รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเขียว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Jump to navigation Jump to search
WMATA Green.svg Green Line
CAF 5026 at Fort Totten Lower Level Track 1.jpg
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเขียว ที่สถานีฟอร์ตโทตเทน
ข้อมูลทั่วไป
รูปแบบ รถไฟใต้ดิน
ระบบ รถไฟใต้ดินวอชิงตัน
ที่ตั้ง รัฐแมริแลนด์ และวอชิงตัน ดี.ซี.
ปลายทาง สถานีบรานช์อีฟนู
สถานีกรีนเบลต์
จำนวนสถานี 21
การดำเนินงาน
เปิดเมื่อ พฤษภาคม 11, 1991; 27 ปีก่อน (1991-05-11)
ผู้ดำเนินงาน องค์การขนส่งมวลชนวอชิงตัน
Character ใต้ดิน, เสมอดิน, ยกระดับ
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง 23.04 ไมล์ (37.1 กิโลเมตร)
รางกว้าง 4 ฟุต 8 1⁄2 นิ้ว (1,435 มม.) สแตนดาร์ดเกจ
ระบบจ่ายไฟ รางที่สาม

รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเขียว เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. มีจำนวน 21 สถานี วิ่งจาก สถานีบรานช์อีฟนู ไปยัง สถานีกรีนเบลต์ โดยมี 4 สถานีเชื่อมต่อกับ รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง 1 สถานีเชื่อมต่อกับ รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีน้ำเงิน สายสีน้ำเงิน 1 สถานีเชื่อมต่อกับ รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีส้ม สายสีส้ม และอีก 2 สถานี เชื่อมต่อกับ รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง สายสีแดง มีรถไฟฟ้าจำนวน 19 คัน[1][2]

รายชื่อสถานี[แก้]

สถานี รหัส เปิดให้บริการ เชื่อมต่อ หมายเหตุ ภาพ
สถานีบรานช์อีฟนู F11 2001 สถานีปลายทาง Branch Avenue station from platform.jpg
สถานีซุยต์แลนด์ F10 2001 Suitland station showing mezzanine.jpg
สถานีเนย์ลอร์โรด F09 2001 Naylor Road Station.jpg
สถานีเซาเทิร์นอีฟนู F08 2001 Southern Avenue platform, facing outbound direction.jpg
สถานีเคอนเกรสเฮจต์ F07 2001 Congress heights.jpg
สถานีอะนาคอสเตีย F06 1991 WMATA Anacostia station with 5000-Series train.jpg
สถานีเนวียาร์ด–บอลปาร์ค F05 1991 Navy yard.jpg
สถานีวอเทอร์ฟรอนต์ F04 1991 Waterfront-SEU Station.jpg
สถานีลอันแฟนต์พลาซา F03 1977 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีส้ม สายสีส้ม รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีน้ำเงิน สายสีน้ำเงิน รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเงิน สายสีเงิน* *เส้นทางในอนาคต L'Enfant Plaza upper level, facing outbound.jpg
สถานีอาร์คิฟส์ F02 1983 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง 2008 07 05 - Washington DC - Archives, Navy Memorial, Penn Quarter 16.jpg
สถานีแกลเลอรีเพลซ F01 1976 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง สายสีแดง GalleryPlChinatown.png
สถานีเมาต์เวอร์นันสแควร์ E01 1991 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง Mt Vernon Metro.jpg
สถานีชาว-โฮวาร์ดยูนิเวอร์ซิตี E02 1991 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง* *Off peak hours and Rush+ trains only Shaw howard university.jpg
สถานียูสตรีท E03 1991 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง* U St-African-Amer Civil War Memorial-Cardozo Station.jpg
สถานีโคลัมเบียเฮจต์ E04 1999 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง* Columbia Heights metro station.jpg
สถานีจอร์เจียอีฟนู–เพ็ตเวิร์ท E05 1999 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง* Georgia avenue petworth.jpg
สถานีฟอร์ตโทตเทน E06 1993 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง* รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง สายสีแดง WMATA Fort Totten station lower level.jpg
สถานีเวสต์ฮแยตสวิล E07 1993 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง (ชั่วโมงเร่งด่วน) WMATA West Hyattsville station.jpg
สถานีปรินซ์จอร์จพลาซา E08 1993 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง (ชั่วโมงเร่งด่วน) Prince George's Plaza station with snow on one side.jpg
สถานีคอลเลจปาร์ค–ยูนิเวอร์ซิตีออฟแมริแลนด์ E09 1993 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง (ชั่วโมงเร่งด่วน) College Park-Universtiy Of Maryland.jpg
สถานีกรีนเบลต์ E10 1993 รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง (ชั่วโมงเร่งด่วน) สถานีปลายทาง Greenbelt station with train.jpg

ดูเพิ่ม[แก้]

คอมมอนส์ มีภาพและสื่ออื่นๆ เกี่ยวกับ:
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเขียว

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Approved Fiscal 2009 Annual Budget" (PDF). Washington Metropolitan Area Transit Authority. 2009. p. 80. http://wmata.com/about_metro/docs/FY2009_Approved_Budget.pdf. 
  2. ↑ "Metrorail System Adds Trains to Fleet" (Press release). Washington Metropolitan Area Transit Authority. April 9, 2009. http://www.wmata.com/about_metro/news/PressReleaseDetail.cfm?ReleaseID=2546. เรียกข้อมูลเมื่อ 2009-12-27. 

บรรณานุกรม[แก้]

  • Albanese, Jay S. Criminal Justice, 2000 Update. Boston: Allyn & Bacon, 1999. ISBN 0-205-31884-3
  • Banks, James G. The Unintended Consequences: Family and Community, the Victims of Isolated Poverty. Lanham, Md.: University Press of America, 2004. ISBN 0-7618-2857-5
  • Edleson, Harriet and Lindroth, David. The Little Black Book of Washington, DC: The Essential Guide to America's Capital. White Plains, N.Y.: Peter Pauper Press, 2007. ISBN 1-59359-868-8
  • La Vigne, Nancy G. "Safe Transport: Security By Design on the Washington Metro." In Preventing Mass Transit Crime. Ronald V. Clarke, ed. Monsey, N.Y.: Criminal Justice Press, 2002. ISBN 1-881798-28-3
  • Schrag, Zachary. The Great Society Subway: A History of the Washington Metro. Baltimore, Md.: Johns Hopkins University, 2006. ISBN 0-8018-8246-X
  • Deiter, Ronald H. (1990). The Story of Metro: Transportation and Politics in the Nation's Capital. Glendale, CA: Interurban Press. ISBN 0-916374-70-X. 

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

ดึงข้อมูลจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รถไฟใต้ดินวอชิงตัน_สายสีเขียว&oldid=5827784"