ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เก้าอี้ขาวในห้องแดง"
Thaidramatv (คุย | ส่วนร่วม) |
Thaidramatv (คุย | ส่วนร่วม) |
||
บรรทัด 29: | บรรทัด 29: | ||
| '''ผู้กำกับการแสดง''' || [[เริงศิริ ลิมอักษร]] || [[ชนะ คราประยูร]] || ราเมศ เรืองประทุม || [[เขมิศรา พลเดช]]<br>[[ศนันธฉัตร ธนพัฒน์พิศาล]] |
| '''ผู้กำกับการแสดง''' || [[เริงศิริ ลิมอักษร]] || [[ชนะ คราประยูร]] || ราเมศ เรืองประทุม || [[เขมิศรา พลเดช]]<br>[[ศนันธฉัตร ธนพัฒน์พิศาล]] |
||
|- |
|- |
||
| '''บทโทรทัศน์''' || ฉัตรลดา || นรอินทร์ || Ai Baa || [[ |
| '''บทโทรทัศน์''' || ฉัตรลดา || นรอินทร์ || Ai Baa || [[พิง ลำพระเพลิง]] |
||
|- |
|- |
||
| '''เพลงประกอบละคร''' || [[เพียงความทรงจำ]] ขับร้อง<br>โดย [[ชัยรัตน์ เทียบเทียม]] || colspan = "2" align = "center"| [[เพียงความทรงจำ]] และ [[เพื่อน]]<br> ขับร้องโดย ศิลปินกลุ่ม[[พอง พอง]] || [[เพียงความทรงจำ]] ขับร้อง<br>โดย [[เคลียร์ (วงดนตรี)]] |
| '''เพลงประกอบละคร''' || [[เพียงความทรงจำ]] ขับร้อง<br>โดย [[ชัยรัตน์ เทียบเทียม]] || colspan = "2" align = "center"| [[เพียงความทรงจำ]] และ [[เพื่อน]]<br> ขับร้องโดย ศิลปินกลุ่ม[[พอง พอง]] || [[เพียงความทรงจำ]] ขับร้อง<br>โดย [[เคลียร์ (วงดนตรี)]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 17:16, 6 มิถุนายน 2560
หนังสือ เก้าอี้ขาวในห้องแดง
นวนิยายที่มีชื่อเสียงที่สุดเรื่องหนึ่งของ สุวรรณี สุคนธา ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร ลลนา ฉบับปฐมฤกษ์ ได้รับการตีพิมพ์รวมเล่มครั้งที่ 1 เมื่อปีพ.ศ. 2518 โดยสำนักพิมพ์คลังวิทยา พิมพ์ครั้งที่ 2 เมื่อพ.ศ. 2540 และครั้งที่ 3 พ.ศ. 2542 โดยนวนิยายเรื่องนี้ได้ถูกนำไปสร้างเป็นละครทางโทรทัศน์ด้วยกัน 2 ครั้ง
สาระของหนังสือ
เรื่องราวรักสามเส้าของสามเพื่อนรัก ละเวง บูรพา และ สาวิตรี มีการสอดแทรกเนื้อหาของการดำเนินชีวิต ความเติบโตทางด้านอารมณ์ตามวัยของตัวละครแต่ละตัวอย่างละเอียดอ่อน โดยมี ตะวันฉาย/ อินทร /จิตดี สามชายหนุ่มที่เข้ามามีส่วนเกี่ยวพันกับชีวิตละเวงต่างวาระกัน แต่มีเพียง อินทร เท่านั้น ที่เปรียบเสมือนคนที่เป็นดั่งคนช่วยพยุงวันเวลาที่ละเวงเหนื่อยล้า พบกับความสูญเสียและเสียใจ ทั้งการจากไปของตะวันฉาย และความรักระหว่าง บูรพา กับ สาวิตรี แม้ว่าในเริ่มแรก ละเวงจะมองอินทร เป็นคนที่ปากร้ายและดูเย็นชา แต่ความนิ่งงันและสายตาที่อ่อนโยนของเขา กลับกุมหัวใจเธอได้
ละคร เก้าอี้ขาวในห้องแดง
รายชื่อนักแสดงในครั้งต่างๆ
เนื้อหาละคร :
เมื่อละเวงต้องสูญเสียพ่อและแม่ไปอย่างกะทันหันหลังจากที่เรียนจบมหาวิทยาลัย เธอจึงต้องเปลี่ยนเป้าหมายจากการเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้นเป็นหางานทำ โดยได้สมัครงานเป็นมัฑณากรของบริษัทรับตกแต่งบ้านแห่งหนึ่ง ด้วยความที่เป็นคนที่มีความเชื่อมันใจตัวเองสูง อีกทั้งยังมีเพื่อนที่รักมากอีก 2 คน คือ บูรพา และ สาวิตรี คอยให้กำลังใจอยู่เสมอ เธอจึงไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ
บูรพา เด็กหนุ่มผู้มีความเป็นศิลปินอย่างเต็มเปี่ยม แอบรักละเวงอย่างเงียบๆ โดยที่ไม่รู้ว่าสาวิตรีเองก็แอบรักเขาเช่นกัน แต่ละเวงกลับมีใจให้กับ ตะวันฉาย หนุ่มรุ่นน้องลูกครึ่งผู้ร่ำรวยและออกจะกะล่อนเจ้าชู้ ด้วยความรักที่ไม่สมประสงค์ของเพื่อนทั้ง 3 นี่เอง ได้ก่อให้เกิดโศกนาฏกรรมแห่งความรักที่เกือบจะทำลายความสัมพันธ์ของเพื่อนที่มีมายาวนาน
บูรพาบอบช้ำจากความรักที่ไม่สมปรารถนา สาวิตรีได้แต่อยู่ข้างๆ คอยปลอบใจและเฝ้าดูแล ทั้งคู่เผลอไผลไปด้วยกันจนสาวิตรีตั้งท้อง บูรพายินดีรับผิดชอบในสิ่งที่กระทำ ถึงแม้สาวิตรีจะสมปรารถนาที่ได้ครองคู่กับชายที่ตนรัก แต่ด้วยความแตกต่างทางด้านความคิด ไม่นานทั้งคู่ก็ต้องแยกทางกัน ละเวงถึงแม้จะรักตะวันฉาย แต่ก็ไม่อาจตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกันได้ จนในที่สุดตะวันฉายก็มีอันต้องจบชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์
ชีวิตของเพื่อนรักทั้งสาม ได้ก้าวผ่านจุดของวัยอ่อนใส เข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่ เรียนรู้ถึงการใช้ชีวิตในสังคม ความหลอกลวง ความสูญเสีย ความเจ็บปวดจากความรัก ในที่สุดละเวงก็ได้พบกับที่พักพิงอันเป็นรักแท้กับอินทร แม้ทั้งคู่รู้สึกไม่ค่อยถูกชะตากันแต่แรก
อ้างอิง
- นิตยสารลลนา ฉบับที่ 400 ปักษ์แรก กันยายน 2532
- ชีวิตหนุ่มสาวเก้าอี้ขาวในห้องแดง. โดย ข่าวสด วัน อาทิตย์ ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2551
- Thai Film Foundation