ข้ามไปเนื้อหา

เทศมณฑล (สหรัฐ)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เทศมณฑล
County
หรือเรียกว่า
แพริช (Parish) (ลุยเซียนา)
โบโร (Borough) (อะแลสกา)
หมวดหมู่เขตการปกครองระดับที่สอง
ที่ตั้งรัฐ, เขตสหพันธ์ และดินแดน ของสหรัฐอเมริกา
พบในรัฐของสหรัฐ
จำนวน3,243 แห่ง (รวมเขตการปกครองเทียบเท่าเทศมณฑลใน 50 รัฐกับดิสทริกต์ออฟโคลัมเบีย 136 แห่ง และในดินแดนต่าง ๆ อีก 100 แห่ง)

ในสหรัฐ เทศมณฑล หรือ เคาน์ตี (อังกฤษ: county) เป็นหน่วยการบริหารหรือหน่วยทางการเมืองของรัฐ ที่ประกอบด้วยพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่มีเขตแดนชัดเจนและมักจะมีอำนาจหน้าที่ระดับหนึ่ง[1] คำว่า "เคาน์ตี" ใช้ในรัฐจำนวน 48 รัฐ ในขณะที่ลุยเซียนาและอะแลสกามีเขตการปกครองที่เทียบเท่ากัน เรียกว่า แพริช (parish) และโบโร (borough) ตามลำดับ[1]

อำนาจการปกครองของแต่ละเทศมณฑลแตกต่างกันไปในแต่ละรัฐ เทศมณฑลมีบทบาทอย่างมีนัยสำคัญในทุกรัฐ ยกเว้นโรดไอแลนด์และคอนเนตทิคัต ที่รัฐบาลท้องถิ่นของเทศมณฑลถูกยกเลิก แต่ก็ยังคงอยู่เพื่อวัตถุประสงค์ในการบริหารหรือทางสถิติ แมสซาชูเซตส์ได้ยกเลิกหน่วยงานรัฐส่วนใหญ่ออกจากเทศมณฑล 8 แห่งจากเทศมณฑลทั้งหมด 14 แห่ง ในขณะที่อะแลสกา มีโบโรที่ไม่ได้จัดตั้ง (Unorganized Borough) ที่กินพื้นที่ 323,440 ตารางไมล์ (837,700 ตารางกิโลเมตร) โดยไม่มีบทบาทหน้าที่ในการบริหารในระดับโบโรเลย เทศมณฑลส่วนใหญ่มีการแบ่งเขตการปกครองย่อยลงไปอีก ซึ่งอาจจะเป็น ตำบล เทศบาล และพื้นที่ที่ไม่ได้จัดตั้ง บางแห่งก็ไม่มีการแบ่งย่อย หรืออาจบริหารแบบนคร-เทศมณฑลที่รวมกัน (consolidated city-county) ซึ่งนครกับเทศมณฑลจะผนวกเข้าด้วยกันเป็นเขตอำนาจเดียวกัน

เทศบาลบางแห่งตั้งอยู่ในหลายเทศมณฑล เช่น นครนิวยอร์กจะครอบคลุมพื้นที่ 5 เทศมณฑล ซึ่งในระดับรัฐบาลท้องถิ่นของนครนิวยอร์กจะเรียกเทศมณฑลเหล่านี้ว่า โบโร ในทางกลับกัน ในรัฐเวอร์จิเนีย แมริแลนด์ มิสซูรี และเนวาดา จะมีเขตการปกครองที่เรียกว่า นครอิสระ (independent city) ซึ่งเป็นเทศบาลที่ไม่ขึ้นกับเทศมณฑลใด ๆ ตามกฎหมาย แต่ก็ยังคงมีบทบาทหน้าที่เช่นเดียวกับนคร-เทศมณฑลที่รวมกัน

จำนวนเทศมณฑลในรัฐมีตั้งแต่ 3 เทศมณฑลในเดลาแวร์ ไปจนถึง 254 เทศมณฑลในเท็กซัส อีกทั้งประชากรของเทศมณฑลยังแตกต่างกันอย่างมาก ในปี 2017 ตามรายงานของสำนักสำรวจสำมะโนประชากร มากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรสหรัฐกระจุกตัวอยู่เพียง 143 เทศมณฑลจากจำนวนมากกว่า 3,000 เทศมณฑล หรือเพียง 4.6% ของเทศมณฑลทั้งหมด เทศมณฑลที่ใหญ่ที่สุด 5 อันดับเรียงตามจำนวนประชากร ได้แก่ เทศมณฑลลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย, เทศมณฑลคุ้ก อิลลินอยส์, เทศมณฑลแฮร์ริส เท็กซัส, เทศมณฑลมารีโคปา แอริโซนา, และเทศมณฑลแซนดีเอโก แคลิฟอร์เนีย[2]

จากข้อมูลปี 2020 เทศมณฑลและเทียบเท่าในรัฐทั้งหมด 50 รัฐและดิสทริกต์ออฟโคลัมเบียมีจำนวนทั้งสิ้น 3,143 แห่ง[3] และถ้าหากนับรวมเขตการปกครองที่เทียบเท่าเทศมณฑลในดินแดนต่าง ๆ ของสหรัฐอีก 100 แห่ง ยอดรวมทั้งหมดจะเท่ากับ 3,243 แห่ง[4][5][6][7]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "An Overview of County Government". National Association of Counties. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ เมษายน 17, 2013. สืบค้นเมื่อ เมษายน 25, 2013.
  2. El Nasser, Haya (October 24, 2017). "Big and Small America". The United States Census Bureau (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-12-23.
  3. "County Totals Datasets: Population, Population Change and Estimated Components of Population Change: April 1, 2010 to July 1, 2012". 2012 Population Estimates. United States Census Bureau, Population Division. มีนาคม 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กรกฎาคม 7, 2013. สืบค้นเมื่อ เมษายน 30, 2013.
  4. "2010 Census Geographic Entity Tallies by State and Type". United States Census Bureau. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 17, 2015.
  5. "Substantial Changes to Counties and County Equivalent Entities: 1970–Present". United States Census Bureau.
  6. "2010 FIPS Codes for Counties and County Equivalent Entities". Census.gov. Retrieved July 6, 2018.
  7. https://www2.census.gov/geo/pdfs/reference/GARM/Ch4GARM.pdf States, Counties, and Statistically Equivalent Entities (Chapter 4). Census.gov. Retrieved July 6, 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]