ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิหมิงอิงจง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 29: | บรรทัด 29: | ||
'''จู ฉีเจิ้น''' ({{zh|t=朱祁鎮|p=Zhū Qízhèn}}; 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1427 – 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1464) เป็น[[จักรพรรดิจีน]]แห่ง[[ราชวงศ์หมิง]] เสวยราชย์ 2 ครั้ง ครั้งแรกระหว่าง ค.ศ. 1435–49 ใช้พระนามว่า '''เจิ้งถ่ง''' ({{zh|t=正統|p=Zhèngtǒng}}) แปลว่า "ธรรมาภิบาล" นับเป็นรัชกาลที่ 6 แห่งราชวงศ์หมิง ครั้งที่ 2 ระหว่าง ค.ศ. 1457–64 ใช้พระนามว่า '''เทียนชุ่น''' ({{zh|t=天順|p=Tiānshùn}}) แปลว่า "สนองเทวบัญชา" นับเป็นรัชกาลที่ 8 แห่งราชวงศ์หมิง<ref>{{citation|title=The Making of the Chinese State: Ethnicity and Expansion on the Ming Borderlands |author= Leo K. Shin|year= 2006|publisher=Cambridge University Press|url=http://books.google.com/?id=DOb-4JU18UAC&pg=RA2-PA159&lpg=RA2-PA159&dq=%22Zhengtong+Emperor%22|isbn=978-0-521-85354-5 }}</ref> นอกจากนี้ ยังเรียกขานพระนามตามวัดประจำรัชกาลที่ชื่อ '''อิงจง''' ({{zh|t=英宗|p=Yīngzōng}}) แปลว่า "วีรตระกูล" |
'''จู ฉีเจิ้น''' ({{zh|t=朱祁鎮|p=Zhū Qízhèn}}; 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1427 – 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1464) เป็น[[จักรพรรดิจีน]]แห่ง[[ราชวงศ์หมิง]] เสวยราชย์ 2 ครั้ง ครั้งแรกระหว่าง ค.ศ. 1435–49 ใช้พระนามว่า '''เจิ้งถ่ง''' ({{zh|t=正統|p=Zhèngtǒng}}) แปลว่า "ธรรมาภิบาล" นับเป็นรัชกาลที่ 6 แห่งราชวงศ์หมิง ครั้งที่ 2 ระหว่าง ค.ศ. 1457–64 ใช้พระนามว่า '''เทียนชุ่น''' ({{zh|t=天順|p=Tiānshùn}}) แปลว่า "สนองเทวบัญชา" นับเป็นรัชกาลที่ 8 แห่งราชวงศ์หมิง<ref>{{citation|title=The Making of the Chinese State: Ethnicity and Expansion on the Ming Borderlands |author= Leo K. Shin|year= 2006|publisher=Cambridge University Press|url=http://books.google.com/?id=DOb-4JU18UAC&pg=RA2-PA159&lpg=RA2-PA159&dq=%22Zhengtong+Emperor%22|isbn=978-0-521-85354-5 }}</ref> นอกจากนี้ ยังเรียกขานพระนามตามวัดประจำรัชกาลที่ชื่อ '''อิงจง''' ({{zh|t=英宗|p=Yīngzōng}}) แปลว่า "วีรตระกูล" |
||
==ครองราชย์ครั้งแรก== |
|||
จู ฉีเจิ้น เป็นโอรสของจู จานจี (朱瞻基) หรือ[[จักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ]] (宣德) กับเมียคนที่สอง คือ [[จักรพรรดินีซุน]] (孫) |
|||
ขณะพระชนม์ได้ 8 ชันษา จู ฉีเจิ้น ได้สืบราชสมบัติต่อจากเซฺวียนเต๋อพระบิดา ใช้พระนามว่า "เจิ้งถ่ง" เมื่อแรกเสวยราชย์นั้น ราชวงศ์หมิงรุ่งเรืองถึงขีดสุดเพราะการปกครองอันชาญฉลาดในรัชกาลพระบิดา แต่เพราะจู ฉีเจิ้น ทรงพระเยาว์นัก เหล่าขันทีพี่เลี้ยง โดยเฉพาะ[[หวัง เจิ้น]] (王振) จึงมีอิทธิพลเหนือพระองค์มาก พระองค์ทรงอาศัยความคิดความเห็นของขันทีเป็นหลักในการว่าราชกิจ |
|||
==อ้างอิง== |
==อ้างอิง== |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:31, 20 กรกฎาคม 2559
| จักรพรรดิอิงจงแห่งราชวงศ์หมิง Emperor Yingzong of Ming | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
| รัชกาลที่ 6 แห่งราชวงศ์หมิง | |||||||||||||||||
| ครองราชย์ | 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1435 – 1 กันยายน ค.ศ. 1449[1] | ||||||||||||||||
| ก่อนหน้า | เซฺวียนเต๋อ | ||||||||||||||||
| ถัดไป | จิ่งไท่ | ||||||||||||||||
| พระเจ้าหลวง | |||||||||||||||||
| ครองราชย์ | 1 กันยายน ค.ศ. 1449 – 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1457 | ||||||||||||||||
| รัชกาลที่ 8 แห่งราชวงศ์หมิง | |||||||||||||||||
| ครองราชย์ | 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1457 – 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1464 | ||||||||||||||||
| ก่อนหน้า | จิ่งไท่ | ||||||||||||||||
| ถัดไป | เฉิงฮว่า | ||||||||||||||||
| ประสูติ | 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1427 | ||||||||||||||||
| สวรรคต | 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1464 (36 ปี) | ||||||||||||||||
| ฝังพระศพ | Yuling, Ming tombs, Beijing | ||||||||||||||||
| คู่อภิเษก | เฉียน Empress Xiaosu | ||||||||||||||||
| พระราชบุตร | Princess Chongqing Zhu Jianshen, Chenghua Emperor Zhu Jianlin, Prince Zhuang of De Zhu Jianshi Zhu Jianchun, Prince Dao of Xu Zhu Jianshu, Prince Huai of Xiu Zhu Jianze, Prince Jian of Chong Zhu Jianjun, Prince Jian of Ji Zhu Jianzhi, Prince Mu of Xin Zhu Jianpei, Prince Zhuang of Hui Princess Jiashan Princess Chun'an Princess Chongde Princess Guangde Princess Yixing Princess Longqing Princess Jiaxiang two unnamed daughters | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์หมิง ตระกูลจู | ||||||||||||||||
| พระราชบิดา | เซฺวียนเต๋อ | ||||||||||||||||
| พระราชมารดา | ซุน | ||||||||||||||||
จู ฉีเจิ้น (จีน: 朱祁鎮; พินอิน: Zhū Qízhèn; 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1427 – 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1464) เป็นจักรพรรดิจีนแห่งราชวงศ์หมิง เสวยราชย์ 2 ครั้ง ครั้งแรกระหว่าง ค.ศ. 1435–49 ใช้พระนามว่า เจิ้งถ่ง (จีน: 正統; พินอิน: Zhèngtǒng) แปลว่า "ธรรมาภิบาล" นับเป็นรัชกาลที่ 6 แห่งราชวงศ์หมิง ครั้งที่ 2 ระหว่าง ค.ศ. 1457–64 ใช้พระนามว่า เทียนชุ่น (จีน: 天順; พินอิน: Tiānshùn) แปลว่า "สนองเทวบัญชา" นับเป็นรัชกาลที่ 8 แห่งราชวงศ์หมิง[2] นอกจากนี้ ยังเรียกขานพระนามตามวัดประจำรัชกาลที่ชื่อ อิงจง (จีน: 英宗; พินอิน: Yīngzōng) แปลว่า "วีรตระกูล"
ครองราชย์ครั้งแรก
จู ฉีเจิ้น เป็นโอรสของจู จานจี (朱瞻基) หรือจักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ (宣德) กับเมียคนที่สอง คือ จักรพรรดินีซุน (孫)
ขณะพระชนม์ได้ 8 ชันษา จู ฉีเจิ้น ได้สืบราชสมบัติต่อจากเซฺวียนเต๋อพระบิดา ใช้พระนามว่า "เจิ้งถ่ง" เมื่อแรกเสวยราชย์นั้น ราชวงศ์หมิงรุ่งเรืองถึงขีดสุดเพราะการปกครองอันชาญฉลาดในรัชกาลพระบิดา แต่เพราะจู ฉีเจิ้น ทรงพระเยาว์นัก เหล่าขันทีพี่เลี้ยง โดยเฉพาะหวัง เจิ้น (王振) จึงมีอิทธิพลเหนือพระองค์มาก พระองค์ทรงอาศัยความคิดความเห็นของขันทีเป็นหลักในการว่าราชกิจ
อ้างอิง
- ↑ พระองค์ถูกมองโกลจับเป็นเชลย พระอนุชาขึ้นครองราชย์แทน ใช้พระนามว่า จิ่งไท่ (景泰) แล้วตั้งให้พระองค์เป็นพระเจ้าหลวง (太上皇) จนถึง ค.ศ. 1457
- ↑ Leo K. Shin (2006), The Making of the Chinese State: Ethnicity and Expansion on the Ming Borderlands, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-85354-5