รถไฟใต้ดินแอตแลนตา สายสีทอง

สายสีทอง
ข้อมูลทั่วไป
รูปแบบ	รถไฟใต้ดิน
ระบบ	รถไฟใต้ดินแอตแลนตา; ส่วนหนึ่งของ องค์การขนส่งมวลชนมหานครแอตแลนตา
ที่ตั้ง	แอตแลนตา
ปลายทาง	สถานีโดราวิลล์; สถานีแอร์พอร์ต
จำนวนสถานี	18
การดำเนินงาน
เปิดเมื่อ	ค.ศ. 1981
ผู้ดำเนินงาน	MARTA
ข้อมูลทางเทคนิค
ระบบจ่ายไฟ	รางที่สาม
Highest elevation	ระดับดิน, ใต้ดิน, ยกระดับ

รถไฟใต้ดินแอตแลนตา สายสีทอง เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในมหานครแอตแลนตา มีเส้นทางวิ่งส่วนใหญ่ขนานกับ สายสีแดง วิ่งจากสถานีโดราวิลล์ ไปยังสถานีแอร์พอร์ต เคยถูกเรียกว่า สายตะวันออกเฉียงเหนือ-ใต้ จนนถึงเดือนตุลาคม ค.ศ. 2009 ได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น สายสีทอง

รายชื่อสถานี[แก้]

สถานี	รหัส	เปิดให้บริการ
สถานีโดราวิลล์	NE10	1992
สถานีแชมบลี	NE9	1987
สถานีบรูกแฮฟวึ่น/ออกเล็ตโทรพ	NE8	1984
สถานีเลน็อกซ์	NE7	1984
สถานีลินเบิร์กเซ็นเตอร์	N6	1984
สถานีอาร์ตเซ็นเตอร์	N5	1982
สถานีมิดทาวน์	N4	1982
สถานีนอร์ทอีฟนู	N3	1981
สถานีซิวิคเซ็นเตอร์	N2	1981
สถานีพีชทรีเซ็นเตอร์	N1	1982
สถานีไฟว์พอยต์		1981*
สถานีการ์เนตต์	S1	1981
สถานีเวสต์เอนด์	S2	1982
สถานีโอกแลนด์ซิตี	S3	1984
สถานีเลควูด/ฟอร์ตแม็คเพอร์สัน	S4	1984
สถานีเอสต์พอยต์	S5	1986
สถานีแคลเลจปาร์ค	S6	1988
สถานีแอร์พอร์ต	S7	1988