ลายเครือเถา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ประตูลายรดน้ำ วัดพงษ์สุนันท์ จังหวัดแพร่

ลายเครือเถา เป็นลายพื้นฐานอีกแบบหนึ่งที่สำคัญของลายไทย นอกเหนือจากลายกระจัง ลายกระหนก ลายประจำยาม ลายประเภทนี้จะเขียนในลักษณะคดโค้งหลายแนว แตะหรือสอดสลับกัน คล้ายการเกี่ยวพันของเถาวัลย์ โดยมีกระหนกออกจากกาบหุ้มเถาไว้

ประเภทของลายเครือเถา[แก้]

ลายเครือเถาแบ่งเป็นประเภทใหญ่ ๆ ได้ 3 ประเภทคือ

  • ลายเครือเถาหางโต
  • ลายเครือเถาใบเทศ
  • ลายเครือเถาเปลว

ตัวอย่างที่พบเห็นลายเครือเถา[แก้]

  • บริเวณหน้าบัน
  • บานประตู หน้าต่าง หรือตู้ลายรดน้ำ หรือประดับมุก
  • ลายดอกผ้า ลายปักไหม

หนังสืออ่านเพิ่ม[แก้]

  • โพธิ์ ใจอ่อนน้อม คู่มือลายไทย โรงพิมพ์ธนาคารออมสิน พ.ศ. 2522.
  • พระเทวาภินิมมิต สมุดตำราลายไทย โรงพิมพ์คุรุสภา พ.ศ. 2530. ISBN 974-0038-44-1
  • สันติ เล็กสุขุม กระหนกในดินแดนไทย สำนักพิมพ์มติชน พ.ศ. 2539. ISBN 974-7120-30-5

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]