 ม.ม.ซึ่งปรากฏตัวครั้งแรกในต้นทศวรรษ 1960 มันได้พัฒนามาอย่างต่อเนื่องจนถึงรุ่นในปัจจุบันคือเอ็ม109เอ6 พาลาดิน ปัจจุบันถูกใช้เพียงกองทัพสหรัฐฯ เท่านั้น สหรัฐฯ ยังคงมีเอ็ม109เอ5 จำนวนมากอยู่ในประจำการ ตระกูลเอ็ม109 เป็นสิ่งที่พบเห็นได้บ่อยตามกองพลยานเกราะของโลกตะวันตก

กองทัพอังกฤษได้แทนที่เอ็ม109 ด้วยเอเอส-90 กองกำลังติดอาวุธในยุโรปจำนวนมากได้แทนที่เอ็ม109 ด้วยพีซีเอช 2000 ของเยอรมนี ซึ่งดีเหนือกว่าเอ็ม109 ในหลายๆ ด้าน การพัฒนาที่สำคัญของเอ็ม109 เกิดขึ้นโดยสหรัฐฯ และสวิตเซอร์แลนด์ ด้วยการยกเลิกโครงการครูเซเดอร์ในสหรัฐฯ พาลาดินยังคงเป็นปืนใหญ่อัตตาจรหลักของกองทัพบกสหรัฐฯ ไปอีกหลายปี จนกระทั่งจะมีโครงการใหม่ของสหรัฐฯ ที่จะเริ่มในปี พ.ศ. 2551–2553

ลูกเรือของเอ็ม109 จะประกอบด้วยหัวหน้า พลขับ พลปืนสามนายที่ต้องเตรียม บรรจุ และยิง และพลปืนอีกสองนายที่จะเป็นคนเล็งปืนใหญ่ พลปืนจะเล็งปืนไปทางซ้ายขวา โดยที่อีกคนจะเล็งขึ้นลง เอ็ม109เอ6 พาลาดินนั้นต้องการพลปืนเพียงหนึ่งนายและคนบรรจุกระสุนสองนาย

รายละเอียดเฉพาะของเอ็ม109 ฮาวอิตเซอร์[แก้]

  • ประเทศผู้ผลิต สหรัฐอเมริกา
  • บทบาท ปืนใหญ่อัตตาจร
  • น้ำหนัก
  • ความยาว 9.1 เมตร
  • ความกว้าง 3.1 เมตร
  • ความสูง 3.3 เมตร
  • ลูกเรือ 8 นาย (ผู้บัญชาการปืน พลขับ พลปืนหกนาย)
  • อัตราการยิง 4 นัดต่อนาที
  • ระยะยิงที่มีประสิทธิภาพ 18,000-30,000 เมตร (กระสุนจรวด)
  • อาวุธหลัก ปืนใหญ่126 ฮาวอิตเซอร์ขนาด 155 ม.ม.
  • อาวุธรอง ปืนกลเอ็ม2 ขนาด 12.7 ม.ม.
  • พิสย 350 กิโลเมตร
  • ความเร็ว 56 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]