ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สังข์ทอง"
บรรทัด 36: | บรรทัด 36: | ||
|'''ออกอากาศ''' || [[17 มีนาคม]] [[พ.ศ. 2524]] - [[24 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2524]] || [[29 ธันวาคม]] [[พ.ศ. 2550]] – [[28 ธันวาคม]] [[พ.ศ. 2551]] || [[23 มิถุนายน]] [[พ.ศ. 2561]] |
|'''ออกอากาศ''' || [[17 มีนาคม]] [[พ.ศ. 2524]] - [[24 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2524]] || [[29 ธันวาคม]] [[พ.ศ. 2550]] – [[28 ธันวาคม]] [[พ.ศ. 2551]] || [[23 มิถุนายน]] [[พ.ศ. 2561]] |
||
|- |
|- |
||
|'''เจ้าชายสุทธราช (ตอนเด็ก)''' || || ||ด |
|||
|- |
|||
|'''สังข์ทอง (ตอนเด็ก)'''|| ดญ.ธิติยา นพพงษากิจ||ด.ช.[[ชญานิน เต่าวิเศษ]]||ด |
|||
|- |
|||
|'''เจ้าชายสุทธราช''' || [[ชาตรี พิณโณ]] || [[รติพงษ์ ภู่มาลี]] || [[สุรศักดิ์ สุวรรณวงษ์]] |
|||
|- |
|||
| สังข์ทอง || [[สินี หงษ์มานพ]] || [[มาติกา อรรถกรศิริโพธิ์]] || [[วรัญภรณ์ พัฒน์ช่วย]] |
|||
|- |
|||
|'''คันธัพพะเทวดา''' || เอกกวี ภักดีวงษ์ || ยอดวงษ์ ยมาภัย || [[ณ พบ ประสบลาภ]] |
|||
|- |
|||
|'''สมุทรมาลา''' || [[อำภา ภูษิต]] || พรพรรณ เอี่ยมผ่อง || [[กชกร ส่งแสงเติม]] |
|||
|- |
|||
|'''ท้าวมหาสุทโท''' || || || พศิน กรรณสูต |
|||
|- |
|||
|'''ศรีสมุทรเทวี''' || || || |
|||
|- |
|||
|'''เจ้าหญิงฉันทนา/ฉันทา''' || กฤติยาภรณ์ ตรีรัตนพันธุ์ || บุศรา เบญจวัฒน์ || อัญรส ปุณณโกศล |
|||
|- |
|||
|'''เจ้าชายฉันทลักษณ์''' ||คมสัน สุริยา ||หนุ่ม มาวิน || |
|||
|- |
|||
|'''ราฆพ''' || || ||นรินทร์ พรพิทักษ์วงศ์ |
|||
|- |
|||
|'''พญาครุฑ''' || || [[เอกพันธ์ บรรลือฤทธิ์]] || [[พบศิลป์ โตสกุล]] |
|||
|- |
|||
|'''พระมเหสีสันตา''' || || || [[สุภัสสร มามีเกตุ]] |
|||
|- |
|||
|'''ท้าวกัญจาราช''' || || || [[เพชรฎี ศรีฤกษ์]] |
|||
|- |
|||
|'''พระมเหสีกาวิน''' || || || [[ชุติมา เอเวอรี่]] |
|||
|- |
|||
|'''นาคา''' || || || [[รัฐศิลป์ นลินธนาพัฒน์]] |
|||
|} |
|} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:56, 5 พฤษภาคม 2561
สังข์ทอง | |
---|---|
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมวรรณศิลป์ |
สังข์ทอง เดิมทีนั้นเป็นบทเล่นละครนอกมีมาแต่กรุงศรีอยุธยายังเป็นราชธานีถึงกรุงรัตนโกสินทร์ ต่อมาในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยทรงตัดเรื่องสังข์ทองตอนปลาย (ตั้งแต่ตอนพระสังข์หนีนางพันธุรัต) มาทรงพระราชนิพนธ์ให้ละครหลวงเล่น[1] มีตัวละครที่เป็นรู้จักกันเป็นอย่างดี คือ เจ้าเงาะซึ่งคือพระสังข์ กับนางรจนา เนื้อเรื่องมีความสนุกสนานและเป็นนิยม จึงมีการนำเนื้อเรื่องบางบทที่นิยม ได้แก่ บทพระสังข์ได้นางรจนา เพื่อนำมาประยุกต์เป็นการแสดงชุด รจนาเสี่ยงพวงมาลัย
ในคำนำหนังสือ"พระราชนิพจน์บทละครเรื่องสังข์ทอง" ของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระยาดำรงราชานุภาพได้กล่าวไว้ว่า[1]
...นิทานเรื่องสังข์ทองนี้มีในคัมภีร์ปัญญาสชาดก เรียกว่าสุวัณณสังขชาดก ถึงเชื่อถือกันว่าเป็นเรื่องจริง พวกชาวเมืองเหนืออ้างว่าเมืองทุ่งยั้งเป็นเมืองท้าวสามนต์ ยังมีลานศิลาแลงแห่ง ๑ ว่าเป็นสนามคลีของพระสังข์ อยู่ไมห่างวัดพระมหาธาตุนัก ที่ในวิหารหลวงวัดพระมหาธาตุ ฝาผนังก็เขียนเรื่องสังข์ทอง เป็นฝีมือช่างครั้งกรุงเก่ายังปรากฏอยู่จนทุกวันนี้ ทางหัวเมืองฝ่ายตะวันตกก็อ้างว่า เมืองตะกั่วป่าเป็นเมืองท้าวสามนต์อีกแห่ง ๑ เรียกภูเขาลูก ๑ ว่าเขาขมังม้า…
สังข์ทองเป็นเรื่องที่ได้มาจากสุวัณสังขชาดก เป็นหนึ่งใน ชาดกพุทธประวัติ เป็นนิทานพื้นบ้านในภาคเหนือและภาคใต้โดยที่สถานที่ที่กล่าวถึงเนื้อเรื่องในสังข์ทอง กล่าวคือเล่ากันว่า
- เมืองทุ่งยั้งเป็นเมืองท้าวสามนต์ อยู่ในบริเวณใกล้วัดมหาธาตุเนื่องจากมีลานหินเป็นสนามตีคลีของพระสังข์
- ส่วนในภาคใต้ เชื่อว่าเมืองตะกั่วป่าเป็นเมืองท้าวสามนต์ มีภูเขาลูกหนึ่งชื่อว่า "เขาขมังม้า" เนื่องจากเมื่อพระสังข์ตีคลีชนะได้ขี่ม้าข้ามภูเขานั้นไป
บทละคร
มีทั้งหมด 9 ตอนดังนี้
- กำเนิดพระสังข์
- ถ่วงพระสังข์
- นางพันธุรัตน์เลี้ยงพระสังข์
- พระสังข์หนีนางพันธุรัต
- ท้าวสามนต์ให้นางทั้งเจ็ดเลือกคู่
- พระสังข์ได้นางรจนา
- ท้าวสามนต์ให้ลูกเขยหาปลาหาเนื้อ
- พระสังข์ตีคลี
- ท้าวยศวิมลตามพระสังข์
การนำมาสร้างเป็นละครโทรทัศน์
ปี | พ.ศ. 2524 | พ.ศ. 2550 | พ.ศ. 2561 |
---|---|---|---|
ออกอากาศทาง | ช่อง 7 | ช่อง 7 | ช่อง 7 |
บทละครโทรทัศน์ | ภาวิต | อัศศิริ ธรรมโชติ | แก้วกัลยาณี |
กำกับการแสดง | สมชาย สังข์สวัสดิ์ | ภิภัชพนธ์ อภิวรสิทธิ์ | ภิภัชพนธ์ อภิวรสิทธิ์ |
ออกอากาศ | 17 มีนาคม พ.ศ. 2524 - 24 สิงหาคม พ.ศ. 2524 | 29 ธันวาคม พ.ศ. 2550 – 28 ธันวาคม พ.ศ. 2551 | 23 มิถุนายน พ.ศ. 2561 |