อรรณัพ โคสวามี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อรรณัพ โคสวามี
อรรณัพเมื่อปี 2011
เกิดอรรณัพ โคสวามี[1]
(1973-03-07) 7 มีนาคม ค.ศ. 1973 (51 ปี)
คุวาหาตี รัฐอัสสัม ประเทศอินเดีย
การศึกษาวิทยาลัยฮินดู (BA)
วิทยาลัยเซนต์แอนทอนี (ออกซ์ฟอร์ด) (MA)
Visiting Fellow ที่ วิทยาลัยซิดนีย์ซัสเซ็กซ์, มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
อาชีพ
ปีปฏิบัติงาน1995–ปัจจุบัน
องค์การรีพับลิกทีวี
Notable creditThe Newshour
Frankly Speaking with Arnab
The Debate With Arnab Goswami
Nation Wants To Know
คู่สมรสสามยพัตร ราย โคสวามี (Samyabrata Ray Goswami)
บุตร1

อรรณัพ รันชัน โคสวามี (Arnab Ranjan Goswami; เกิด 7 มีนาคม 1973) เป็นนักข่าวชาวอินเดีย ผู้บริหารและบรรณาธิการของรีพับลิกมีเดียเน็ตเวิร์ค (Republic Media Network)[2][3] ที่ซึ่งเป็นผู้ดำเนินช่องรีพับลิกทีวี (Republic TV) ภาษาอังกฤษ และรีพับชิกภารต (Republic Bharat) ภาษาฮินดี

ก่อนหน้าที่จะทำงานที่รีพับลิกทีวี เขาเคยเป็นหัวหน้าบรรณาธิการและผู้ประกาศข่าวที่ไทมส์นาว และอีทีนาว (ET Now) ตั้งแต่ปี 2006 ถึง 2016[4][5] ก่อนหน้าเขาเคยทำงานอยู่พักหนึ่งที่เอ็นดีทีวี และ เดอเทเลกราฟ ในโกลกาตา

การตอบรับ[แก้]

อรรณัพและรูปแบบการทำข่าวของเขาเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักมาโดยตลอด[6] เขามีลักษณะเด่นที่การรายงานข่าวโดยเติมแต่งความเห็นของเขา[7][8]ไปในทางสนับสนุนพรรคภารตียชนตา[9] และแนวคิดแบบ ฮินดูตวะ ในทุก ๆ สถานการณ์[10] รวมถึงการรายงานข่าวของรัฐบาลโดยไม่วิจารณ์,[11] หลีกเลี่ยงการวิจารณ์สมาชิกของพรรคภารตียชนตา[12] และรายงานถึงขั้วตรงข้ามทางการเมืองในแง่ร้าย[13][14] นอกจากนี้เขายังเป็นผู้ทำให้คำสองคำเป็นที่นิยมขึ้นมา — พวกคอมมิวนิสต์ในเมือง (Urban Naxal) และ พวกชังชาติ (Anti-national) — เพื่อใช้เรียกผู้ที่วิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลหรือมีแนวคิดทางการเมืองแบบฝ่ายซ้าย เพื่อสร้างความเป็นชาตินิยมสุดโต่งในผู้ชมของเขา[15][16][17][18][19] พบว่าการรายงานข่าวของเขาเต็มไปด้วยการให้ร้ายกลุ่มทางศาสนาหรือชุมชนต่าง ๆ โดยไม่มีความรับผิดชอบ[15]

ช่องรีพับลิกทีวี (Republic TV) ของอรรณัพเป็นที่ถูกเปรียบเทียบว่าเป็นเหมือนสื่อเกาหลีเหนือ ด้วยการรายงานข่าวที่สนับสนุนรัฐบาลอย่างมาก และประณามผู้ที่เห็นต่างอย่างรุนแรง;[20][21] นักวิชาการด้านรัฐศาสตร์ Christophe Jaffrelot และนักข่าว Dexter Filkins เปรียบเทียบช่องนี้กับช่อง ฟอกซ์นิวส์ของสหรัฐ ที่ซึ่งรายงานข่าวที่เอนเอียงในทางสนับสนุนพรรครีพับลิกัน[22][23]

ผู้ตรวจสอบข้อเท็จจริงจำนวนมากได้เก็บข้อมูลอรรณัพและช่องของเขาและพบว่าได้ทีการรายงานข่าวปลอมหรือข่าวที่น่าสงสัยอย่างชัดแจ้งในหลายโอกาส[24][25][26][27][28][29][30][31][32][33][34]

การวิพากษ์วิจารณ์[แก้]

อรรณัพมักถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้รายงานข่าวที่มีความเอนเอียงและใส่ความเห็นส่วนตัวลงไปมาก[7][8]ในลักษณะสนับสนุนพรรคภารตียชนตา[9] และแนวคิดฮินดูตวาในทุก ๆ สถานการณ์[10] เขาเลี่ยงการวิจารณ์สมาชิกพรรคภารตียชนตา และนำเสนอมุมมืดของสมาชิกการเมืองขั้วตรงข้ามอยู่เสมอ ๆ[13][14]

กรณีทำลายชื่อเสียงศศิ ฐรูร[แก้]

สมาชิกรัฐสภาของพรรคคองเกรส ศศิ ฐรูร (Shashi Tharoor) ได้ยื่นฟ้องอรรณัพและรีพับลิกทีวีด้วยความผิดทำลายชื่อเสียงฐรูรต่อศาลสูงเดลี จากการรายงานข่าวบางส่วนระหว่างวันที่ 8 ถึง 13 มีนาคม 2017 ที่ซึ่งได้อ้างโยงฐรูรกับการเสียชีวิตของภรรยาของเขา สุนันทา ปุษการในปี 2014[35][36]

การอ้างถึงชาวเกรละ[แก้]

เมื่อ 25 สิงหาคม 2018 นิตยสารข่าว เดอะวีค (The Week) ระบุว่าอรรณัพถูกประนามอย่างรุนแรงบนโซเชียลมีเดียภายหลังเขาปรากฏในวิดีโอออนไลน์ความยาว 30 วินาทีชิ้นหนึ่งที่โด่งดังอย่างมาก ที่ซึ่งเขากล่าวโดยมีนัยว่า "คนกลุ่มหนึ่ง" เป็น "ชาวอินเดียที่ไร้ยางอายที่สุดที่เขา [อรรณัพ] เคยเจอมาในชีวิต" ขณะพูดคุยถึงกรณีการกีดกันความช่วยเหลือของต่างชาติต่ออุทกภัยในรัฐเกรละโดยรัฐบาล[37] เขายังเรียกผู้ที่วิจารณ์รัฐบาล (พรรคภารตียชนตา) ว่าเป็นพวก 'ชังชาติ' (anti-national), 'ถูกจ้างมาสร้างความปั่นป่วน' (paid agents) และ 'ไร้ยางอาย' (shameless) ที่ซึ่งในที่นี้เป็นนัยถึงชาวเกรละที่วิจารณ์การกีดกันความช่วยเหลือของต่างชาติโดยรัฐบาลพรรคภารตียชนตา ชาวเกรละได้เข้าถล่มเฟสบุคและทวิตเตอร์ของช่องรีพับลิกทีวีและของอรรณัพเอง[38] อย่างไรก็ตาม ภายหลังข่าวหลายสำนักได้ตรวจทานวิดีโอดังกล่าวใหม่ พบว่าคำกล่าวด่าของอรรณัพที่ว่า "พวกชาวอินเดียที่ไร้ยางอายที่สุดที่เขาเคยเห็นมา" อาจไม่ได้กล่าวถึงชาวเกรละ แต่หมายถึง "กองกำลัง Tukde-Tukde Break India forces", "กลุ่มฝ่ายเสรีนิยม" และทวิตเตอร์ที่ไม่สามารถรับมือกับการปล่อยข่าวลวงกรณีการช่วยเหลืออุทกภัยมูลค่าเจ็ดล้านจากสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์[37]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Ranjan Goswami, Arnab (28 January 2017). "Arnab's full signed letter". Twitter (from handle of @swamy39).
  2. ↑ Bureau, Adgully. "Republic Media Network strengthens the top management team". adgully.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 15 July 2020.
  3. ↑ Jha, Lata (6 May 2019). "Arnab Goswami buys back Republic Media shares from Asianet". Livemint (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 14 August 2020.
  4. ↑ Lunch with the FT: Indian TV news anchor Arnab Goswami, Financial Times, James Crabtree (1 May 2015)
  5. ↑ Times Network accepts Arnab Goswami's resignation, The Economic Times (8 November 2016)
  6. ↑ "Wrecking News – Anuradha Raman". outlookindia.com. สืบค้นเมื่อ 21 April 2015.
    -Ananth, Venkat (11 November 2014). "Arnab Goswami: meme for our times". Livemint (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 10 December 2019.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
    -Bhatia, Rahul. "The turbulent reign of Arnab Goswami". The Caravan (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 December 2012. สืบค้นเมื่อ 10 December 2019.
    -Ranganathan, Maya (1 June 2016). "News televisions' impact on political discourse in the Indian election 2014". International Journal of Digital Television (ภาษาอังกฤษ). 7 (2): 193–208. doi:10.1386/jdtv.7.2.193_1. ISSN 2040-4182.
    -"The Arnab Cast Of Characters". Outlook. สืบค้นเมื่อ 13 July 2016.
  7. ↑ 7.0 7.1 Verma, Ramit (29 October 2019). "Peeing Human is waging a war on 'Modia'. Here's how, and why". Newslaundry.
  8. ↑ 8.0 8.1 "Times Now left embarrassed: Arnab Goswami rapped by NBSA, channel fined Rs 50,000 for reporting in biased manner in Jalseen Kaur eve-teasing case". สืบค้นเมื่อ 13 July 2016.
  9. ↑ 9.0 9.1 Bajpai, Shailaja (24 October 2019). "Here's why you will watch Arnab Goswami & Navika Kumar long after election results are out". ThePrint (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2 November 2019.
  10. ↑ 10.0 10.1 Pande, Manisha (30 October 2019). "Indian journalists got a chance to grill controversial MEPs touring Kashmir. They asked about Pakistan, western media". Newslaundry (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 1 November 2019.{{cite news}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
    -Pande, Manisha (21 October 2019). "Bloodlust TV: Calling out India's hate media". Newslaundry.
  11. ↑ "Arnab Goswami-style journalism is killing the essence of debates". Firstpost. สืบค้นเมื่อ 13 July 2016.
    -"The monster in the mirror". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 13 July 2016.
    -Sekhri, Abhinandan (4 March 2015). "Why Arnab Goswami's #NirbhayaInsulted Circus Was A Body Blow To Journalism : The Newshour anchor does a disservice to free speech by asking for a clampdown on India's Daughter on NDTV". Newslaundry (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 10 December 2019.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
    -Tripathi, Salil. "How the fog of war has blinded journalists to their roles". The Caravan (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 10 December 2019.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
    -Daniyal, Shoaib. "The Daily Fix: Arnab Goswami must realise that journalism is about questioning, not blind acceptance". Scroll.in (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 10 December 2019.
  12. ↑ Bal, Hartosh Singh. "The path away from Arnab Goswami cannot lead us back to Barkha Dutt". The Caravan (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 10 December 2019.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  13. ↑ 13.0 13.1 S, Meghnad (4 July 2019). "Rahul Gandhi's resignation allowed TV channels to do what they do best". Newslaundry.
    -Drabu, Onaiza (2018). "Who Is the Muslim? Discursive Representations of the Muslims and Islam in Indian Prime-Time News". Religions (ภาษาอังกฤษ). 9 (9): 283. doi:10.3390/rel9090283.
    -"Podcast | Questions Arnab Goswami Didn't Ask Modi". The Quint (ภาษาอังกฤษ). 29 March 2019. สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
    -Jawed, Sam (22 January 2018). "The sham of Republic TV's Twitter Polls". Alt News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
    -Inamdar, Nikhil. "How Narendra Modi has almost killed the Indian media". Quartz India (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
    -Jawed, Sam (8 June 2017). "One month of Republic TV – How did they fare?". Alt News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
    -Jawed, Sam (27 October 2017). "Republic claims Rahul Gandhi and Owaisi asked people not to stand up for National Anthem. Is that true?". Alt News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
    -Venkataramakrishnan, Rohan. "The Daily Fix: Why the FIR ordered against Arnab Goswami is a blow to free media". Scroll.in (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
    -Madan, Aman (23 January 2019). "India's Not-So-Free Media". The Diplomat (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
    -Filkins, Dexter (2 December 2019). "Blood and Soil in Narendra Modi's India". The New Yorker (Serial) (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0028-792X. สืบค้นเมื่อ 3 December 2019.
  14. ↑ 14.0 14.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ :4
  15. ↑ 15.0 15.1 Mishra, Samarth; Kumar Shukla, Aditya (2019). "Balancing Freedom of Expression and Hate Speech: Case of India" (PDF). Pramana Research Journal. 9 (6): 1414. ISSN 2249-2976.
  16. ↑ Bajpai, Shailaja (11 May 2017). "On the run". The Indian Express. สืบค้นเมื่อ 17 May 2017.
  17. ↑ Madan, Aman (23 January 2019). "India's Not-So-Free Media". The Diplomat (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  18. ↑ "Zehn ki loot: The plunder of reason by Arnab Goswami". Scroll.in. สืบค้นเมื่อ 13 July 2016.
  19. ↑ Dev, Atul. "An evening with Delhi's most wanted "anti-nationals"". The Caravan (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 10 December 2019.
  20. ↑ "Tale of Two Republics: Why Shourie Compared Our Media to N Korea's". The Quint (ภาษาอังกฤษ). 8 June 2017. สืบค้นเมื่อ 12 November 2019.
  21. ↑ Varadarajan, Siddharth (2019). "The State and/of the Media in Modi's India". ใน Nilsen, Alf Gunvald; Nielsen, Kenneth Bo; Vaidya, Anand (บ.ก.). Indian Democracy: Origins, Trajectories, Contestations. Pluto Press. pp. 59–60. ISBN 9780745338927. JSTOR j.ctvdmwxfb.9.
  22. ↑ Anderson, Edward; Jaffrelot, Christophe (2 October 2018). "Hindu nationalism and the 'saffronisation of the public sphere': an interview with Christophe Jaffrelot". Contemporary South Asia. 26 (4): 468–482. doi:10.1080/09584935.2018.1545009. ISSN 0958-4935. S2CID 150328837.
  23. ↑ Filkins, Dexter (2 December 2019). "Blood and Soil in Narendra Modi's India". The New Yorker (Serial) (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0028-792X. สืบค้นเมื่อ 3 December 2019.
  24. ↑ Jacob, Jency (23 September 2017). "'Never Be Afraid', Says Arnab Goswami. But How About Not Lying? | | BOOM". boomlive.in. สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  25. ↑ "Lawyer Sudha Bharadwaj Calls Out Republic Over 'False' Allegations". The Quint (ภาษาอังกฤษ). 5 July 2018. สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  26. ↑ "Is 35A Temporary and Discriminatory? Fact-Checking Arnab's Claims". The Quint (ภาษาอังกฤษ). 1 August 2019. สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  27. ↑ "Media Echoes 'British Herald' Calling PM Modi Most Powerful Person". The Quint (ภาษาอังกฤษ). 24 June 2019. สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  28. ↑ Sam Jawed, altnews in. "Darkness in Jama Masjid, conversion rate card and 10 more fake news stories spread by media in 2017". Scroll.in (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  29. ↑ Patel, Jignesh (29 November 2018). "Times Now and Republic TV misreport Congress manifesto for Telangana as Muslim-centric". Alt News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  30. ↑ Desk, Alt News (28 April 2019). "Republic TV falsely portrays man praising PM Modi as a Congress MLA". Alt News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  31. ↑ Desk, Alt News (23 March 2018). "Breaking Fake News: Aaj Tak and Republic TV misreport Delhi HC verdict on AAP MLAs". Alt News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  32. ↑ Sidharth, Arjun (6 January 2018). "Was Jignesh Mevani's press conference "Congress sponsored" as alleged by Republic TV?". Alt News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  33. ↑ Desk, Alt News (17 October 2017). "Republic TV gets caught faking twice in a day". Alt News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  34. ↑ Desk, Alt News (6 September 2017). "Right wing spews venom on social media after Senior Journalist Gauri Lankesh is shot dead". Alt News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 14 November 2019.
  35. ↑ "Congress leader Shashi Tharoor files defamation case against Republic TV's Arnab Goswami". The Indian Express. 26 May 2017.
  36. ↑ "Shashi Tharoor files defamation suit against Arnab Goswami, Republic TV in High Court". The Economic Times. 26 May 2017.
  37. ↑ 37.0 37.1 "Did Arnab Goswami call Keralites shameless? A clip of his debate goes viral". The Week. 26 August 2018. สืบค้นเมื่อ 4 September 2019.
  38. ↑ "Malayalis hit back with trolls at Arnab Goswami's 'shameless' comment". Mathrubhumi (ภาษาอังกฤษ). 26 August 2018. สืบค้นเมื่อ 5 September 2019.
Stub icon

บทความชีวประวัติของบุคคลจากประเทศอินเดียนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่โครงการวิกิประเทศอินเดีย

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อรรณัพ_โคสวามี&oldid=9064658"