ดนตรีสวิง

ดนตรีสวิง
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ	แจ๊ซ
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม	คริสต์ทศวรรษ 1930 สหรัฐอเมริกา
เครื่องบรรเลงสามัญ	คลาริเนต, แซกโซโฟน, ทรัมเปต, ทรอมโบน, เปียโน, ดับเบิลเบส, กลอง, คีย์บอร์ด, กีตาร์ไฟฟ้า, กีตาร์อคูสติก
แนวย่อย
สวิงรีไววอล

ดนตรีสวิง (อังกฤษ: swing music) หรือบางครั้งรู้จักในชื่อ สวิงแจ๊ซ (อังกฤษ: swing jazz) หรือเรียกง่าย ๆ ว่า สวิง (อังกฤษ: swing) เป็นเพลงแจ๊ซประเภทหนึ่งที่พัฒนาในต้นคริสต์ทศวรรษ 1930 และเด่นชัดขึ้นในปี 1935 ในสหรัฐอเมริกา สวิงใช้ส่วนจังหวะที่แข็งแรงมั่นคง ที่ช่วยนำท่อนนำที่ใช้เครื่องดนตรีอย่างเครื่องทองเหลือง อย่างเช่นทรัมเปตและทรอมโบน หรือเครื่องเป่าไม้อย่าง แซกโซโฟนและคลาริเนต หรือเครื่องสายอย่าง ไวโอลินและกีตาร์ การใช้ทำนองจากกลาง ๆ ไปสู่ทำนองเร็ว และจังหวะเพลงแบบสวิงไทม์ วงสวิงมักจะมีคนโซโล่ที่จะแสดงคีตปฏิภาณ เมโลดี้ใหม่ ๆ ในการเรียบเรียงเพลง นอกจากนั้นผู้นำวงกับการเต้นรำแบบสวิงอย่าง เบนนี กูดแมนและเคานต์ เบซี เป็นที่โดดเด่นในกระแสเพลงป็อปอเมริกันในช่วงปี 1935 ถึง 1945 อีกด้วย