มันฝรั่งทอด
 | |
| มื้อ | ของว่าง, เครื่องเคียง |
|---|---|
| แหล่งกำเนิด | สหราชอาณาจักร |
| อุณหภูมิเสิร์ฟ | อุณหภูมิห้อง |
มันฝรั่งทอด (อังกฤษ: potato chip) เป็นมันฝรั่งแผ่นบาง ๆ ที่นำมา อบ หรือทอดจนกรอบ นิยมรับประทานเป็นอาหารว่าง เครื่องเคียง หรืออาหารเรียกน้ำย่อย มันฝรั่งทอดพื้นฐานจะใส่เกลือหลังทำเสร็จ แบบอื่น ๆ จะใส่เครื่องปรุงและส่วนผสมต่าง ๆ เช่นสมุนไพร เครื่องเทศ ชีส รสเทียม และสารเติมแต่ง
มันฝรั่งทอดกรอบเป็นส่วนสำคัญของตลาดขนมขบเคี้ยวและอาหารสะดวกซื้อในประเทศตะวันตก ตลาดมันฝรั่งทอดทั่วโลกสร้างรายได้รวมกว่า 16.49 พันล้านดอลลาร์ในปี 2005 ซึ่งคิดเป็น 35.5% ของตลาดขนมขบเคี้ยวทั้งหมดในปีนั้น (46.1 พันล้านดอลลาร์)[1]
ประวัติ[แก้]
สูตรอาหารที่เก่าที่สุดเท่าที่ทราบของสิ่งที่คล้ายกับมันฝรั่งทอดในปัจจุบันคือในหนังสือ The Cook's Oracle ของ William Kitchiner ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1817 ซึ่งเป็นหนังสือขายดีในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา[2] สูตรอาหารในปี 1822 ระบุชื่อไว้ว่า "แผ่นมันฝรั่งทอด" ระบุสูตรอาหารไว้ประมาณว่า "ปอกมันฝรั่งลูกใหญ่หั่นคล้ายกับปอกมะนาว เช็ดให้แห้งด้วยผ้าสะอาด แล้วนำไปทอดในมัน"[3][4] หนังสือเกี่ยวกับการทำอาหารฝรั่งเศสของอังกฤษในปี 1825 เรียกสิ่งที่คล้ายกับมันฝรั่งทอดว่า "Pommes de Terre frites" (สูตรที่สอง) และระบุว่าเป็นมันฝรั่งหั่นบาง ๆ ทอดใน "เนยใสหรือมันห่าน" สะเด็ดน้ำแล้วโรยด้วยเกลือ[5] สูตรอาหารแรก ๆ ของมันฝรั่งทอดที่พบในสหรัฐอเมริกาสามารถพบได้ในหนังสือ Virginia House-Wife (1824) ของ Mary Randolph[6] และใน Cook's Own Book (1832) ของ N.K.M. Lee[7] ซึ่งทั้งสองเล่มอ้างอิงถึงหนังสือของ Kitchiner อย่างชัดเจน[8]
มีตำนานเล่าว่ามันฝรั่งทอดกรอบมีต้นกำเนิดที่ Saratoga Springs ในนิวยอร์ก ซึ่งมาหลังสูตรแรกพบหลายสิบปีตัวหนา[9] ในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้า เรื่องที่ได้รับความนิยมเป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อครัว George Crum[10][11] ที่ Moon's Lake House ในวันที่ 24 สิงหาคม 1853[12] ซึ่งพยายามเอาใจลูกค้า ลูกค้าส่งกลับเฟรนช์ฟรายส์ที่เขาทำ โดยบ่นว่าหนาเกินไป[13] "แฉะ"เกินไป หรือไม่เค็มพอ ด้วยความท้อแท้ Crum จึงหั่นมันฝรั่งแบบบาง ๆ หลายชิ้น ทอดให้กรอบ และปรุงรสด้วยเกลือพิเศษ ท้ายสุดลูกค้าชอบสิ่งที่เขาทำ ในไม่ช้าอาหารก็ถูกเรียกว่า "Saratoga Chips"[14] ซึ่งเป็นชื่อที่คงอยู่จนถึงกลางศตวรรษที่ยี่สิบ เรื่องนี้ได้รับความนิยมในแคมเปญโฆษณาระดับชาติปี 1973 โดย St. Regis Paper Company ซึ่งผลิตบรรจุภัณฑ์สำหรับมันฝรั่งทอด โดยอ้างว่าลูกค้าของ Crum คือ Cornelius Vanderbilt ในเวลานั้น Crum มีฐานะพ่อครัวและเป็นเจ้าของร้านอาหารริมทะเลสาบในปี 1860 ซึ่งเขาเรียกว่า Crum's House[10] ชื่อแบรนด์ "Saratoga Chips" ยังคงมีอยู่ในปัจจุบัน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "PotatoPro/Datamonitor". Potatopro.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 July 2011. สืบค้นเมื่อ 26 May 2009.
- ↑ McElwain, Aoife (17 June 2019). "Did Tayto really invent cheese and onion crisps?". The Irish News.
- ↑ Berry, Steve & Norman, Phil (14 July 2014). "Crisps buoyed Britain in its darkest hour". The Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 October 2014. สืบค้นเมื่อ 26 August 2014.
- ↑ Kitchiner, William (1822). The Cook's Oracle: Containing Receipts for Plain Cookery on the Most ... A. Constable & Company, Edinburgh, and Hurst, Robinson & Company, Cheap-sid. p. 208. OCLC 3878292. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 November 2017.
Potatoes fried in Slices or Shavings
- ↑ An English Physician, French Domestic Cookery, London: Thomas Boys, 1825, recipe 692, p. 238
- ↑ Randolph, Mary (1838) [1824]. The Virginia Housewife: or Methodical Cook. Baltimore: John Plaskitt. p. 97. OCLC 57123160.
To Fry Sliced Potatos [sic]
- ↑ Lee, N.K.M. (A Boston Housekeeper) (1832). The Cook's Own Book: Being A Complete Culinary Encyclopedia: Comprehending All Valuable Receipts For Cooking Meat, Fish, And Fowl, And Composing Every Kind Of Soup, Gravy, Pastry, Preserves, Essences, &c. That Have Been Published Or Invented During The Last Twenty Years. Particularly The Very Best Of Those In The Cook's Oracle, Cook's Dictionary, And Other Systems Of Domestic Economy.Diamond Mb With Numerous Original Receipts, And a Complete System of Confectionery. Boston: Munroe and Francis; New York: Charles E. Francis and David Felt. p. 192. OCLC 56906530.
Potatoes Fried In Slices Or Ribbons
- ↑ McWilliams, Mark (2012). The Story Behind the Dish: Classic American Foods. ABC-CLIO. p. 186. ISBN 9780313385100. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 February 2014.
- ↑ Smith, Merril D. (2013). History of American Cooking. ABC-CLIO. p. 93. ISBN 9780313387111. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 April 2016.
- ↑ 10.0 10.1 Fox, William S.; Banner, Mae G. (April 1983). "Social and Economic Contexts of Folklore Variants: The Case of Potato Chip Legends". Western Folklore. 42 (2): 114–126. doi:10.2307/1499968. JSTOR 1499968.
- ↑ Upton, Kim (3 July 2003). "Any Way You Slice It, Potato Chip's Going Strong After 150 Years". Fort Lauderdale Sun Sentinel. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 December 2014.
- ↑ Henley, Jon (1 September 2010). "Crisps: a very British habit | Life and style". The Guardian. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 July 2014. สืบค้นเมื่อ 26 August 2014.
- ↑ "George Crum: Inventor of Potato Chips". Black-inventor.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 January 2014. สืบค้นเมื่อ 13 January 2014.
- ↑ "Civil War Recipes and Food History – The Potato During the Civil War". Civilwarinteractive.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 October 2014. สืบค้นเมื่อ 11 May 2013.