วัดพระยาแพรก
| วัดพระยาแพรก | |
|---|---|
 | |
 | |
| ที่ตั้ง | ตำบลแพรกศรีราชา อำเภอสรรคบุรี จังหวัดชัยนาท |
| ประเภท | โบราณสถาน |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดพระยาแพรก เป็นโบราณสถานร้างตั้งอยู่ในตำบลแพรกศรีราชา อำเภอสรรคบุรี จังหวัดชัยนาท ตั้งอยู่ติดกับวัดมหาธาตุ
วัดพระยาแพรกสร้างในสมัยอยุธยาตอนต้น โดยพิจารณาจากสถาปัตยกรรม ในราวกลางพุทธศตวรรษที่ 20 และยังมีอายุใช้งานสืบต่อระยะหนึ่งก่อนการทิ้งร้างไปพร้อมกับเมือง ราวพุทธศตวรรษที่ 23[1] มีหลักฐานว่าเมื่อ พ.ศ. 2444 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จประพาสเมืองสรรคบุรี ในคราวเททองหล่อพระพุทธชินราช ได้เสด็จฯ มาที่วัดพระยาแพรก วัดได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานตามประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 52 ตอนที่ 75 วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2478[2]
โบราณสถานภายในวัดประกอบด้วยวิหารที่เหลือเพียงแต่ซาก หันหน้าไปทางแม่น้ำน้อย ขนาบด้านหน้าและด้านท้ายด้วยเจดีย์ทรงแปดเหลี่ยมสององค์ องค์ด้านหลังเหลือเพียงส่วนฐาน แต่องค์ด้านหน้ามีสภาพสมบูรณ์กว่าเจดีย์องด้านหน้าวิหารเป็นเจดีย์ทรงแปดเหลี่ยมขนาดใหญ่ที่ผ่านการบูรณะแล้ว แต่ยังคงเหลือร่องรองของพระพุทธรูปปางถวายเนตรอยูภายในจระนำบางด้านเท่านั้น เหนือเรือนธาตุแปดเหลี่ยมมีการทำเป็นชั้นจำลองซ้อนขึ้นไปโดยตรงกลางของแต่ละด้านมีร่องรอยของการประดับด้วยกรอบซุ้ม คล้ายกับอนิมิสสเจดีย์ที่เชียงใหม่[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "วัดพระยาแพรก". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).
- ↑ "วัดพระยาแพรก". พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ชัยนาทมุนี ชัยนาท.
- ↑ กรมศิลปากร. "วัดพระยาแพรก" ระบบภูมิสารสนเทศ แหล่งมรดกทางศิลปวัฒนธรรม. (ออนไลน์). เข้าถึงเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2566. เข้าถึงจาก http://gis.finearts.go.th/fineart/