ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สารละลายในน้ำ"
Ripchip Bot (คุย | ส่วนร่วม) ล r2.7.1) (โรบอต แก้ไข: ca:Solució aquosa |
ล r2.7.1) (โรบอต เพิ่ม: fa:محلول آبی |
||
บรรทัด 28: | บรรทัด 28: | ||
[[en:Aqueous solution]] |
[[en:Aqueous solution]] |
||
[[es:Disolución acuosa]] |
[[es:Disolución acuosa]] |
||
[[fa:محلول آبی]] |
|||
[[fr:Solution aqueuse]] |
[[fr:Solution aqueuse]] |
||
[[ht:Solisyon akez]] |
[[ht:Solisyon akez]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 12:45, 25 พฤศจิกายน 2554
สารละลายในน้ำ หรือ เอเควียส (อังกฤษ: Aqueous solution) คือสารละลายที่มีตัวทำละลายเป็นน้ำ มักจะแสดงไว้ในสมการเคมีโดยใส่ "(aq)" ต่อท้ายสสารนั้น ซึ่ง aq ย่อมาจาก aqueous หมายถึงความเกี่ยวข้องหรือการละลายในน้ำ น้ำเป็นตัวทำละลายที่ดีชนิดหนึ่งทั้งในธรรมชาติและในการทดลองทางเคมี
สารที่ไม่ละลายในน้ำมักมีคุณสมบัติไม่ชอบน้ำ (hydrophobic) ส่วนสารที่ละลายในน้ำได้มักมีคุณสมบัติชอบน้ำ (hydrophilic) ตัวอย่างของสารที่ละลายในน้ำได้เช่นโซเดียมคลอไรด์ (เกลือแกง) กรดและเบสส่วนใหญ่เป็นสามารถละลายได้ในน้ำ ซึ่งเป็นไปตามนิยามส่วนหนึ่งของทฤษฎีปฏิกิริยากรดเบส (ยกเว้นนิยามของลิวอิส) ความสามารถในการละลายน้ำของสสารจะพิจารณาว่า สสารนั้นสามารถจับตัวกับน้ำได้ดีกว่าแรงดึงดูดระหว่างโมเลกุลของน้ำหรือแรงดึงดูดระหว่างโมเลกุลของสารนั้นหรือไม่ หากเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ทำให้ความสามารถในการละลายน้ำลดลง (เช่น อุณหภูมิเปลี่ยนไป) น้ำระเหยออกไปจากสารละลาย หรือ เกิดปฏิปริกิริยาเคมีทำให้เกิดสารที่ไม่ละลายน้ำ จะเกิดการตกตะกอนหรือตกผลึก
สารละลายในน้ำที่สามารถนำไฟฟ้าได้จะต้องมีอิเล็กโทรไลต์อย่างเข้มอย่างเพียงพอ คือสสารนั้นสามารถแตกตัวเป็นไอออนได้ในน้ำอย่างสมบูรณ์ น้ำซึ่งเป็นโมเลกุลมีขั้วก็จะมาอยู่ล้อมรอบ ส่วนอิเล็กโทรไลต์อย่างอ่อนที่แตกตัวในน้ำได้ไม่ดี ก็จะทำให้สารละลายนั้นนำไฟฟ้าได้ไม่ดีตามไปด้วย สำหรับสสารที่ไม่ได้เป็นอิเล็กโทรไลต์แต่สามารถละลายในน้ำได้ เนื่องจากสสารนั้นไม่แตกตัวเป็นไอออนในน้ำ ยังรักษารูปร่างของโมเลกุลเอาไว้ อาทิ น้ำตาล ยูเรีย กลีเซอรอล และเมทิลซัลโฟนิลมีเทน (MSM) เป็นต้น
ความสามารถในการละลายน้ำ
ตัวอย่างต่อไปนี้เป็นแนวทางพิจารณาว่าสสารใดสามารถละลายน้ำได้หรือไม่ [1]
- สารประกอบที่ประกอบด้วยไอออน Na+, K+, NH4+ ทั้งหมดสามารถละลายในน้ำ
- สารประกอบไนเตรต (NO3−) และอะซีเตต (CH3COO−) ทั้งหมดสามารถละลายในน้ำ
- สารประกอบคลอไรด์ (Cl−) และซัลเฟต (SO42−) ส่วนใหญ่สามารถละลายในน้ำ ยกเว้นสารต่อไปนี้ AgCl, PbCl2, Hg2Cl2, BaSO4, PbSO4 และ CaSO4
- สารประกอบคาร์บอเนต (CO32−) ฟอสเฟต (PO43−) ซัลไฟด์ (S2−) และไฮดรอกไซด์ (OH−) ส่วนใหญ่ไม่สามารถละลายในน้ำได้ ยกเว้นสารต่อไปนี้ LiOH, NaOH, KOH, NH3(aq), Na2HPO4 และ NaH2PO4
อ้างอิง
- ↑ Bettelheim, Frederick A. "Introduction to General, Organic and Biochemistry" (2007)
- Zumdahl S. 1997. Chemistry. 4th ed. Boston: Houghton Mifflin Company. p 133-145.