เลียงผาญี่ปุ่น

เลียงผาญี่ปุ่น
เลี้ยงผาญี่ปุ่นในวะกิโนะซะวะ ประเทศญี่ปุ่น
สถานะการอนุรักษ์
ความเสี่ยงต่ำ (IUCN 3.1)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Animalia
ไฟลัม:	Chordata
ชั้น:	Mammalia
อันดับ:	Artiodactyla
วงศ์:	Bovidae
วงศ์ย่อย:	Caprinae
สกุล:	Capricornis
สปีชีส์:	C.  crispus
ชื่อทวินาม
Capricornis crispus (Swinhoe, 1870)
ชื่อพ้อง
Antilope crispa Temminck, 1836 Capricornis crispa (Gray, 1846) Capricornulus crispus (Heude, 1898) Capricornulus pryerianus (Heude, 1898) Capricornulus saxicola (Heude, 1898) Naemorhedus crispus (Groves & Grubb, 1985) Nemorhaedus crispus (Grubb, 1993)

เลียงผาญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 日本カモシカ; โรมะจิ: Nihon kamoshika; ชื่อวิทยาศาสตร์: Capricornis crispus) เป็นสัตว์จำพวกที่มีเขาเป็นเกลียว และเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีกีบคู่จำพวกเลียงผาชนิดหนึ่ง พบได้ในป่าทึบในประเทศญี่ปุ่น ส่วนมากกระจายพันธุ์อยู่บริเวณตอนเหนือและตอนกลางของเกาะฮนชู โดยเลียงผาญี่ปุ่นถือเป็นสัญลักษณ์ของประเทศในด้านการปกป้องและอนุรักษ์ธรรมชาติ

ตัวโตเต็มวัยจะมีส่วนสูงราว 81 เซนติเมตร และมีน้ำหนัก 30-45 กิโลกรัม มีสีตัวตั้งแต่ดำไปจนถึงเทาและเมื่อกระทบกับแสงตะวันจะออกสีน้ำตาล มีขนหนาปุกปุยโดยเฉพาะตรงหาง ทั้งสองเพศต่างมีเขาขนาดเล็กโค้งงอไปด้านหลังเหมือนกันทำให้ยากที่จะจำแนกเพศด้วยสายตาได้ พวกมันอาศัยอยู่ในป่าภูเขาโดยจะออกหากินในช่วงเช้าและช่วงเย็นของวัน กินใบไม้, หน่อไม้ และลูกโอ็คเป็นอาหาร มักจะอาศัยอยู่แบบสันโดษหรือจับคู่กันอยู่หรือรวมกลุ่มกันอยู่ไม่เกินสี่ตัวและแต่ละกลุ่มจะไม่มีการปะปนเพศกัน พวกมันแบ่งอาณาเขตโดยปล่อยสารคัดหลั่งที่มีกลิ่นเปรี้ยว

กลางศตวรรษที่ 20 พวกมันถูกล่าเป็นจำนวนมากจนเกือบจะสูญพันธุ์ ทำให้ในปี 1955 รัฐบาลญี่ปุ่นต้องตรากฎหมายและกำหนดให้เลียงผาญี่ปุ่นเป็น "อนุสรณ์พิเศษแห่งชาติ" ซึ่งเป็นการปกป้องพวกมันจากเหล่านายพราน หลังจากนั้นประชากรพวกมันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนบัญชีแดงของสหภาพเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติได้ระบุให้เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความเสี่ยงต่ำต่อการสูญพันธุ์ และนำไปสู่การยกเลิกกฎหมายดังกล่าวในปี 1979 โดยการนำของนักป่าไม้และเกษตรกร ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เลียงผาญี่ปุ่นก็เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองใน 13 พื้นที่ใน 23 จังหวัด และพวกมันยังได้ถูกตีตราโดยนักอนุรักษ์ว่าเป็น "สมบัติในป่าไม้ของชาติที่มีชีวิต"

• เลียงผาญี่ปุ่นตามธรรมชาติ
• 

  ในฤดูหนาว

• 

  แม่และลูก

• 

  ในเขาซัมโปอิวะ

เชิงอรรถ

ผลงานที่อ้างถึง

หนังสือ

• Abe, Hisashi, บ.ก. (2008). 日本の哺乳類 (Nihon no Honyuurui) [A Guide to the Mammals of Japan] (ภาษาญี่ปุ่น). Tokai University. ISBN 978-4-486-01802-5.
• Burton, Maurice; Burton, Robert, บ.ก. (2002). International Wildlife Encyclopedia. Marshall Cavendish. pp. 2323–2324. ISBN 978-0-7614-7266-7.
• Grubb, P. (2005). "Order Artiodactyla". ใน Wilson, D. E.; Reeder, D. M (บ.ก.). Mammal Species of the World (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 704. ISBN 978-0-8018-8221-0.
• Honda, Katsuhisa; Tatsukawa, Ryo; Miura, Shingo (1987). "Heavy metal accumulation in wild Japanese serow". ใน Soma, Hiroaki (บ.ก.). The Biology and Management of Capricornis and Related Mountain Antelopes. pp. 365–387. ISBN 978-94-011-8030-6.
• Iijima, Masahiro; Tsuchiya, Kimiyuki (2010). 日本哺乳類大図鑑 (Nihon Honyuurui Daizukan) [The Encyclopedia of Wild Mammals in Japan] (ภาษาญี่ปุ่น). Kaiseisha. ISBN 978-4-03-971170-0.
• Kishimoto, Ryosuke (2003). "Social monogamy and social polygyny in a solitary ungulate, the Japanese Serow (Capricornis crispus)". ใน Reichard, Ulrich H.; Boesch, Christophe (บ.ก.). Monogamy: Mating Strategies and Partnerships in Birds, Humans and Other Mammals. Cambridge University Press. pp. 147–158. ISBN 978-0-521-52577-0.
• Knight, John (2003). Waiting for Wolves in Japan: An Anthropological Study of People-Wildlife Relations: An Anthropological Study of People-Wildlife Relations. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-158864-8.
• Lue, Kuang-Yang (1987). "A preliminary study on the ecology of Formosan serow Capricornis crispus swinhoei". ใน Soma, Hiroaki (บ.ก.). The Biology and Management of Capricornis and Related Mountain Antelopes. Springer Netherlands. pp. 125–133. doi:10.1007/978-94-011-8030-6_10. ISBN 978-94-011-8032-0.
• Maruyama, N.; Ikeda, H.; Tokida, K. (1997). "9.4 Japan". ใน Shackleton, David M. (บ.ก.). Wild Sheep and Goats and Their Relatives: Status Survey and Conservation Action Plan for Caprinae. IUCN. pp. 271–274. ISBN 978-2-8317-0353-4.
• Nawa, Akira (2009). 森の賢者カモシカ: 鈴鹿山地の定点観察記 (Mori no Kenja Kamoshika: Suzuka Sanchi no Teiten Kansatsu-ki) [Serow, Sage of the Forest: Record of Observation in the Suzuka Mountains] (ภาษาญี่ปุ่น). Sunrise Publishing. ISBN 978-4-88325-389-0.
• Ono, Yūichi (2000). ニホンカモシカのたどった道: 野生動物との共生を探る (Nihonkamoshika no tadotta michi: Yasei doubutsu to no kyōsei wo saguru) [The Path Taken by the Japanese Serow: Exploring Symbiosis with Wildlife] (ภาษาญี่ปุ่น). Chuokoron-Shinsha. ISBN 978-4-12-101539-6.

วารสาร

• Atoji, Yasuro; Suzuki, Yoshitaka; Sugimura, Makoto (December 1988). "Lectin Histochemistry of the Interdigital Gland in the Japanese Serow (Capricornis crispus) in Winter" (PDF). Journal of Anatomy. 161 (161): 159–170. PMC 1262100. PMID 3254889.
• Doko, Tomoko; Chen, Wenbo (2013). "The Geographical distribution and habitat use of the Japanese serow (Naemorhedus crispus) in the Fuji-Tanzawa region, Japan" (PDF). Journal of Environmental Information Science. 41 (5): 53–62. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-07-14. สืบค้นเมื่อ 2014-06-25.
• Inoshima, Yasuo (2010). "Spatial and Temporal Genetic Homogeneity of Orf Viruses Infecting Japanese Serows (Capricornis crispus)". Journal of Veterinary Medical Science. 72 (6): 701–707. doi:10.1292/jvms.09-0467. PMID 20124763.
• Jass, Christopher N.; Mead, Jim I. (15 December 2004). "Capricornis crispus" (PDF). Mammalian Species. 750: 1–10. doi:10.1644/750. ISSN 1545-1410. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2016-06-20.
• Jiang, Zhaowen; Torii, Harumi; Takatsuki, Seiki; Ohba, Takahiro (2008). "Local Variation in Diet Composition of the Japanese Serow During Winter". Zoological Science. 25 (12): 1220–1226. doi:10.2108/zsj.25.1220. PMID 19267649. S2CID 22040240.
• Min, M. S.; Okumura, H.; Jo, D. J.; An, J. H.; Kim, K. S.; Kim, C. B., Shin, N. S.; Lee, M. H.; Han, M. H.; Voloshina, I. V.; Lee, H. (2004). "Molecular Phylogenetic Status of the Korean Goral and Japanese Serow Based on Partial Sequences of the Mitochondrial Cytochrome b Gene". Molecules and Cells. 17 (2): 365–372. ISSN 0219-1032. PMID 15179056.
• Natori, Y.; Porter, W. P. (2007). "Model of Japanese Serow (Capricornis crispus) Energetics Predicts Distribution on Honshu, Japan". Ecological Applications. 17 (5): 1441–1459. doi:10.1890/06-1785.1. ISSN 1051-0761. PMID 17708220.
• Ochiai, K.; Susaki, K. (2002). "Effects of Territoriality on Population Density in the Japanese serow (Capricornis crispus)". Journal of Mammalogy. 83 (4): 964–972. doi:10.1644/1545-1542(2002)083<0964:eotopd>2.0.co;2. JSTOR 1383502.
• Togashi, Mikiko; Tsujimoto, Tsunenori; Yamauchi, Kiyoshi; Deguchi, Yoshitaka; Hashizume, Kazuyoshi; Kizaki, Keiichiro; Honjou, Sachika; Izaike, Yoshiaki; Osawa, Takeshi (2009). "Plasma and Fecal Sex Steroid Hormone Profiles During the Estrous Cycle in a Japanese Serow (Capricornis crispus)". Journal of Reproduction and Development. 55 (4): 412–417. doi:10.1262/jrd.20165. PMID 19404003.
• Sakae, C.; Ishida, T. (February 2012). "Direct Evidence for Toxoplasma gondii Infection in a Wild Serow (Capricornis crispus) from Mainland Japan". Journal of Parasitology. 98 (1): 224–225. doi:10.1645/GE-2881.1. ISSN 1937-2345. PMID 21882974. S2CID 7779970.
• Liu, Wei; Yao, Yong-fang; Yu, Qin; Ni, Qing-yong; Zhang, Ming-wang; Yang, Jian-dong; Mai, Miao-miao; Xu, Huai-liang (2013). "Genetic variation and phylogenetic relationship between three serow species of the genus Capricornis based on the complete mitochondrial DNA control region sequences". Molecular Biology Reports. 40 (12): 6793–6802. doi:10.1007/s11033-013-2796-8. PMID 24057256. S2CID 18421161.

เว็บ

• Tokida, K. (2020). "Capricornis crispus". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T3811A22151909. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-2.RLTS.T3811A22151909.en. สืบค้นเมื่อ 11 November 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Images at Flavon's Wild herb and Alpine plants
• Japanese serow at Ultimate Ungulate