เปโตรนิยาแห่งอารากอน
| เปโตรนิยาแห่งอารากอน | |
|---|---|
 เปโตรนิยาในพระราชพงศาวลีพระมหากษัตริย์แห่งอารากอนในคริสต์ศตวรรษที่ 15 | |
| สมเด็จพระราชินีนาถแห่งอารากอน | |
| ครองราชย์ | ค.ศ. 1137–1164 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้ารามิโรที่ 2 แห่งอารากอน |
| ถัดไป | พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 2 แห่งอารากอน |
| พระราชสมภพ | 26 มิถุนายน ค.ศ. 1136 อูเอสกา |
| สวรรคต | 15 ตุลาคม ค.ศ. 1173 (37 พรรษา) |
| ฝังพระศพ | อาสนวิหารบาร์เซโลนา |
| คู่อภิเษก | ราโมน บารังเกที่ 4 เคานต์แห่งบาร์เซโลนา |
| พระราชบุตร | เป-ราแห่งบาร์เซโลนา (ทายาทแห่งอารากอน) ด็อลซาแห่งอารากอน พระราชินีแห่งโปรตุเกส พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 2 แห่งอารากอน ราโมน บารังเกที่ 3 เคานต์แห่งพรอว็องส์ ซันส์ เคานต์แห่งโพรว็องส์ |
| ราชวงศ์ | ฆิเมเนซ |
| พระราชบิดา | พระเจ้ารามิโรที่ 2 แห่งอารากอน |
| พระราชมารดา | อาแญ็สแห่งอากีแตน |
สมเด็จพระราชินีนาถเปโตรนิยาแห่งอารากอน (สเปน: Petronilla; อารากอน: Peyronela หรือ Payronella;[1] กาตาลา: Peronella) เสด็จพระราชสมภพ 29 มิถุนายน[2] / 11 สิงหาคม[3] ค.ศ. 1136 สวรรคต 15 ตุลาคม ค.ศ. 1173 ครองราชย์เป็นสมเด็จพระราชินีนาถแห่งอารากอนหลังการสละบัลลังก์ของพระราชบิดาในปี ค.ศ. 1137 จนกระทั่งสละราชบัลลังก์ในปี ค.ศ. 1164 ทรงเป็นพระราชธิดาและผู้สืบทอดต่อตำแหน่งของพระเจ้ารามิโรที่ 2 แห่งอารากอน ซึ่งเกิดจากอาแญ็สแห่งอากีแตนผู้เป็นพระมเหสี พระองค์เป็นผู้ปกครองคนสุดท้ายของอารากอนที่มาจากราชวงศ์ฆิเมเนซ และการแต่งงานของพระองค์ทำให้บัลลังก์ถูกส่งต่อให้ราชวงศ์บาร์เซโลนา
พระราชินีแห่งอารากอน[แก้]
รามิโร พระบิดาของเปโตรนิยาเป็นพระอนุชาของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 1 แห่งอารากอน และเป็นบิชอปแห่งบาร์บัสโตร-โรดา ทว่าในปี ค.ศ. 1134 พระเจ้าอัลฟอนโซได้สิ้นพระชนม์โดยร้ซึ่งทายาท พระองค์ยกราชบัลลังก์ให้กลุ่มนักรบศาสนาสามกลุ่ม แต่ความประสงค์ของพระองค์ไม่ได้รับการทำตาม กลุ่มชนชั้นสูงของอารากอนเลือกพระอนุชาของพระองค์เป็นกษัตริย์ ด้วยเป็นบิชอป รามิโรจึงต้องขอการผ่อนผันจากสมเด็จพระสันตะปาปา สละคำปฏิญาณตนเป็นพระเพื่อมาสานต่อการสืบทอดต่อบัลลังก์
การอภิเษกสมรสของพระเจ้ารามิโรกับอาแญ็สแห่งอากีแตน ซึ่งเป็นพระปิตุจฉาของอาลีเยนอร์แห่งอากีแตน ถูกจัดเตรียมขึ้นมาอย่างเร่งรีบ และอาแญ็สตั้งครรภ์อย่างรวดเร็ว เปโตรนิยาซึ่งป็นพระโอรสธิดาเพียงคนเดียวของทั้งคู่เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน ค.ศ. 1136 พระองค์มีพระชนมายุเพียง 1 พรรษาในตอนที่ถูกจับหมั้นหมายกับราโมน บารังเกที่ 4 เคานต์แห่งบาร์เซโลนา ซึ่งขณะนั้นมีอายุ 24 ปี[4] ต่อมาในปีเดียวกันนั้นพระบิดาของพระองค์สละราชสมบัติให้พระองค์และส่งต่ออำนาจให้ราโมน บารังเก พระองค์กลับไปใช้ชีวิตในทางศาสนา[4] ที่วิหารซันเปโดรในเวสกา ทรงสิ้นพระชนม์ที่วิหารดังกล่าวในปี ค.ศ. 1157 พระมารดาของเปโตรนิยาก็เกษียณตัวไปใช้ชีวิตในทางศาสนาที่อารามฟงเตฟวูด์และสิ้นพระชนม์ราวปี ค.ศ. 1159
การแต่งงานและการสิ้นพระชนม์[แก้]
.jpg)
เดือนสิงหาคม ค.ศ. 1150 เปโตรนิยาเข้าพิธีแต่งงานกับราโมนที่แยย์ดา[5] การแต่งงานถูกทำให้สมบูรณ์ในปี ค.ศ. 1151 เมื่อพระองค์มีพระชนมายุ 15 พรรษา ทั้งคู่มีพระโอรสธิดาด้วยกันห้าคน หนึ่งในนั้นคือพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 2 แห่งอารากอน และพระองค์ไว้วางใจในตัวพระสวามีเป็นอย่างมาก ขณะกำลังตั้งครรภ์พระโอรสธิดาคนแรก ทรงสั่งเสียไว้ว่าจะยกราชอาณาจักรอารากอนให้พระสวามีหากพระองค์สิ้นพระชนม์ในการคลอดบุตร[6]
พระสวามีของพระองค์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1162 ในวันที่ 18 กรกฎาคม ค.ศ. 1164 เปโตรนิยาสละราชบัลลังก์ให้พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 2 แห่งอารากอน พระโอรสที่ยังมีชีวิตอยู่คนโตซึ่งมีพระชนมายุเพียง 7 พรรษา พระองค์เกษียณตัวจากชีวิตสาธารณะเช่นเดียวกับที่พระบิดาของพระองค์เคยทำ เปโตรนิยาสิ้นพระชนม์ในบาร์เซโลนาในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1173 ด้วยพระชนมายุเพียง 73 พรรษา ร่างของพระองค์ถูกฝังที่อาสนวิหารบาร์เซโลนา แต่หลุมฝังศพของพระองค์สูญหายไป
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Ana Isabel Lapeña Paúl (2008): "Apéndice III. Ramiro II en la Crónica de San Juan de la Peña". Ramiro II de Aragón: el rey monje (1134–1137). Gijón: Trea. p. 298. ISBN 978-84-9704-392-2
- ↑ Gran Enciclopedia Aragonesa
- ↑ Antonio Ubieto Arteta (1987), Historia de Aragón: creación y desarrollo de la corona de Aragón(Zaragoza: Anubar), p. 131.
- ↑ 4.0 4.1 B. F. Reilly, The Kingdom of León-Castilla Under King Alfonso VII, 1126–1157 (University of Pennsylvania Press, 1998), 61.
- ↑ Reilly, The Kingdom of León-Castilla Under King Alfonso VII, 109.
- ↑ Reilly, The Kingdom of León-Castilla Under King Alfonso VII, 118.
.svg)