ข้ามไปเนื้อหา

ภาษาสันสกฤตผสม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาสันสกฤตผสม
BHS
ภูมิภาคอินเดียเหนือ
ตระกูลภาษา
ตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน
รหัสภาษา
ISO 639-3

ภาษาสันสกฤตผสม (Hybrid Sanskrit) หรือ ภาษาสันสกฤตผสมในพุทธศาสนา (Buddhist Hybrid Sanskrit; BHS) เป็นภาษาที่พบในคัมภีร์พุทธศาสนาฝ่ายมหายาน มีลักษณะของภาษาสันสกฤตในรุ่นหลัง มีลำดับชั้นทางภาษาศาสตร์ถัดจากภาษาสันสกฤตแบบแผน จัดเป็นภาษาอินดิกยุคกลาง (Middle Indic language) คัมภีร์ที่แต่งด้วยภาษาสันสกฤตแบบผสมนี้ ได้แก่ ปรัชญาปารมิตา, และมหาวัสตุอวทาน

ต้นกำเนิด

[แก้]