ข้ามไปเนื้อหา

รูรีกู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รูรีกู
เจ้าชายแห่งนอฟโกรอด
รูรีกูบนอนุสาวรีย์ "Millennium of Russia" ที่เวลีคีนอฟโกรอด
ครองราชย์ค.ศ. 862 – คริสต์ทศวรรษ 870[a]
ถัดไปออลิกู
สวรรคตคริสต์ทศวรรษ 870[a]
นอฟโกรอด
พระราชบุตรยีกอรี
ราชวงศ์รูรีกู

รูรีกู (สลาฟตะวันออกเก่า: Рюрикъ, อักษรโรมัน: Rjurikŭ;[b] จากภาษานอร์สเก่า: Hrøríkʀ; สวรรคต คริสต์ทศวรรษ 870[a]) เป็นหัวหน้าวารันเจียนกึ่งตำนานของชนชาวรุสที่ได้รับเชิญให้ครองราชย์ที่นอฟโกรอดใน ค.ศ. 862[3][4] ตามรายงานจาก เรื่องเล่าจากปีที่ผ่านมา ผู้ดำรงตำแหน่งต่อจากพระองค์คือออลิกู ญาติพี่น้องของพระองค์ ผู้เป็นอุปราชของยีกอรี พระราชโอรสวัยทารก

ตามธรรมเนียม รูรีกูถือเป็นผู้ก่อตั้งราชวงศ์รูรีกู ซึ่งภายหลังปกครองจักรวรรดิรุสเคียฟและดินแดนในอาณาเขต และกลายเป็นอาณาจักรซาร์รัสเซีย จนกระทั่งฟิโอดอร์ที่ 1 สวรรคตใน ค.ศ. 1598 วาซีลีที่ 4 ผู้ครองราชย์ถึง ค.ศ. 1610 เป็นกษัตริย์ราชวงศ์รูรีกูองค์สุดท้ายของรัสเซีย[5]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 "คริสต์ทศวรรษ 870 เป็นทศวรรษสุดท้ายที่รูรีกูน่าจะมีชีวิตอยู่"[1] "รูรีกูสวรรคตในช่วงคริสต์ทศวรรษ 870"[2]
  2. เบลารุส: Рурык, อักษรโรมัน: Ruryk; ยูเครน: Рюрик, อักษรโรมัน: Riuryk; รัสเซีย: Рюрик, อักษรโรมัน: Riurik

อ้างอิง

[แก้]
  1. Ostrowski 2018, p. 46.
  2. Ostrowski 2018, p. 42.
  3. The Oxford illustrated history of the Vikings. Oxford [England]: Oxford University Press. 1997. pp. 138–139. ISBN 9780192854346.
  4. Perrie, Maureen (2006). The Cambridge History of Russia. Volume 1. From Early Rus' to 1689. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 2, 47–48. ISBN 1107639425.
  5. Christian Raffensperger and Norman W. Ingham, "Rurik and the First Rurikids", The American Genealogist, 82 (2007), 1–13, 111–119.

บรรณานุกรม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]