มหาวีระ ปุน
มหาวีระ ปุน มกร | |
|---|---|
महा बिर पुन | |
 | |
| เกิด | 22 มกราคม ค.ศ. 1955 มยาคฑี ประเทศเนปาล |
| สัญชาติ | เนปาล |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยเนแบรสกา |
| มีชื่อเสียงจาก | นำเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตไร้สายมาสู่พื้นที่ห่างไกลในเนปาล, ศูนย์นวัตกรรมแห่งชาติเนปาล |
| รางวัล | รามอน แมกไซไซ[1] |
| เว็บไซต์ | nicnepal |
มหาวีระ ปุน (เนปาล: महावीर पुन; Mahabir Pun, ออกเสียง [maːbir pun]) เป็นนักวิจัย[2] อาจารย์[3] นักธุรกิจสังคม[4] และนักกิจกรรมชาวเนปาล[5] เป็นที่รู้จักจากผลงานในการนำเอาเทคโนโลยีไร้สายมาใช้ในพื้นที่ห่างไกลในแถบเทือกเขาหิมาลัย ภายใต้โครงการโครงข่ายไร้สายเนปาล[6][7] ปุนได้รับการยอมรับโดยมูลนิธิอโศก ได้รับรางวัลจากมูลนิธิรามอน แมกไซไซ, มหาวิทยาลัยเนแบรสกา และ ธนาคารไอเดียโลก[8]
มหาวีระ ปุน เกิดเมื่อวันที่ 22 มกราคม 1955 ในหมู่บ้านนังกี (Nangi) หมู่บ้านห่างไกลบนภูเขาในอำเภอมยาคฑีในเนปาลตะวันตก ปุนใช้ชีวิตในวัยเด็กเลี้ยงแกะและวัวควาย เข้าเรียนในโรงเรียนหมู่บ้านที่ไม่มีกระดาษา ดินสอ หนังสือ หรือครูที่ผ่านการฝึกครูมา ตามธรรมเนียมแล้ว คนที่ท้องถิ่นที่ไร้การศึกษาจะเข้าร่วมก่องทัพกูรข่าองอังกฤษ พ่อของปุนซึ่งเป็นอดีตทหารกูรข่าได้ทุ่มเงินเก็บทั้งหมดที่มีพาครอบครัวย้ายไปตั้งรกรากใหม่ในที่รายทางตอนใต้ของเนปาลและให้ปุนได้รับการศึกษา หลังจบชั้นมัธยม ปุนทำงานเป็นครูในสี่โรงเรียนเป็นเวลา 12 ปีเพื่อสนับสนุนให้พี่น้องได้รับการศึกษา ในปี 1989 หลังพยายามสมัครเข้าศึกษาในสถาบันทั้งในอังกฤษและอเมริกาจำนวนมาก เขาได้รับทุนการศึกษาบางส่วนจากมหาวิทยาลัยเนแบรสกาแอทเคียร์นีย์ เขาจบการศึกษาปริญญาตรีในปี 1992 ด้านศึกษาศาสตร์วิทยาศาสตร์ เขาเดินทางกลับไปยังหมู่บ้านที่เขาเกิดอีกครั้งในรอบยี่สิบสี่ปี ที่ซึ่งเขารับรู้ถึงความต้องการการศึกษาที่ยั่งยืนและเริ่มตั้งเป้าในการสร้างโรงเรียนมัธยมขึ้นเพื่อเป็นตัวอย่างในการพัฒนาการศึกษาและเศรษฐกิจของท้องถิ่น ปุนได้ก่อตั้งโรงเรียนมัธยมหิมาจัล (Himanchal High School) ขึ้น โดยตั้งเป้าไปที่การศึกษาคอมพิวเตอร์และโปรแกรมอื่น ๆ ที่มีความสามารถในการสร้างรายได้สูง จากนั้นเขาเดินทางกลับไปศึกษาต่อด้านการบริหารการศึกษาที่มหาวิทยาลัยเนแบรสกา จบการศึกษาในปี 2001 ต่อมาในปี 2002 เขาได้สร้างโครงการที่มีเป้าหมายในการสร้างเครือข่ายการสื่อสารท้องถิ่นโดยใช้เทคโนโลยีไร้สาย ช่วยเชื่อมต่อชุมชนในหิมาลัยกับโลกภายนอก ในปี 2006 โครงการของเขาประสบผลสำเร็จในการสร้างเครือข่ายไวไฟในหมู่บ้าน 13 แห่งบนภูเขาห่างไกลในเนปาลให้สามารถเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตได้ ในปี 2022 โครงการขยายอาณาเขตครอบคลุมมากกว่า 175 หมู่บ้านห่างไกลใน 15 อำเภอทั่วประเทศเนปาล[8][9]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Ramon Magsaysay Awardees". rmaward.asia/.
- ↑ "Mahabir Pun's dream of donation-based national innovation center finally comes true".
- ↑ "Mahabir Taught 5 years in Himanchal Higher Secondary School". Himanchal Education Foundation. 2016-09-06. สืบค้นเมื่อ 2016-09-06.
- ↑ "Mahabir donates his own land to make Innovation Center possible". Kantipur Network. 2016-08-01. สืบค้นเมื่อ 2016-09-06.
- ↑ "Village in the clouds embraces computers". BBC News. 2001-10-22. สืบค้นเมื่อ 2010-11-01.
- ↑ "Internet dream becomes a reality". BBC News. 2008-11-05. สืบค้นเมื่อ 2010-11-01.
- ↑ 8.0 8.1 "Mahabir Pun". Ashoka Foundation. 2002. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-07-14. สืบค้นเมื่อ 2010-11-01.
- ↑ "Mahabir Pun/Publisher-Sushant Gurung School-Global Class-7-B". 2022-07-14.