ข้ามไปเนื้อหา

ฮีกายัตมะโรงมหาวงศ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฮีกายัตมะโรงมหาวงศ์ในอักษรยาวี

ฮีกายัตมะโรงมหาวงศ์ (มลายู: حكاية مروڠ مهاوڠسا, Hikayat Merong Mahawangsa บางครั้งสะกดเป็น Hikayat Marong Mahawangsa) ซึ่งยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อ ตำนานมะโรงมหาวงศ์ พงศาวดารเมืองไทรบุรี เป็นวรรณกรรมภาษามลายูที่บอกเล่าเรื่องราวและประวัติศาสตร์เชิงวีรคติของรัฐเกอดะฮ์ (ไทรบุรี)[1] คาดกันว่าผลงานนี้เขียนขึ้นในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 หรือในช่วงใดช่วงหนึ่งของคริสต์ศตวรรษที่ 19[2][3] ถึงแม้ว่าเอกสารนี้จะมีข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์อยู่ แต่ก็มีเนื้อหาเหลือเชื่อหลายจุด เอกสารนี้ครอบคลุมช่วงเวลาตั้งแต่การเปิดเมืองเกอดะฮ์ของมะโรง มหาวงศ์ (ผู้อ้างว่าสืบเชื้อสายจากอเล็กซานเดอร์มหาราชแห่งราชอาณาจักรมาเกโดนีอา) ไปจนถึงการรับศาสนาอิสลาม

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. R. O. Winstedt (December 1938). "The Kedah Annals". Journal of the Malayan Branch of the Royal Asiatic Society. 16 (2 (131)): 31–35. JSTOR 41559921.
  2. "Hikayat Merong Mahawangsa". Malaysia Factbook. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-26. สืบค้นเมื่อ 2020-12-20.
  3. Michel Jacq-Hergoualc'h. The Malay Peninsula: Crossroads of the Maritime Silk-Road (100 BC-1300 AD). Victoria Hobson (translator). Brill. pp. 164–165. ISBN 9789004119734.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]