พระเจ้าชาร์ลที่ 6 แห่งฝรั่งเศส
พระเจ้าชาร์ลที่ 6 | |
---|---|
พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส | |
ครองราชย์ | 16 กันยายน ค.ศ. 1380 - 21 ตุลาคม ค.ศ. 1422 |
ราชาภิเษก | 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1380 |
ก่อนหน้า | พระเจ้าชาร์ลที่ 5 แห่งฝรั่งเศส |
ถัดไป | พระเจ้าชาร์ลที่ 7 แห่งฝรั่งเศส |
พระราชสมภพ | 3 ธันวาคม ค.ศ. 1368 ปารีส ในราชอาณาจักรฝรั่งเศส |
สวรรคต | 21 ตุลาคม ค.ศ. 1422 ปารีส ในราชอาณาจักรฝรั่งเศส |
พระอัครมเหสี | เอลีซาเบ็ทแห่งบาวาเรีย-อิงก็อลชตัท |
พระราชบุตร | อีซาแบล สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ ฌาน ดัชเชสแห่งเบรอตาญ หลุยส์ โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส ฌ็อง โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส กาทรีน สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ พระเจ้าชาร์ลที่ 7 แห่งฝรั่งเศส |
ราชวงศ์ | วาลัว |
พระราชบิดา | พระเจ้าชาร์ลที่ 5 แห่งฝรั่งเศส |
พระราชมารดา | ฌานน์แห่งบูร์บง สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าชาร์ลที่ 6 แห่งฝรั่งเศส (ภาษาอังกฤษ: Charles VI of France) (3 ธันวาคม ค.ศ. 1368 - 21 ตุลาคม ค.ศ. 1422) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสแห่งราชวงศ์วาลัวส์ ที่ได้รับการขนานพระนามว่า “le Bien-Aimé” (ผู้เป็นที่รัก) หรือ “le Fol or le Fou” (ผู้เสียพระสติ) พระเจ้าชาร์ลส์ทรงเป็นสมาชิกในราชวงศ์วาลัวส์ และเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 5 แห่งฝรั่งเศส พระเจ้าชาร์ลส์ทรงครองราชบัลลังก์ฝรั่งเศสตั้งแต่วันที่ 16 กันยายน ค.ศ. 1380 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 21 ตุลาคม ค.ศ. 1422
พระเจ้าชาร์ลที่ 6 เสด็จขึ้นครองราชบัลลังก์ฝรั่งเศสเมื่อพระชนมายุได้เพียง 11 พรรษาในปี ค.ศ. 1380 ในพิธีบรมราชาภิเษกที่มหาวิหารแรงส์ ต่อมาอีกห้าปีก็ทรงเสกสมรสกับอิสซาเบลลาแห่งบาวาเรียในปี ค.ศ. 1385 และทรงเริ่มปกครองประเทศด้วยพระองค์เองในปี ค.ศ. 1388 หลังจากการปกครองโดยพระปิตุลาฟิลิปเดอะโบลด์ดยุคแห่งเบอร์กันดี (Philip the Bold) ตั้งแต่ขึ้นครองราชสมบัติ
พระเจ้าชาร์ลที่ 6 ทรงเริ่มมีพระอาการเหมือนทรงเสียพระสติเป็นพัก ๆ มาตั้งแต่อายุ 20 พรรษากว่า ๆ จนบางครั้งก็ไม่ทรงปฏิบัติพระราชภารกิจในการปกครองได้ จากการสันนิษฐานจากพระอาการต่าง ๆ พระองค์อาจจะมีอาการของผู้เป็นโรคจิตเภท[1] (Schizophrenia)