เอียน เซนต์จอห์น
.jpg) | |||
| ข้อมูลส่วนตัว | |||
|---|---|---|---|
| ชื่อเต็ม | จอห์น เซนต์จอห์น[1] | ||
| วันเกิด | 7 มิถุนายน ค.ศ. 1938 | ||
| วันเสียชีวิต | 1 มีนาคม ค.ศ. 2021 (82 ปี) | ||
| ตำแหน่ง | กองหน้า | ||
| สโมสรอาชีพ* | |||
| ปี | ทีม | ลงเล่น | (ประตู) |
| 1956–1961 | มาเธอร์เวลล์ | 113 | (80) |
| 1961–1971 | ลิเวอร์พูล | 336 | (95) |
| *นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น | |||
จอห์น "เอียน" เซนต์จอห์น (อังกฤษ: John "Ian" St John, 7 มิถุนายน 1938 – 1 มีนาคม 2021) เป็นนักฟุตบอล โค้ช และสื่อมวลชนชาวสกอตแลนด์ เซนต์ จอห์นเล่นในตำแหน่งกองหน้าให้กับลิเวอร์พูลตลอดช่วงทศวรรษ 1960 เซ็นสัญญาโดยบิลล์ แชงคลีในปี 1961 เซนต์ จอห์นเป็นสมาชิกคนสำคัญที่พาทีมลิเวอร์พูลขึ้นมาจากดิวิชัน 2 และคว้าแชมป์ดิวิชัน 1 2 สมัย เอฟเอคัพ 1 สมัย ซึ่งเขายิงประตูชัยในนาทีที่ 117 ในรอบชิงชนะเลิศปี 1965 เขาเล่นให้กับสกอตแลนด์ 21 นัดยิงได้ 9 ประตู
อาชีพ[แก้]
มาเธอร์เวลล์[แก้]
เซนต์จอห์นมีพี่น้อง 6 คน อเล็กซ์ พ่อของพวกเขา ซึ่งเป็นช่างเหล็ก เสียชีวิตเมื่อเอียนอายุเพียง 6 ขวบ เอียนยังแสดงความสามารถในการชกมวยตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แต่แม่ของเขาไม่ชอบใจ[2] หลังจากเล่นฟุตบอลให้กับทีมเยาวชนและทีมโรงงานตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่นในขณะที่ทำงานในอุตสาหกรรมท้องถิ่นรวมถึงที่ Colville Steelworks เซนต์จอห์นเริ่มอาชีพของเขากับมาเธอร์เวลล์ ทีมเชียร์ในวัยเด็ก โดยเซ็นสัญญาเป็นนักฟุตบอลอาชีพในปี 1957[3] หลังจากย้ายไปเล่นให้กับทีม Douglas Water Thistle; เขาฝึกงานด้านวิศวกรรม (เป็นงานที่เขายอมรับว่าเขาไม่ชอบ) ต่อไปอีก 2 ปี[2]
มาเธอร์เวลล์คุมทีมโดยบ็อบบี แอนเซลล์ และเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มผู้เล่นดาวรุ่งมากพรสวรรค์ (รวมทั้งแอนดี เวียร์, วิลลี ฮันเตอร์ และแซมมี รีด) ที่ได้รับฉายาว่า "แอนเซลล์เบบส์" (ตั้งฉายาตามบัสบีเบบส์กลุ่มนักเตะดาวรุ่งมากพรสวรรค์ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด)[4][5] การประเดิมสนามครั้งแรกของเขาคือกับ Queen of the South ในเกมเยือนที่ Palmerston Park เซนต์จอห์นทำแฮตทริกให้มาเธอร์เวลล์ภายในเวลา 2 นาที 30 วินาทีในการเจอกับฮิเบอร์เนียนในปี 1959 ซึ่งเป็นหนึ่งในสถิติที่เร็วที่สุดในประวัติศาสตร์ฟุตบอลสก็อต[6] เขาออกจากมาเธอร์เวลล์ในปี 1961 โดยทำได้ 105 ประตูจากการลงเล่น 144 นัดในทุกรายการให้กับสโมสร[3]
ลิเวอร์พูล[แก้]
เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม 1961 เขาย้ายไปร่วมทีมลิเวอร์พูลด้วยค่าตัว 37,500 ปอนด์ (เทียบเท่ากับ 900,000 ปอนด์ในปี 2021)[7] สร้างสถิติใหม่ของสโมสรในขณะนั้น เขาถูกบิลล์ แชงคลีพามาที่สโมสรเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับฤดูกาล 1961–62 ในขณะนั้นสโมสรยังอยู่ในดิวิชัน 2[7] หลายปีต่อมา หลังจากที่แชงคลีวางมือจากการเป็นผู้จัดการทีม เขาบรรยายถึงการมาถึงของเซนต์จอห์นว่า เขามาพร้อมกับรอน ยีตส์ในช่วงฤดูร้อน ในฐานะ "จุดเปลี่ยน" ของสโมสรเมื่อพวกเขาเริ่มการเปลี่ยนแปลงสู่ 1 ในทีมฟุตบอลชั้นนำของยุโรป[8]
เซนต์จอห์นประเดิมสนามให้กับลิเวอร์พูลในเกมเมอร์ซีย์ไซด์ดาร์บี พบกับเอฟเวอร์ตัน ซึ่งเป็นคู่แข่งร่วมเมืองในลิเวอร์พูลซีเนียร์คัพ[7] แม้ว่าลิเวอร์พูลจะแพ้ 3–4 แต่เขาก็ประกาศการมาถึงของเขาด้วยการยิงทั้ง 3 ประตูให้ทีม[7][9] เขายิงไปทั้งหมด 18 ประตูในฤดูกาลแรกให้กับลิเวอร์พูล และพลาดการลงเล่นไป 2 นัด[7]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Statutory registers – Births – Search results". ScotlandsPeople. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-09-21. สืบค้นเมื่อ 2024-02-26.
- ↑ 2.0 2.1 Ian St John (2014). The Saint – My Autobiography. Hachette UK. ISBN 9781444785913.
- ↑ 3.0 3.1 "Made In Motherwell: Ian St John". Motherwell FC. 13 February 2017. สืบค้นเมื่อ 9 March 2019.
- ↑ Mullen, Scott (20 January 2017). "Ian St John on the day Motherwell rocked Rangers 5–2 at Ibrox". Evening Times. สืบค้นเมื่อ 9 March 2019.
- ↑ Ancell's Babes: Steelmen, Sinners and the Saint, The Football Pink, 12 February 2019
- ↑ "Stirling Albion: Darren Smith joins rapid hat-trick club". BBC Sport. 10 February 2016. สืบค้นเมื่อ 9 March 2019.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 "Players – Ian St John". www.lfchistory.net. สืบค้นเมื่อ 9 March 2019.
- ↑ "BBC – Beginning a football revolution". BBC News. 30 November 2009. สืบค้นเมื่อ 16 November 2013.
- ↑ "Ian St John, former Liverpool striker and Saint and Greavsie star, dies aged 82". The Daily Telegraph. 2 March 2021. สืบค้นเมื่อ 2 March 2021.