ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หงส์กู่"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Ercé (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 125 ครั้ง
Nix Sunyata (คุย | ส่วนร่วม)
ผู้ตรวจตรา
การแก้ไข 5,423 ครั้ง
ลไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 7: บรรทัด 7:
| image_width = 250px
| image_width = 250px
| range_map = Cygnus-cygnus.png
| range_map = Cygnus-cygnus.png
| range_map_caption = <br/>{{legend0|#F6FF00|ฤดูร้อน|border=solid 1px black}} {{legend0|#1DA313|ถิ่นอาศัย|border=solid 1px black}} {{legend0|#2300FF|ฤดูหนาว|border=solid 1px black}}
| range_map_caption = <br/>{{legend0|#F6FF00|ช่วงฤดูผสมพันธุ์ (ฤดูร้อน)|border=solid 1px black}} {{legend0|#1DA313|ถิ่นอาศัยแบบตลอดปี|border=solid 1px black}} {{legend0|#2300FF|ช่วงฤดูหนาว|border=solid 1px black}}
| regnum = [[Animal]]ia
| regnum = [[Animal]]ia
| phylum = [[Chordate|Chordata]]
| phylum = [[Chordate|Chordata]]
บรรทัด 21: บรรทัด 21:
}}
}}


'''หงส์กู่''' หรือ '''หงส์ฮูปเปอร์''' ([[ชื่อวิทยาศาสตร์]]: ''Cygnus cygnus'') เป็น[[หงส์]]ที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคซีกโลกเหนือ เป็นหงส์ชนิดเดียวกันกับ[[หงส์แตร]]ใน[[อเมริกาเหนือ]]
'''หงส์กู่''' หรือ '''หงส์ฮูปเปอร์''' ([[ชื่อวิทยาศาสตร์]]: ''Cygnus cygnus'') เป็น[[หงส์]]ที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคซีกโลกเหนือใน[[ทวีปยูเรเชีย]] เป็นหงส์ชนิดคู่กันกับ[[หงส์แตร]]ใน[[อเมริกาเหนือ]] ที่คล้ายกันทางลักษณะ พฤติกรรม และถิ่นอาศัย (ซีกโลกเหนือ) และเป็น[[ชนิดต้นแบบ]]ของ[[หงส์|วงศ์หงส์]] ''(Cygnus)''


== ลักษณะ ==
== ลักษณะ ==
หงส์กู่มีขนาดตัวขนาดใหญ่ วัยโตเต็มที่ลำตัวยาวประมาณ 140-165 เซนติเมตร ด้วยช่วงกว้างปีก 205-275 เซนติเมตร น้ำหนักตัวโดยทั่วไปที่พบได้อยู่ที่ 7.4-14 กิโลกรัม เพศผู้มีน้ำหนักตัวโดยเฉลี่ย 9.8-11.4 กิโลกรัม เพศเมีย 8.2- .2 กิโลกรัม โดยสถิติน้ำหนักสูงสุดที่เคยบันทึกได้อยู่ที่ 15.5 กิโลกรัม ซึ่งเป็นเพศผู้พบในฤดูหนาวของ[[เดนมาร์ก]] นอกจากนี้ หงส์กู่ยังถือเป็นสัตว์ปีกที่บินได้ทนทานที่สุด<ref>Brazil, Mark, ''The Whooper Swan''. Christopher Helm Ornithology (2003), ISBN 978-0-7136-6570-3</ref><ref name = "CRC">''CRC Handbook of Avian Body Masses'' by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (1992), ISBN 978-0-8493-4258-5.</ref> หากเทียบกับมาตรฐานของบรรดาสัตว์ปีกอพยพ ความกว้างของปีกอยู่ที่ 56.2 - 63.5 เซนติเมตร มีเท้าขนาด 10.4-13 เซนติเมตร และจะงอยปากขนาด 9.2-11.6 เซนติเมตร<ref name= Madge>Madge, Steve, ''Waterfowl: An Identification Guide to the Ducks, Geese, and Swans of the World''. Houghton Mifflin Harcourt (1992), ISBN 978-0-395-46726-8</ref> ซึ่งโดยส่วนมากแล้ว[[จะงอยปาก]]จะเป็นสีเหลืองมากกว่าสีดำ
หงส์กู่มีขนาดตัวขนาดใหญ่ วัยโตเต็มที่ลำตัวยาวประมาณ 140-165 เซนติเมตร ด้วยช่วงกว้างปีก 205-275 เซนติเมตร น้ำหนักตัวโดยทั่วไปที่พบได้อยู่ที่ 7.4-14 กิโลกรัม เพศผู้มีน้ำหนักตัวโดยเฉลี่ย 9.8-11.4 กิโลกรัม เพศเมีย 8.2- .2 กิโลกรัม โดยสถิติน้ำหนักสูงสุดที่เคยบันทึกได้อยู่ที่ 15.5 กิโลกรัม ซึ่งเป็นเพศผู้พบในฤดูหนาวของ[[เดนมาร์ก]] นอกจากนี้ หงส์กู่ยังถือเป็นสัตว์ปีกที่บินได้ทนทานที่สุด<ref>Brazil, Mark, ''The Whooper Swan''. Christopher Helm Ornithology (2003), ISBN 978-0-7136-6570-3</ref><ref name="CRC">''CRC Handbook of Avian Body Masses'' by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (1992), ISBN 978-0-8493-4258-5.</ref> หากเทียบกับมาตรฐานของบรรดาสัตว์ปีกอพยพ ความกว้างของปีกอยู่ที่ 56.2 - 63.5 เซนติเมตร มีเท้าขนาด 10.4-13 เซนติเมตร และจะงอยปากขนาด 9.2-11.6 เซนติเมตร<ref name="Madge">Madge, Steve, ''Waterfowl: An Identification Guide to the Ducks, Geese, and Swans of the World''. Houghton Mifflin Harcourt (1992), ISBN 978-0-395-46726-8</ref> ซึ่งโดยส่วนมากแล้ว[[จะงอยปาก]]จะเป็นสีเหลืองมากกว่าสีดำ


== สัญลักษณ์ ==
== สัญลักษณ์ ==
หงส์กู่ได้รับการนับถือมากในยุโรป<ref name=Mondadori>{{cite book | editor = Mondadori, Arnoldo | title = Great Book of the Animal Kingdom | location = New York | publisher = Arch Cape Press | year = 1988 | pages = 183}}</ref> โดยที่หงส์กู่เป็นนกประจำชาติของ[[ฟินแลนด์]] และยังปรากฏในเหรียญ 1 [[ยูโร]]ของฟินแลนด์ ในขณะที่ชาวจีนในหมู่บ้านชาวประมงใกล้กับ[[อ่าวโปไห่]]จะเรียกหงส์กู่อย่างเอ็นดูว่า ''"นางฟ้าหน้าหนาว"'' (冬季天使)<ref>{{cite web|url=http://cuptv.com/play/480/8819/Wild-China/13-%E0%B8%95%E0%B8%B8%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%A1-2557-%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88-8/|title= อัศจรรย์แดนมังกรตอนที่ 8|date=13 October 2014|accessdate=19 December 2014|publisher=ช่อง 7}}</ref>
หงส์กู่ได้รับการนับถือมากในยุโรป<ref name=Mondadori>{{cite book | editor = Mondadori, Arnoldo | title = Great Book of the Animal Kingdom | location = New York | publisher = Arch Cape Press | year = 1988 | pages = 183}}</ref> โดยที่หงส์กู่เป็นนกประจำชาติของ[[ฟินแลนด์]] และยังปรากฏในเหรียญ 1 [[ยูโร]]ของฟินแลนด์ ในขณะที่ชาวจีนในหมู่บ้านชาวประมงใกล้กับ[[ทะเลปั๋วไห่]]จะเรียกหงส์กู่อย่างเอ็นดูว่า ''"นางฟ้าหน้าหนาว"'' (冬季天使)<ref>{{cite web|url=http://cuptv.com/play/480/8819/Wild-China/13-%E0%B8%95%E0%B8%B8%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%A1-2557-%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88-8/|title= อัศจรรย์แดนมังกรตอนที่ 8|date=13 October 2014|accessdate=19 December 2014|publisher=ช่อง 7}}</ref>


<gallery>
<gallery>

รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:42, 1 กุมภาพันธ์ 2564

หงส์กู่
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Animalia
ไฟลัม: Chordata
ชั้น: Aves
อันดับ: Anseriformes
วงศ์: Anatidae
วงศ์ย่อย: Anserinae
เผ่า: Cygnini
สกุล: Cygnus
สปีชีส์: C.  cygnus
ชื่อทวินาม
Cygnus cygnus
(Linnaeus, 1758)

     ช่วงฤดูผสมพันธุ์ (ฤดูร้อน)      ถิ่นอาศัยแบบตลอดปี      ช่วงฤดูหนาว

หงส์กู่ หรือ หงส์ฮูปเปอร์ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Cygnus cygnus) เป็นหงส์ที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคซีกโลกเหนือในทวีปยูเรเชีย เป็นหงส์ชนิดคู่กันกับหงส์แตรในอเมริกาเหนือ ที่คล้ายกันทางลักษณะ พฤติกรรม และถิ่นอาศัย (ซีกโลกเหนือ) และเป็นชนิดต้นแบบของวงศ์หงส์ (Cygnus)

ลักษณะ

หงส์กู่มีขนาดตัวขนาดใหญ่ วัยโตเต็มที่ลำตัวยาวประมาณ 140-165 เซนติเมตร ด้วยช่วงกว้างปีก 205-275 เซนติเมตร น้ำหนักตัวโดยทั่วไปที่พบได้อยู่ที่ 7.4-14 กิโลกรัม เพศผู้มีน้ำหนักตัวโดยเฉลี่ย 9.8-11.4 กิโลกรัม เพศเมีย 8.2- .2 กิโลกรัม โดยสถิติน้ำหนักสูงสุดที่เคยบันทึกได้อยู่ที่ 15.5 กิโลกรัม ซึ่งเป็นเพศผู้พบในฤดูหนาวของเดนมาร์ก นอกจากนี้ หงส์กู่ยังถือเป็นสัตว์ปีกที่บินได้ทนทานที่สุด[2][3] หากเทียบกับมาตรฐานของบรรดาสัตว์ปีกอพยพ ความกว้างของปีกอยู่ที่ 56.2 - 63.5 เซนติเมตร มีเท้าขนาด 10.4-13 เซนติเมตร และจะงอยปากขนาด 9.2-11.6 เซนติเมตร[4] ซึ่งโดยส่วนมากแล้วจะงอยปากจะเป็นสีเหลืองมากกว่าสีดำ

สัญลักษณ์

หงส์กู่ได้รับการนับถือมากในยุโรป[5] โดยที่หงส์กู่เป็นนกประจำชาติของฟินแลนด์ และยังปรากฏในเหรียญ 1 ยูโรของฟินแลนด์ ในขณะที่ชาวจีนในหมู่บ้านชาวประมงใกล้กับทะเลปั๋วไห่จะเรียกหงส์กู่อย่างเอ็นดูว่า "นางฟ้าหน้าหนาว" (冬季天使)[6]

อ้างอิง

  1. ↑ BirdLife International (2012). "Cygnus cygnus". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.1. สืบค้นเมื่อ 16 July 2012.
  2. ↑ Brazil, Mark, The Whooper Swan. Christopher Helm Ornithology (2003), ISBN 978-0-7136-6570-3
  3. ↑ CRC Handbook of Avian Body Masses by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (1992), ISBN 978-0-8493-4258-5.
  4. ↑ Madge, Steve, Waterfowl: An Identification Guide to the Ducks, Geese, and Swans of the World. Houghton Mifflin Harcourt (1992), ISBN 978-0-395-46726-8
  5. ↑ Mondadori, Arnoldo, บ.ก. (1988). Great Book of the Animal Kingdom. New York: Arch Cape Press. p. 183.
  6. ↑ "อัศจรรย์แดนมังกรตอนที่ 8". ช่อง 7. 13 October 2014. สืบค้นเมื่อ 19 December 2014.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ Cygnus cygnus

ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Cygnus cygnus ที่วิกิสปีชีส์

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=หงส์กู่&oldid=9236362"