ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ฮุ่ยเหนิง"
ล ลบหมวดหมู่:พระภิกษุชาวจีนสำเร็จแล้ว; เพิ่มหมวดหมู่:พระสงฆ์จีนสำเร็จแล้ว using HotCat |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{ต้องการอ้างอิง}} |
{{ต้องการอ้างอิง}} |
||
[[ไฟล์:Huineng.jpg|thumb|สรีระที่ไม่เน่าเปื่อยของพระฮุ่ยเหนิง]] |
[[ไฟล์:Huineng.jpg|thumb|สรีระที่ไม่เน่าเปื่อยของพระฮุ่ยเหนิง]] |
||
'''พระฮุ่ยเหนิง''' (慧能) หรือ "เว่ยหลาง" เป็น |
'''พระฮุ่ยเหนิง''' (慧能) หรือ "เว่ยหลาง" เป็นภิกษุที่มีชีวิตสมัย[[ราชวงศ์ถัง]] เป็นสังฆปรินายกองค์ที่ 6 ใน[[นิกายฌาน]]นับจาก[[พระโพธิธรรม]] หลังจากสืบทอดบาตรจีวรและธรรมจากพระสังฆปรินายกองค์ก่อน คือ หวางยั่น(ฮ่งยิ้ม) เป็นพระสังฆปริณายก แห่งนิกายเซ็น องค์ที่ 5 เจ้าอาวาสวัดตุงซั่น |
||
เว่ยหล่างมักถูกนำไปแอบอ้างในลัทธินอกศาสนาเช่น[[อนุตตรธรรม]]ว่าเป็นบรรพจารย์แห่งอนุตตรธรรม ซึ่งเป็นลัทธิที่แอบอ้างว่ามีคำสอนเล้นลับเผยแพร่ได้เฉพาะโองการสวรรค์ โดยสืบต่อกันจากจิตถึงจิต เป็นการเฉพาะตัว รับช่วงต่อได้ทีละหนึ่งคนจากวิสุทธิอาจารย์ และจะเผยแพร่ต่อสาธารณชนทั่วไปไม่ได้ จนกระทั่งปัจจุบันจึงถึงยุคที่เผยแพร่ให้ประชาชนทั่วไปได้ศึกษา ซึ่งขัดกับหลักคำสอนของเว่ยหล่าง ในหมวดคำสอนครั้งสุดท้ายของท่าน ใจความว่า |
|||
"สำหรับคำสอนของฉันทั้งหมด นับแต่ได้กล่าวเทศนาในวัดไทฟันตราบจนบัดนี้ จงคัดลอกเป็นเล่มแล้วแจกกจ่ายกันไปก็ได้ แต่ให้ชื่อว่า สูตรอันประกาศบนมหาบัลลังก์แห่งธรรมรถ จงทะนุถนอม ไว้ให้ดี แล้วมอบต่อกันไปตามอนุชนแต่ละรุ่น เพื่อช่วยเหลือสัตว์ทั้งปวง บุคคลที่สั่งสอนตามคำสอนนี้ เป็นผู้ที่สั่งสอนตามธรรมแท้ |
|||
พอแล้วสำหรับธรรม ส่วนการรับช่วงจีวรนั้น ถือว่าเป็นการสิ้นสุดกัน เพราะเหตุใดหรือ? เพราะว่าท่านทั้งหลายต่างบก็ศรัทธาต่อคำสอนของฉันโดยพร้อมมูล ทั้งท่านก็ปราศจากความเคลือบแคลงสงสัยใดๆ แล้ว ท่านย่อมสามารถสืบต่อจุดประสงค์อันสูงยิ่งของสำนักเราให้ลุล่วงไปได้ นอกจากนั้นตามความหมายในโศลกของท่านโพธิธรรม พระสังฆนายกองค์แรกผู้ถ่ายทอดพระธรรมและบาตรจีวรท่านก็ไม่ประสงค์จะให้มอบแก่ใครต่อไปอีก โศลกนั้นคือ:- |
|||
จุดประสงในการมาดินแดนนี้ |
|||
ก็เพื่อถ่ายทอดพระธรรม สำหรับปลดปล่อยสัตว์ที่ถูกครอบงำไว้ |
|||
ด้วยความหลงผิด |
|||
เมื่อมีกลีบครบห้ากลีบ ดอกไม้นั้นก็สมบูรณ์ |
|||
หลังจากนั้นไป ผลจะปรากฏขึ้นเองตามธรรมชาติ" |
|||
และเมื่อมีคำถามในเรื่องการถ่ายทอดธรรมอันเล้นลับที่ว่าไม่มีการเผยแพร่ต่อสาธารณชนตามที่อนุตรธรรมกล่าวอ้าง ก็ได้กล่าวถึงในที่ประชุมก่อนเว่ยหล่างมรณภาพเช่นกัน ใจความว่า |
|||
ที่ประชุมถามว่า "ใครครับ พระคุณท่าน ที่ท่านได้ถ่ายทอดขุมกำเนิดแห่งดวงตาของธรรมแท้?" |
|||
พระสังฆนายกตอบว่า "มนุษย์ในหลักธรรมย่อมได้รับ และบรรดาผู้ซึ่งหลุดพ้นแล้วจากความคิดเห็นอันเฉียบขาด ย่อมเข้าใจ" |
|||
ซึ่งจะเห็นได้ว่าธรรมนั้นมิใช่สิ่งเล้นรับอันใดเลย |
|||
เนื่องจากกลัวท่านไม่มีใจล่าสัตว์ พวกนายพรานจึงให้ท่านเฝ้าแร้วดักสัตว์ เมื่อสัตว์มาติดกับ ยามปลอดคนท่านก็ปล่อยสัตว์ไป ทำเช่นนี้ตลอด 15 ปี สัตว์ถูกปล่อยนับไม่ถ้วน พรานป่าหาเลี้ยงชีพด้วยการล่าสัตว์ อาหารทุกมื้อส่วนมากมีแต่เนื้อสัตว์ ท่านนำผักใส่ลงไปต้มในหม้อเดียวกัน แต่ท่านรับประทานเฉพาะผักเท่านั้น |
|||
ต่อมาถึงกาลสมควร ไปตั้งสถานธรรมที่อำเภอซีเจียง มณฑลกวางตุ้ง เผยแผ่พุทธธรรมดุจดังโคมไฟส่องแสงไปทั่ว โปรดสรรพสัตว์กว้างขวาง นับประมาณมิได้ ท่านยังเป็นพระธรรมาจารย์องค์ที่หก แห่ง[[อนุตตรธรรม]] ซึ่งเป็นบรรพจารย์แห่งอนุตตรธรรม ที่มีชื่อเสียงมากองค์หนึ่ง |
|||
[[หมวดหมู่:พระภิกษุในนิกายเซน]] |
[[หมวดหมู่:พระภิกษุในนิกายเซน]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 10:40, 28 มิถุนายน 2555
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
พระฮุ่ยเหนิง (慧能) หรือ "เว่ยหลาง" เป็นภิกษุที่มีชีวิตสมัยราชวงศ์ถัง เป็นสังฆปรินายกองค์ที่ 6 ในนิกายฌานนับจากพระโพธิธรรม หลังจากสืบทอดบาตรจีวรและธรรมจากพระสังฆปรินายกองค์ก่อน คือ หวางยั่น(ฮ่งยิ้ม) เป็นพระสังฆปริณายก แห่งนิกายเซ็น องค์ที่ 5 เจ้าอาวาสวัดตุงซั่น
เว่ยหล่างมักถูกนำไปแอบอ้างในลัทธินอกศาสนาเช่นอนุตตรธรรมว่าเป็นบรรพจารย์แห่งอนุตตรธรรม ซึ่งเป็นลัทธิที่แอบอ้างว่ามีคำสอนเล้นลับเผยแพร่ได้เฉพาะโองการสวรรค์ โดยสืบต่อกันจากจิตถึงจิต เป็นการเฉพาะตัว รับช่วงต่อได้ทีละหนึ่งคนจากวิสุทธิอาจารย์ และจะเผยแพร่ต่อสาธารณชนทั่วไปไม่ได้ จนกระทั่งปัจจุบันจึงถึงยุคที่เผยแพร่ให้ประชาชนทั่วไปได้ศึกษา ซึ่งขัดกับหลักคำสอนของเว่ยหล่าง ในหมวดคำสอนครั้งสุดท้ายของท่าน ใจความว่า
"สำหรับคำสอนของฉันทั้งหมด นับแต่ได้กล่าวเทศนาในวัดไทฟันตราบจนบัดนี้ จงคัดลอกเป็นเล่มแล้วแจกกจ่ายกันไปก็ได้ แต่ให้ชื่อว่า สูตรอันประกาศบนมหาบัลลังก์แห่งธรรมรถ จงทะนุถนอม ไว้ให้ดี แล้วมอบต่อกันไปตามอนุชนแต่ละรุ่น เพื่อช่วยเหลือสัตว์ทั้งปวง บุคคลที่สั่งสอนตามคำสอนนี้ เป็นผู้ที่สั่งสอนตามธรรมแท้ พอแล้วสำหรับธรรม ส่วนการรับช่วงจีวรนั้น ถือว่าเป็นการสิ้นสุดกัน เพราะเหตุใดหรือ? เพราะว่าท่านทั้งหลายต่างบก็ศรัทธาต่อคำสอนของฉันโดยพร้อมมูล ทั้งท่านก็ปราศจากความเคลือบแคลงสงสัยใดๆ แล้ว ท่านย่อมสามารถสืบต่อจุดประสงค์อันสูงยิ่งของสำนักเราให้ลุล่วงไปได้ นอกจากนั้นตามความหมายในโศลกของท่านโพธิธรรม พระสังฆนายกองค์แรกผู้ถ่ายทอดพระธรรมและบาตรจีวรท่านก็ไม่ประสงค์จะให้มอบแก่ใครต่อไปอีก โศลกนั้นคือ:-
จุดประสงในการมาดินแดนนี้ ก็เพื่อถ่ายทอดพระธรรม สำหรับปลดปล่อยสัตว์ที่ถูกครอบงำไว้ ด้วยความหลงผิด เมื่อมีกลีบครบห้ากลีบ ดอกไม้นั้นก็สมบูรณ์ หลังจากนั้นไป ผลจะปรากฏขึ้นเองตามธรรมชาติ"
และเมื่อมีคำถามในเรื่องการถ่ายทอดธรรมอันเล้นลับที่ว่าไม่มีการเผยแพร่ต่อสาธารณชนตามที่อนุตรธรรมกล่าวอ้าง ก็ได้กล่าวถึงในที่ประชุมก่อนเว่ยหล่างมรณภาพเช่นกัน ใจความว่า
ที่ประชุมถามว่า "ใครครับ พระคุณท่าน ที่ท่านได้ถ่ายทอดขุมกำเนิดแห่งดวงตาของธรรมแท้?" พระสังฆนายกตอบว่า "มนุษย์ในหลักธรรมย่อมได้รับ และบรรดาผู้ซึ่งหลุดพ้นแล้วจากความคิดเห็นอันเฉียบขาด ย่อมเข้าใจ"
ซึ่งจะเห็นได้ว่าธรรมนั้นมิใช่สิ่งเล้นรับอันใดเลย