เกาะเซนทิเนลเหนือ
 ภาพถ่ายเกาะเซนทิเนลเหนือจากนาซาในปี พ.ศ. 2552 สามารถมองเห็นแนวพืดหินปะการังที่ป้องกันตัวเกาะได้อย่างชัดเจน | |
| ภูมิศาสตร์ | |
|---|---|
| ที่ตั้ง | อ่าวเบงกอล |
| พิกัด | 11°33′N 92°14′E / 11.550°N 92.233°E[1] |
| กลุ่มเกาะ | หมู่เกาะอันดามัน[2] |
| การปกครอง | |
| ประชากรศาสตร์ | |
| ประชากร | 15[3]–500 คน[4] |
เกาะเซนทิเนลเหนือ (อังกฤษ: North Sentinel Island) เป็นเกาะหนึ่งของหมู่เกาะอันดามันในอ่าวเบงกอล ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของเกาะอันดามันใต้ด้านใต้[2] พื้นที่ส่วนใหญ่ของเกาะปกคลุมด้วยป่าไม้[5] เป็นเกาะที่เล็กและอยู่ห่างไกลจากแหล่งชุมชนหลัก ๆ ในกลุ่มเกาะอันดามันใหญ่ มีพืดหินปะการังโอบล้อม และไม่มีอ่าวจอดเรือตามธรรมชาติ
บนเกาะเซนทิเนลเหนือมีกลุ่มคนพื้นเมืองกลุ่มหนึ่งอาศัยอยู่ คนภายนอกเรียกชื่อคนกลุ่มนี้ตามชื่อเกาะว่า "ชาวเซนทิเนล" ประมาณกันว่ามีจำนวนประชากรอยู่ระหว่าง 15 ถึง 500 คน (ขึ้นอยู่กับแหล่งข้อมูลและช่วงเวลาการประเมินที่แตกต่างกัน) ชนกลุ่มนี้ต้องเผชิญภัยคุกคามที่เป็นไปได้จากโรคติดเชื้อที่พวกเขาไม่มีภูมิคุ้มกัน เช่นเดียวกับความรุนแรงจากผู้บุกรุก รัฐบาลอินเดียจึงประกาศให้เกาะเซนทิเนลทั้งเกาะ (ซึ่งมีขนาดพอ ๆ กับแมนแฮตตัน) รวมทั้งพื้นน้ำในระยะ 3 ไมล์หรือประมาณ 5 กิโลเมตรจากตัวเกาะเป็นเขตหวงห้าม[6]
สมุดภาพ[แก้]
-
แผนที่โครงร่างของหมู่เกาะอันดามัน สีแดงคือเกาะเซนทิเนลเหนือ -
แผนที่หมู่เกาะอันดามันในอ่าวเบงกอล
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 National Geospatial Intelligence Agency (2014) p. 266.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 George Weber. "The Andamanese: Chapter 8: The Tribes". pp. part 6. The Sentineli. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-20. สืบค้นเมื่อ 2015-12-16.
- ↑ District Census Handbook: Andaman & Nicobar Islands (PDF). Census of India (Report). 2011. p. 156. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-08-01. สืบค้นเมื่อ 1 August 2015.
- ↑ "Earth from Space: North Sentinel Island". European Space Agency. 29 April 2005. สืบค้นเมื่อ 1 August 2015.
The 72-square-kilometre-area North Sentinel Island is home to the fiercely independent Sentinelese tribe, known to reject any contact with outsiders. The Indian government carried out its 2001 census of the Island from a distance, counting a total population of 21 males and 18 females, although other estimates range higher, to a maximum of 500.
- ↑ Weber, George. "The Andamanese: Chapter 2: They Call it Home". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-02. สืบค้นเมื่อ 2015-12-16.
- ↑ "The Island Tribe Hostile To Outsiders Face Survival Threat". สืบค้นเมื่อ 2015-07-24.