มานูเอล โนริเอกา
มานูเอล โนริเอกา | |
---|---|
ภาพถ่ายโนริเอกาหลังยอมจำนนต่อสหรัฐใน ค.ศ. 1990 | |
ผู้นำทหารปานามา | |
ดำรงตำแหน่ง 12 สิงหาคม ค.ศ. 1983 – 20 ธันวาคม ค.ศ. 1989 | |
ประธานาธิบดี | |
ก่อนหน้า | รูเบน ดาริโอ ปาเรเดส |
ถัดไป | กิเยร์โม เอนดาราในฐานะประธานาธิบดี |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | มานูเอล โนริเอกา โมเรโน 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1934[a] |
เสียชีวิต | พฤษภาคม 29, 2017 ปานามาซิตี ประเทศปานามา | (83 ปี)
คู่สมรส | Felicidad Sieiro de Noriega (สมรส 1960) |
บุตร | 3 |
ศิษย์เก่า | |
พิพากษาลงโทษฐาน | |
บทลงโทษ |
|
วันที่ถูกจับ | 3 มกราคม ค.ศ. 1990 |
จำคุกที่ |
|
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
รับใช้ | ปานามา |
สังกัด | กองกำลังป้องกันปานามา |
ประจำการ | 1962–1990 |
ยศ | นายพล |
บังคับบัญชา | กองกำลังป้องกันปานามา |
ผ่านศึก | การรุกรานปานามา |
มานูเอล อันโตนิโอ โนริเอกา โมเรโน (สเปน: Manuel Antonio Noriega Moreno; 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1934 – 29 พฤษภาคม ค.ศ. 2017)[a] เป็นนักการเมืองและทหารชาวปานามาซึ่งเป็นผู้ปกครองปานามาโดยพฤตินัยระหว่าง ค.ศ. 1983–1989 เขาไม่ได้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีปานามา แต่ปกรองในฐานะเผด็จการทหารที่ไม่ได้รับเลือกผ่านประธานาธิบดีหุ่นเชิด เขามีความสัมพันธ์อันยาวนานกับสำนักข่าวกรองสหรัฐ อย่างไรก็ตาม เขาถูกถอดออกจากอำนาจระหว่างการรุกรานปานามาของสหรัฐ
ชีวิตช่วงต้นและครอบครัว
[แก้]โนริเอกาเกิดในครอบครัวปาร์โดยากจน หรือสืบต้นตอจากสามเชื้อสาย ได้แก่ ปานามาพื้นเมือง, แอฟริกัน และสเปน ที่ปานามาซิตี[2][3][4] วันเกิดของเขาโดยทั่วไประบุเป็นวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1934 แต่ยังไม่เป็นที่กระจ่าง โดยมีการบันทึกวันที่หลายแบบ คือ ค.ศ. 1934, 1936 และ 1938 ตัวโนริเอกาเองก็ให้วันที่ที่แตกต่างกัน[1] เขาเกิดในย่านเอลเตร์ราเปลน เด ซัน เฟลิเป[5] แม่ของโนริเอกาที่ไม่ได้แต่งงานกับพ่อ[3][6] ได้รับการอธิบายเป็นคนครัวและหญิงซักผ้า ส่วนริเกาเต โนริเอกา (Ricaurte Noriega) พ่อของเขา เป็นพนักงานบัญชี[7] แม่ของเขาที่มีนามสกุลโมเรโนเสียชีวิตจากวัณโรคตอนที่เขายังเด็ก และโนริเอกาได้รับการเลี้ยงดูโดยมารดาอุปถัมภ์[1][4]ในอะพาร์ตเมนต์ห้องเดียวบบริเวณพื้นที่สลัมเตร์ราเปลน[6] พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตตอนที่เขาอายุ 5 ขวบ[5]
โนริเอกาแต่งงานกับ Felicidad Sieiro เมื่อช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1960 และคู่รักให้กำเนิดลูกสาวสามคน ได้แก่ โลเรนา ซันดรา และ Thays[1][8] Sieiro มีอาชีพครู และโนริเอกาเป็นสมาชิกกองกำลังรักษาดินแดนแห่งชาติ มีรายงานว่าครอบครัวของเธอที่มีเชื้อสายบาสก์ไม่ยินดีต่อการแต่งงานนี้ โนริเอกานอกใจภรรยาซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนช่วงหนึ่งเธอมีความปรารถนาที่จะหย่า แม้ว่าเธอจะเปลี่ยนใจในภายหลังก็ตาม[9]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Archibold, Randal C. (May 30, 2017). "Manuel Noriega, Dictator Ousted by U.S. in Panama, Dies at 83". The New York Times. สืบค้นเมื่อ May 30, 2017.
- ↑ Eisner, Peter (May 30, 2017). "Manuel Noriega, Panamanian strongman toppled in U.S. invasion, dies at 83". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ April 27, 2020.
- ↑ 3.0 3.1 Kempe 1990, pp. 37–39.
- ↑ 4.0 4.1 Dinges 1990, pp. 29–31.
- ↑ 5.0 5.1 "Noriega, el ascenso y caída de un dictador" [Noriega, the rise and fall of a dictator]. La Prensa (ภาษาสเปน). May 30, 2017. สืบค้นเมื่อ January 9, 2021.
- ↑ 6.0 6.1 Galván 2012, p. 184.
- ↑ Siemaszko, Corky (May 30, 2017). "Ousted Panamanian dictator Manuel Noriega is dead at 83". NBC News (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ April 29, 2023.
- ↑ "Manuel Noriega Fast Facts". CNN. May 30, 2017. สืบค้นเมื่อ April 28, 2020.
- ↑ Kempe 1990, pp. 35–37.
ข้อมุล
[แก้]- Albert, Steven (1993). The Case Against the General: Manuel Noriega and the Politics of American Justice. New York: C. Scribner's Sons. ISBN 978-0-684-19375-5.
- Buckley, Kevin (1991). Panama: The Whole Story. Simon & Schuster. ISBN 0-671-72794-X.
- Dinges, John (1990). Our Man in Panama. Random House. ISBN 978-0-8129-1950-9.
- Galván, Javier A. (December 21, 2012). Latin American Dictators of the 20th Century: The Lives and Regimes of 15 Rulers. McFarland. ISBN 978-0-7864-6691-7.
- Gilboa, Eytan (1995). "The Panama Invasion Revisited: Lessons for the Use of Force in the Post Cold War Era". Political Science Quarterly. 110 (4): 539–562. doi:10.2307/2151883. JSTOR 2151883. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 26, 2012. สืบค้นเมื่อ July 1, 2011.
- Harding, Robert C. (2006). The History of Panama. Greenwood Press. ISBN 978-0-313-33322-4.
- Kempe, Frederick (1990). Divorcing the Dictator: America's Bungled Affair with Noriega. I.B. Tauris. ISBN 978-0-399-13517-0.
- Koster, R.M.; Sánchez, Guillermo (1990). In the Time of the Tyrants: Panama, 1968–1990. New York: Norton. ISBN 978-0-393-02696-2.
- Metz, Allan (1991). "Manuel Noriega and the 'Panama Crisis': An Annotated Bibliography". Reference Services Review. 19 (3): 7–44. doi:10.1108/eb049128.
- Ropp, Steve C. (January 1992). "Explaining the Long-Term Maintenance of a Military Regime: Panama Before the U.S. Invasion". World Politics. 44 (2): 210–234. doi:10.2307/2010447. JSTOR 2010447. S2CID 153869349.
- Scranton, Margaret E. (1991). The Noriega Years: U.S.-Panamanian Relations, 1981–1990. L. Rienner Publishers. ISBN 978-1-55587-204-5.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- Harding, Robert C. (2001). Military Foundations of Panamanian Politics. Transaction Publishers. ISBN 978-1-4128-2869-7.
- Harris, David (2001). Shooting the Moon: The True Story of an American Manhunt Unlike Any Other, Ever. New York: Little Brown. ISBN 978-0-316-15480-2.
- Rempel, William (2011). At the Devil's Table. Random House. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 31, 2012. สืบค้นเมื่อ August 30, 2011.
- Scott, P.; Marshall, J (1998). "Preface". Cocaine Politics. University of California Press. ISBN 978-0-520-92128-3. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 11, 2011.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref>
สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/>
ที่สอดคล้องกัน