สนธิสัญญาทรัว
สนธิสัญญาทรัว (อังกฤษ: Treaty of Troyes; ฝรั่งเศส: traité de Troyes) เป็นข้อตกลงของพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษกับรัชทายาทในราชบัลลังก์ว่าจะได้สืบทอดราชบัลลังก์ฝรั่งเศสหลังการสวรรคตของพระเจ้าชาร์ลที่ 6 แห่งฝรั่งเศส โดยมีการให้สัตยาบันสนธิสัญญานี้ที่เมืองทรัวของฝรั่งเศสเมื่อ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1420 ภายหลังจากการรบของพระเจ้าเฮนรีซึ่งประสบความสำเร็จอย่างมากในฝรั่งเศส[1] และเป็นต้นเหตุให้เกิตสงครามร้อยปีที่ซึ่งในที่สุดชัยชนะเป็นของฝรั่งเศสในยุทธการที่กัสตียงเมื่อ ค.ศ. 1453 ทำให้พระมหากษัตริย์อังกฤษทั้งหลายล้วนพยายามอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศส
เงื่อนไข[แก้]
สนธิสัญญานี้ได้ทำให้การอภิเษกสมรสระหว่างพระราชธิดาในพระเจ้าชาร์ลที่ 6 แห่งฝรั่งเศส คือแคเธอรินแห่งวาลัว กับพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษซึ่งในขณะนั้นเป็นผู้สำเร็จราชการฝรั่งเศส และได้รับการยอมรับ (พร้อมทั้งพระราชโอรสทั้งหลายที่จะประสูติในอนาคต) ในฐานะของผู้รับสืบทอดราชบัลลังก์ฝรั่งเศส พระเจ้าชาร์ลที่ 7 แห่งฝรั่งเศสจึงทรงถูกละเว้นจากการสืบสันตติวงศ์ สภาฐานันดรแห่งฝรั่งเศสได้ให้สัตยาบันสนธิสัญญานี้ในปีที่พระเจ้าเฮนรีเข้าสู่กรุงปารีส
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Christopher Allmand (1 November 2014). Henry V. Yale University Press. p. 142. ISBN 978-0-300-21293-8.
- Keen, Maurice (1996). Nobles, Knights and Men-at Arms in the Middle Ages. London: Hambledon Continuum. ISBN 1-85285-087-6. สืบค้นเมื่อ 26 January 2014.
- Richardson, Glenn (2008). The Contending Kingdoms: France and England 1420-1700. Farnham, Surrey: Ashgate Publishing. ISBN 978-0-7546-5789-7. สืบค้นเมื่อ 26 January 2014.
- Allmand, Christopher (1988). The Hundred Years War: England and France at War c.1300 - c. 1450. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0521319232. สืบค้นเมื่อ 26 January 2014.
- Schirmer, Walter Franz (1979). John Lydgate: A Study in the Culture of the XVth Century. Westport, Connecticut: Greenwood Press. ISBN 978-0313212161. สืบค้นเมื่อ 26 January 2014.