หมู่ปาลีตานามนเทียร
| ศรี ศัตรูนชัยตีรถะ ปาลีตานา | |
|---|---|
สิทธาจัล, วิมลคีรี, สิทธคีรี | |
 | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | ศาสนาเชน |
| เทพ | พระฤษภนาถ |
| เทศกาล | มหาวีรชนมกัลยานัก |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | ปาลีตานา ภาวนคร รัฐคุชราต ประเทศอินเดีย |
  ที่ตั้งในรัฐคุชราต | |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 21°28′58.8″N 71°47′38.4″E / 21.483000°N 71.794000°E |
| ลักษณะจำเพาะ | |
| วัด | 863 |
| อนุสรณ์ | 2700 |
| ระดับความสูง | 603 m (1,978 ft)3600 |
ปาลีตานามนเทียร เป็นหมู่ไชนมนเทียรบนเขาศัตรูนชัย (แปลว่า ชัยชนะเหนือศัตรูภายใน[1]) ใกล้กับเมืองปาลีตานา ในอำเภอภาวนคร รัฐคุชราต ประเทศอินเดีย
หมู่มนเทียรเหล่านี้ได้รับการนับถืออย่างมากในชาวไชนะเศวตามพร เชื่อกันว่าตีรถังกร 23 จาก 24 องค์ ยกเว้นเพียงพระเนมินาถ ล้วนเคนเดินทางมาเยือนที่เขานี้และทำให้เขานี้มีแต่ความศักดิ์สิทธิ์ บนเขามีมนเทียรประมาณ 863 แห่ง ซึ่งล้วนสร้างขึ้นโดยการแกะสลักหินอ่อน กระจายไปทั่วโดยมีเก้ากระจุกหลัก โดยมีเมนเทียรหลักบูชาพระฤษภนาถ ตีรถัวกรองค์แรก ที่นี่เป็นศาสนสถานสำคัญต่อไชนะนิกายเศวตามพร ลัทธิมูรติปูชกา มนเทียรหลักสามารถเดินขึ้นไปโดยบันไดจำนวน 3500 ขั้น ปาลีตานามนเทียร ควบคู่ไปกับศิขรจีที่รัฐฌารขัณฑ์เป็นตีรถะที่ศักดิ์สิทธิ์สูงสุดสองแห่งของชาวไชนะ[2][3] และยังเชื่อว่าการเดินทางมาที่นี่จะช่วยให้สามารถเข้าสู่นิรวาณได้[4]
ชาวไชนะนิกายทิคัมพรมีมนเทียรเพียงแห่งเดียวเท่านั้นบนเขานี้[5]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Arnett 2006, pp. 164–165.
- ↑ "Murtipujakas, Jainism", Encyclopedia of World Religions (PHILTAR), University of Cambria เก็บถาวร 13 ตุลาคม 2007 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ John E. Cort, Framing the Jina: Narratives of Icons and Idols in Jain History, p.120. Oxford University Press (2010). ISBN 0-19-538502-0
- ↑ Melton 2011, p. 19.
- ↑ Peter 2010, p. 352.
บรรณานุกรม[แก้]
- Deshpande, Aruna (2005), "India:Divine Destination", Palitana, Crest Publishing House, pp. 418–419, ISBN 81-242-0556-6
- Suriji, Acharya Gunaratna (2013), A Visit to Shatrunjaya: Journey to the holiest pilgrimage of Jainism, Multy Graphics, ISBN 9788192660707, สืบค้นเมื่อ 2 October 2017
- Bruyn, Pippa de; Bain, Keith; Allardice, David; Joshi, Shonar (2010), Frommer's India, John Wiley & Sons, ISBN 978-0-470-64580-2, สืบค้นเมื่อ 20 December 2012
- Melton, J. Gordon (2011), Religious Celebrations: An Encyclopedia of Holidays, Festivals, Solemn Observances, and Spiritual Commemorations: An Encyclopedia of Holidays, Festivals, Solemn Observances, and Spiritual Commemorations, ABC-CLIO, ISBN 978-1-59884-205-0, สืบค้นเมื่อ 21 December 2012
- Peter, Berger (2010), The Anthropology of Values: Essays in Honour of Georg Pfeffer, Pearson Education India, ISBN 978-81-317-2820-8, สืบค้นเมื่อ 21 December 2012
- Singh, Sarina; Benanav, Michael; Blasi, Abigail; Clammer, Paul; Elliott, Mark; Harding, Paul; Mahapatra, Anirban; Noble, John; Raub, Kevin (2015), Lonely Planet India, Lonely Planet, ISBN 9781743609750
- Shetrunjay Giriraj Aaaradhana (PDF) (ภาษาคุชราต), Surat: Roop Nakoda Cheritable Trust, pp. 77, 3–5, 25–27, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-07-09, สืบค้นเมื่อ 2021-07-02
- Arnett, Robert (2006), India Unveiled, Atman Press, ISBN 978-0-9652900-4-3, สืบค้นเมื่อ 17 December 2012
- Taylor, Max T. (2011), Many Lives, One Lifespan: An Autobiography, Xlibris Corporation, ISBN 978-1-4628-8799-6, สืบค้นเมื่อ 17 December 2012
- Desai, Anjali H. (2007), India Guide Gujarat, India Guide Publications, ISBN 978-0-9789517-0-2
- Dundas, Paul (2002), The Jains, Psychology Press, ISBN 9780415266055
- Shah, Umakant Premanand (1987), Jaina-rūpa-maṇḍana: Jaina iconography, Abhinav Publications, ISBN 81-7017-208-X
- Davidson, Dr Linda Kay; Gitlitz, David Martin (2002), Pilgrimage: From the Ganges to Graceland : An Encyclopedia, ABC-CLIO, ISBN 978-1-57607-004-8, สืบค้นเมื่อ 17 December 2012
- "Pilgrims flock Palitana for Kartik Poornima yatra". The Times of India. 2 November 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 October 2012. สืบค้นเมื่อ 3 November 2009.
- R. Krishnamurthy (4 June 2006). "Glistening spires of Palitana temples". The Hindu. Hindua. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 September 2004. สืบค้นเมื่อ 17 December 2012.
- Bettany, George Thomas (1890), The world's religions: a popular account of religions ancient and modern, including those of uncivilised races, Chaldaeans, Greeks, Egyptions, Romans; Confucianism, Taoism, Hinduism, Buddhism, Zoroastrianism, Mohammedanism, and a sketch of the history of Judaism and Christianity (Public domain ed.), Ward, Lock, สืบค้นเมื่อ 17 December 2012
- Ku, Hawon (2011). "Temples and Petrons: The Nineteenth-century Temple of Motisha at Shatrunjaya" (PDF). International Journal of Jaina Studies. 7 (2). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-09-22. สืบค้นเมื่อ 2021-07-02.
{{cite journal}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์) - Lodha, Jain Chanchalmal (2013), History of Oswals, Panchshil Publications, ISBN 978-81-923730-2-7
- Bansal, Sunita Pant (2005), Enclopaedia of India, Smriti Books, ISBN 978-81-87967-71-2, สืบค้นเมื่อ 17 December 2012
- Pereira, Jose (1977), Monolithic Jinas The Iconography Of The Jain Temples Of Ellora, Motilal Banarsidass, ISBN 978-81-208-2397-6, สืบค้นเมื่อ 17 December 2012
- "Palitana 108 feet high statue of Adinath dada". Dainik Bhaskar. สืบค้นเมื่อ 11 March 2017.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- John E. Cort, Framing the Jina: Narratives of Icons and Idols in Jain History, Oxford U Press (2010). ISBN 0-19-538502-0
- Article: Mount Śatruñjaya on JainPedia เก็บถาวร 2017-10-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน