อุณหภูมิและความดันมาตรฐาน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อุณหภูมิและความดันมาตรฐาน (อังกฤษ: standard condition for temperature and pressure, ย่อไม่เป็นทางการ: STP) เป็นชุดภาวะมาตรฐานสำหรับการวัดเชิงทดลอง ซึ่งกำหนดขึ้นเพื่อเปรียบเทียบระหว่างชุดข้อมูลได้ มาตรฐานที่ใช้กันมากที่สุดเป็นของสหภาพเคมีบริสุทธิ์และเคมีประยุกต์ระหว่างประเทศ (IUPAC) และสถาบันมาตรฐานและเทคโนโลยีแห่งชาติ (NIST) แม้ทั้งสองจะยังมิใช่มาตรฐานที่เป็นที่ยอมรับกันโดยสากล องค์การอื่นได้กำหนดนิยามอื่นภาวะอ้างอิงมาตรฐานแตกต่างกันไปเป็นของตน

ในวิชาเคมี IUPAC ได้กำหนดอุณหภูมิและความดันมาตรฐานว่าเป็นอุณหภูมิ 273.15 K (0 °C, 32 °F) และความดันสัมบูรณ์ 100 กิโลปาสกาล (14.504 พีเอสไอ, 0.986 บรรยากาศ[1] แต่มาตรฐานที่ใช้กันมากกว่า คือ อุณหภูมิและความดันมาตรฐานของสิ่งแวดล้อม (SATP) หมายถึง อุณหภูมิ 298.15 K (25 °C, 77 °F) และความดันสัมบูรณ์ 100 กิโลปาสกาล

ปริมาตรต่อโมลของแก๊ส[แก้]

ปริมาตรต่อโมลของแก๊สสามารถคำนวณได้ด้วยความแม่นยำ โดยใช้กฎรวมแก๊สสำหรับแก๊สในอุดมคติ มีสมการว่า

โดยที่

P = ความดันสัมบูรณ์ของแก๊ส ในหน่วยปาสกาล
V = ปริมาตรของแก๊ส ในหน่วยลูกบาศก์เมตร
n = ปริมาณสาร ในหน่วยโมล
R = ค่าคงที่สากลของแก๊ส ซึ่งเท่ากับ 8.3145 m3·Pa/(mol·K)
T = อุณหภูมิสัมบูรณ์ของแก๊ส ในหน่วยเคลวิน

อ้างอิง[แก้]

  1. A. D. McNaught, A. Wilkinson (1997). Compendium of Chemical Terminology, The Gold Book (PDF) (2nd ed.). Blackwell Science. ISBN 0865426848. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-05-24. สืบค้นเมื่อ 2011-12-16. Standard conditions for gases: Temperature, 273.15 K [...] and pressure of 105 pascals. The previous standard absolute pressure of 1 atm (equivalent to 1.01325 × 105 Pa) was changed to 100 kPa in 1982. IUPAC recommends that the former pressure should be discontinued.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]