ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หมาใน"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ป้ายระบุ: ผู้ใช้ใหม่เพิ่มลิงก์ไปยังเว็บอื่น |
||
| บรรทัด 56: | บรรทัด 56: | ||
{{wikispecies-inline|Cuon alpinus}} |
{{wikispecies-inline|Cuon alpinus}} |
||
{{คอมมอนส์-หมวดหมู่|Cuon alpinus|''Cuon alpinus''}} |
{{คอมมอนส์-หมวดหมู่|Cuon alpinus|''Cuon alpinus''}} |
||
http://rukmha.com/ |
|||
[[หมวดหมู่:สัตว์ป่าคุ้มครอง]] |
[[หมวดหมู่:สัตว์ป่าคุ้มครอง]] |
||
[[หมวดหมู่:วงศ์สุนัข]] |
[[หมวดหมู่:วงศ์สุนัข]] |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 04:15, 22 มกราคม 2559
| หมาใน ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: เพลสโตซีน-ปัจจุบัน | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Mammalia |
| อันดับ: | Carnivora |
| วงศ์: | Canidae |
| วงศ์ย่อย: | Caninae |
| สกุล: | Cuon Hodgson, 1838 |
| สปีชีส์: | C. alpinus |
| ชื่อทวินาม | |
| Cuon alpinus (Pallas, 1811) | |
| |
| แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ของหมาใน (สีแดง: ที่อยู่ในปัจจุบัน, สีเหลือง: มีความเป็นไปได้ที่จะมีอยู่, สีส้ม: สถานที่ ๆ เคยมีอยู่) | |
| ชื่อพ้อง | |
| |
หมาใน หรือ หมาแดง[2] (อังกฤษ: Dhole, Asian wild dog, Asian red dog) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Cuon alpinus ในวงศ์สุนัข (Canidae) เป็นหมาป่าที่มีขนาดใหญ่กว่าหมาจิ้งจอก จมูกสั้น ใบหูกลมมีขนาดใหญ่ ขนตามลำตัวค่อนข้างสั้นมีสีน้ำตาลแดง สีขนบริเวณท้องจะอ่อนกว่าบริเวณหลัง หางยาวเป็นพวง ปลายหางมีสีเทาเข้มหรือดำ จัดเป็นสิ่งมีชีวิตเพียงชนิดเดียวที่อยูในสกุล Cuon
มีความยาวลำตัวและหัว 80-90 เซนติเมตร ความยาวหาง 30.5-34.5 เซนติเมตร น้ำหนักในเพศผู้ 10-21 กิโลกรัม เพศเมีย 10-13 กิโลกรัม
มีการกระจายพันธุ์ที่กว้างขวาง ทำให้มีสายพันธุ์ย่อย ถึง 11 ชนิด พบตั้งแต่ภาคใต้ของไซบีเรีย เรื่อยมาจนถึงคาบสมุทรเกาหลี, เนปาล, อินเดีย, ไทย, ลาว, กัมพูชา, เวียดนาม และเกาะชวาในอินโดนีเซีย
มักอาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ โดยฝูงหนึ่ง ๆ มีสมาชิกตั้งแต่ 6-12 ตัว โดยสมาชิกแต่ละตัวจะมีหน้าที่ช่วยกันล่าเหยื่อที่มีขนาดใหญ่ เช่น กระทิง หรือกวางป่า มีความเชื่อว่า ก่อนล่าเหยื่อจะปัสสาวะรดพื้นหรือใบไม้เมื่อเหยื่อดมถูกจะเกิดความหวาดกลัวจนยืนแข็งทำอะไรไม่ถูก จึงเชื่อว่า สามารถทำให้เหยื่อตาบอดได้ด้วยวิธีนี้
ฝูงหมาในมีความใกล้ชิดกันทางสายเลือด ภายในกลุ่มมีสมาชิกตั้งแต่ 2-3 ครอบครัว ออกล่าเหยื่อในเวลากลางวัน แต่ในบางครั้งอาจล่าในเวลากลางคืนหรือพลบค่ำหรือเช้าตรู่ได้ อาหารโดยปกติ ได้แก่ สัตว์กินพืชขนาดใหญ่ เช่น กวางป่า, เก้ง และกระต่ายป่า แต่ในบางสถานการณ์ที่อาหารขาดแคลน อาจกินลูกตัวเองเป็นอาหารได้ หมาในระบบประสาทหู ตา และการดมกลิ่นที่ดีเยี่ยม สามารถผสมพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี ใช้เวลาตั้งท้องประมาณ 9 สัปดาห์ ออกลูกครั้งละ 8-10 ตัว ตามโพรงดินหรือในถ้ำที่ปลอดภัย แม่หมาในมีเต้านม 8 คู่ ลูกที่เกิดใหม่จะมีสีขนสีน้ำตาลเทา มีอายุในที่เลี้ยงประมาณ 16 ปี ในธรรมชาติราว 10 ปี
สถานภาพในประเทศไทย เป็นหมาป่า 1 ใน 2 ชนิดที่สามารถพบได้ในประเทศไทย (อีกหนึ่งชนิด คือ หมาจิ้งจอก) จากเดิมที่เคยพบในป่าทั่วประเทศ ปัจจุบันเชื่อว่าเหลือเพียงในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง จังหวัดอุทัยธานี เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ และที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่เท่านั้น และเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535 [3]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- ↑ Durbin, L.S., Hedges, S., Duckworth, J.W., Tyson, M., Lyenga, A. & Venkataraman, A. (IUCN SSC Canid Specialist Group - Dhole Working Group) (2008). Cuon alpinus. In: IUCN 2008. IUCN Red List of Threatened Species. Downloaded on 22 March 2009. Database entry includes justification for why this species is endangered
- ↑ หมาใน, แฟ้มสัตว์โลก, โลกสีเขียว
- ↑ กองทุนสัตว์ป่าโลก. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในประเทศไทยและภูมิภาคอินโดจีน. กรุงเทพฯ : ไซรัสการพิมพ์, 2543. 256 หน้า. ISBN 974-87081-5-2
แหล่งข้อมูลอื่น
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Cuon alpinus ที่วิกิสปีชีส์
