เรือทองบ้าบิ่น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ประวัติ
ประเทศไทย
ชื่อlist error: <br /> list (help)
ไทย: เรือทองบ้าบิ่น
โรมัน: Thong Babin
ลักษณะเฉพาะ
ประเภท: เรือประตูหน้า
ความยาว: 32 เมตร
ความกว้าง: 1.83 เมตร
ความลึก: 0.64 เมตร
ลูกเรือ: 42
หมายเหตุ: ฝีพาย 39 คน
นายท้าย 2 คน
นายเรือ 1 คน

เรือทองบ้าบิ่น เป็นเรือประตูหน้า หนึ่งในสองของเรือคู่แรกในกระบวนพยุหยาตราชลมารค เรือลำเดิมไม่พบหลักฐานในการสร้าง ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ถูกลูกระเบิด ตัวเรือได้รับความเสียหาย กรมศิลปากรได้ตัดหัวเรือและท้ายเรือเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์ ในปี พ.ศ. 2507 ได้สร้างตัวเรือขึ้นใหม่ โดยใช้หัวเรือเดิมและได้แกะสลักลวดลาย คาดหัว-ท้ายเรือ ปิดทองประดับกระจก พร้อมกับจัดทำเครื่องตกแต่งเรือใหม่

ตัวเรือกว้าง 1.83 เมตร ยาว 32 เมตร ลึก 0.64 เมตร ใช้ฝีพาย 39 นาย นายเรือ 1 นาย และนายท้าย 2 นาย[1] ปัจจุบันเก็บรักษาที่แผนกเรือพระราชพิธี กองเรือเล็ก

อ้างอิง[แก้]

  1. เรือทองบ้าบิ่น กรมขนส่งทหารเรือและฝ่ายจัดเก็บข้อมูล กองทัพเรือ