ข้ามไปเนื้อหา

สุกานตะ ภัฏฏาจารยะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สุกานตะ ภัฏฏาจารยะ
เกิด15 สิงหาคม ค.ศ. 1926(1926-08-15)
โกลกาตา แคว้นเบงกอล บริติชราช
เสียชีวิต13 พฤษภาคม ค.ศ. 1947(1947-05-13) (20 ปี)
โกลกาตา แคว้นเบงกอล บริติชราช
อาชีพ
  • กวี
  • นักเขียน
ภาษาเบงกอล
สัญชาติบริติชราช
แนวกวี, นักเขียนเรื่องสั้น, นักเขียนบทละคร
หัวข้อวรรณกรรม
แนวร่วมในทางวรรณคดีสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาแคว้นเบงกอล
ผลงานที่สำคัญChharpatra
Purbabhash
Ghum Nei

สุกานตะ ภัฏฏาจารยะ (เบงกอล: সুকান্ত ভট্টাচার্য; 15 สิงหาคม ค.ศ. 1926 – 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1947) เป็นกวีและนักเขียนชาวเบงกอล เขาเป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญของกวีนิพนธ์เบงกอลสมัยใหม่ร่วมกับรพินทรนาถ ฐากุร และกาชี นชรุล อิสลาม แต่ผลงานของภัฏฏาจารยะได้รับการตีพิมพ์หลังจากเขาได้ถึงแก่กรรม ในช่วงที่เขามีชีวิตบทกวีของเขาไม่ได้เป็นที่แพร่หลาย แต่หลังจากเขาเสียชีวิต ชื่อเสียงของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนเขากลายเป็นหนึ่งในกวีภาษาเบงกอลที่เป็นที่นิยมมากที่สุดของคริสต์ศตวรรษที่ 20 เขามีอิทธิพลสำคัญต่อกวีสุภาษ มุโขปาธยาย และนักแต่งเพลงสลิล เจาธุรี ที่ได้นำบทกวีบางส่วนที่ได้รับความนิยมของเขาไปแต่งทำนองเพลง

งานเขียนส่วนใหญ่ของเขาโดดเด่นในความคิดเรื่องกบฏต่อระบบสังคมนิยม ความรักชาติ และความเห็นอกเห็นใจ แต่ก็โดดเด่นในเรื่องจินตนิยมเช่นเดียวกัน

อ้างอิง

[แก้]
  • Golpo Songroho (Collected Stories), the national textbook of B.A. (pass and subsidiary) course of Bangladesh, published by University of Dhaka in 1979 (reprint in 1986).
  • Bangla Sahitya (Bengali Literature), the national textbook of intermediate (college) level of Bangladesh published in 1996 by all educational boards.
  • Sukanta Samagraha (Bengali Literrature), Juthika Book Stall.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]