ข้ามไปเนื้อหา

อามลัก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อามลักสองชั้นบนยอดของชคทัมพาเทวีมนเทียร เมืองขชุราโห

อามลัก หรือ อามลกะ (เทวนาครี: आमलक) คือจานหินที่มีรอบแบ่งหรือขัดเป็นเฟือง ใช้ประดับบนยอดศิขรหรือหอคอยหลักในโบสถ์พราหมณ์ มีการตีความไว้ว่าอามลักสื่อถึงดอกบัว อันเป็นสัญลักษณ์ถึงการเป็นที่สถิตของเทพเจ้าซึ่งประดิษฐานอยู่ในห้องภายใต้อามลัก บ้างตีความว่าสื่อถึงดวงอาทิตย์ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของทางสู่โลกสวรรค์[1] ลักษณะและชื่อของอามลักมาจากผลมะขามป้อมหรือมะขามอินเดีย[2] ซึ่งมีขื่อในภาษาสันสกฤตว่าผล “อามลกี” (สันสกฤต: āmalaki) ผลอามลกีนั้นมีความเป็นชั้น ๆ และแบ่งส่วน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้โดดเด่นมากเท่าในอามลักก็ตาม[3] บนยอดของอามลักจะประดับด้วยกลศะอีกชั้นหนึ่งเป็นยอดบนสุด[4]

อ้างอิง

[แก้]
เชิงอรรถ
  1. "Khajuraho Architecture". Personal.carthage.edu. 2006-01-12. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-02. สืบค้นเมื่อ 2012-08-09.; Kramrisch, 348-356
  2. Harle, 54; Kramrisch, 356
  3. Kramrisch, 354-355
  4. Kramrisch, 350, 355
บรรณานุกรม