ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 18:00, 27 สิงหาคม 2557

สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก (อังกฤษ: Oriental & Pacific Boxing Federation; ชื่อย่อ: OPBF) ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2498 และเข้าเป็นสมาชิกของสภามวยโลกใน พ.ศ. 2506 สมาชิกของ OPBF ได้แก่ออสเตรเลีย ฟิจิ กวม ฮาวาย ฮ่องกง อินโดนีเซีย ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ มองโกเลีย นิวซีแลนด์ ฟิลิปปินส์ กลุ่มประเทศ USSR ไต้หวัน ซามัว ไทย และตองกา สำนักงานใหญ่อยู่ที่ออสเตรเลีย

ประวัติ

ในระยะเริ่มแรกของมวยสากลในทวีปเอเชียยังไม่มีการชิงแชมป์ระดับภูมิภาคที่เป็นทางการ มีบันทึกของสภามวยโลกระบุว่ามีการแข่งขันชิงแชมป์มวยสากลภาคตะวันออกเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2495 โดยแฟลซ อีลอสเด้ ชนะ ฮิโรชิ โอริคูชิได้ครองแชมป์รุ่นไลท์เวท ในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกันลาร์รี่ บาตาน (ฟิลิปปินส์) ชนะ อากิโยชิ อกาซาว่า (ญี่ปุ่น) ได้ครองแชมป์รุ่นเฟเธอร์เวท

อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการรับรองตำแหน่งแชมป์อย่างเป็นทางการจนกระทั่งมีการจัดตั้งสถาบันมวยแห่งแรกในเอเชียเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2497 ในชื่อสหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกล (OBF) ที่โตเกียวจากการประชุมของตัวแทนจากญี่ปุ่น (ยาชิโยะ มานาเบะ) ฟิลิปปินส์ (อัลเฟรโด กุยโดเต) และไทย (พร พาณิชภักดี) ประธานของ OBF คนแรกคือมานูเอล นีโตจากฟิลิปปินส์ ผลจากการประชุมครั้งนี้ได้จัดให้มีการชกเป็นมหกรรมของแชมป์ภาคตะวันออกที่มะนิลาเมื่อ 3 และ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2498 ผู้ได้ครองแชมป์ในครั้งนั้นได้แก่

รุ่นฟลายเวท แดนนี่ คิด
รุ่นแบนตัมเวท เกอิชิ โมโมโร่
รุ่นเฟเธอร์เวท ชิเกจิ คาเนโอะ
รุ่นไลท์เวท ลีโอ อลอนโซ่
รุ่นเวลเตอร์เวท สมเดช ยนตรกิจ
รุ่นมิดเดิลเวท ฮาชิโร ทัตสุมิ

การประชุมของ OBF ครั้งแรกจัดขึ้นเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2500 โดยมีตัวแทนจากไทย ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์และสมาชิกใหม่คือเกาหลีใต้เข้าร่วม จำนวนสมาชิกไดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จน พ.ศ. 2520 ออสเตรเลียเข้าเป็นสมาชิก^[1]และเปลี่ยนชื่อเป็น OPBF เพื่อรวมภูมิภาคแปซิฟิกตอนใต้เข้ามาด้วย จนมีสมาชิก 16 ประเทศในปัจจุบัน

อ้างอิง

↑ "Boxing Bodies: A Brief Chronology and Rundown", International Boxing Digest, 40, no. 1: 58, January 1998

ประวัติ OPBF

แหล่งข้อมูลอื่น

http://www.opbf.net/index.html

[1] "Boxing Bodies: A Brief Chronology and Rundown", International Boxing Digest, 40, no. 1: 58, January 1998

[1]

@@ บรรทัด 3: / บรรทัด 3: @@
 == ประวัติ ==
-ในระยะเริ่มแรกของ[[มวยสากล]]ใน[[ทวีปเอเชีย]]ยังไม่มีการชิงแชมป์ระดับภูมิภาคที่เป็นทางการ มีบันทึกของสภามวยโลกระบุว่ามีการแข่งขันชิงแชมป์มวยสากลภาคตะวันออกเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2495 โดย[[แฟลช อีลอสเด้]] ชนะ ฮิโรชิ โอริคูชิได้ครองแชมป์รุ่นไลท์เวท ในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกัน[[ ลาร์รี่ บาตาน]] (ฟิลิปปินส์) ชนะ อากิโยชิ อกาซาว่า (ญี่ปุ่น) ได้ครองแชมป์รุ่นเฟเธอร์เวท
+ในระยะเริ่มแรกของ[[มวยสากล]]ใน[[ทวีปเอเชีย]]ยังไม่มีการชิงแชมป์ระดับภูมิภาคที่เป็นทางการ มีบันทึกของสภามวยโลกระบุว่ามีการแข่งขันชิงแชมป์มวยสากลภาคตะวันออกเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2495 โดย[[แฟลซ อีลอสเด้]] ชนะ ฮิโรชิ โอริคูชิได้ครองแชมป์รุ่นไลท์เวท ในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกัน[[ ลาร์รี่ บาตาน]] (ฟิลิปปินส์) ชนะ อากิโยชิ อกาซาว่า (ญี่ปุ่น) ได้ครองแชมป์รุ่นเฟเธอร์เวท
 อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการรับรองตำแหน่งแชมป์อย่างเป็นทางการจนกระทั่งมีการจัดตั้งสถาบันมวยแห่งแรกในเอเชียเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2497 ในชื่อสหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกล (OBF) ที่[[โตเกียว]]จากการประชุมของตัวแทนจากญี่ปุ่น (ยาชิโยะ มานาเบะ) ฟิลิปปินส์ (อัลเฟรโด กุยโดเต) และไทย (พร พาณิชภักดี) ประธานของ OBF คนแรกคือมานูเอล นีโตจากฟิลิปปินส์ ผลจากการประชุมครั้งนี้ได้จัดให้มีการชกเป็นมหกรรมของแชมป์ภาคตะวันออกที่มะนิลาเมื่อ 3 และ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2498 ผู้ได้ครองแชมป์ในครั้งนั้นได้แก่