อำเภอมานิกคัญช์
อำเภอมานิกคัญช์ মানিকগঞ্জ | |
|---|---|
.jpg) .JPG)     พระราชวังบาลีอาติ, ซาทูเรีย มานิกคัญช์,
เตโอตา โจมิดาร์ บารี และวัดนวรัตนา โดย นาซีร์ ข่าน, ท่าเรือข้ามฟาก ปิตูเรีย อริชา กัท, สะพานเบลีย์ มานิกคัญช์; โรงเรียนมัธยมอิชวาร์จันทรา มานิกคัญช์ | |
 ที่ตั้งของอำเภอมานิกคัญช์ในประเทศบังกลาเทศ | |
| พิกัด: 23°51′N 90°01′E / 23.85°N 90.01°E | |
| ประเทศ |  บังกลาเทศ |
| ภาค | ธากา |
| การปกครอง | |
| • ข้าหลวง | S.M. Ferdous |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 1,383.66 ตร.กม. (534.23 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (พ.ศ. 2565)[1] | |
| • ทั้งหมด | 1,558,024 คน |
| • ความหนาแน่น | 1,100 คน/ตร.กม. (2,900 คน/ตร.ไมล์) |
| อัตราการรู้หนังสือ | |
| • ทั้งหมด | 49.20% |
| เขตเวลา | UTC+06:00 (เวลามาตรฐานบังกลาเทศ) |
| รหัสไปรษณีย์ | 1800 |
| เอชดีไอ (พ.ศ. 2561) | 0.596[2] ปานกลาง |
| เว็บไซต์ | www |
มานิกคัญช์ (เบงกอล: মানিকগঞ্জ) เป็นอำเภอหนึ่งในภาคธากาทางตอนกลางของประเทศบังคลาเทศ ตอนแรกในช่วยปี พ.ศ. 2388 มานิกคัญช์ได้รับสถานะให้เป็นเพียง กิ่งอำเภอ ของอำเภอฟอริดปุระ จากนั้นก็ถูกผนวกเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอธากา ในปี พ.ศ. 2499 เพื่อวัตถุประสงค์ในการบริหาร ต่อมาในปี พ.ศ. 2527 จึงได้รับสถานะให้เป็นอำเภอในที่สุด[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Population & Housing Census-2011" (PDF). Bangladesh Bureau of Statistics. p. 41. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 8 December 2015. สืบค้นเมื่อ 15 December 2015.
- ↑ "Sub-national HDI - Area Database - Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 18 March 2020.
- ↑ "District LGED". oldweb.lged.gov.bd. สืบค้นเมื่อ 27 February 2023.