ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ร"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 17:41, 18 พฤศจิกายน 2565

หยัมปี้

@@ บรรทัด 1: / บรรทัด 1: @@
+หยัมปี้
-{{อักษรไทย1|ร}}
-'''ร''' (เรือ) เป็น[[พยัญชนะ]] ตัวที่ 35 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของ[[อักษรไทย]] ในลำดับถัดจาก [[ย]] (ยักษ์) และก่อนหน้า [[ล]] (ลิง) จัดอยู่ในกลุ่ม[[อักษรต่ำ]] ในระบบ[[ไตรยางศ์]] มีชื่อเรียกกำกับว่า “ร เรือ”
-อักษร ร เป็นได้ทั้ง[[พยัญชนะต้น]] ให้เสียง /r/ และ[[พยัญชนะสะกด]] ให้เสียง /n/
-ร ที่เป็นพยัญชนะสะกดซึ่งตามหลังสระ ออ จะไม่ปรากฏ[[ตัวออ]] ให้ใช้ ร ต่อท้ายพยัญชนะต้นไปได้เลย เช่น กร (กอน) พร (พอน) ละคร (ละ-คอน) เป็นต้น
-== เสียง ==
-อักษร "ร" ตรงกับตัวเทวนาครี "र" ภาษามคธและภาษาสันสฤกตเป็น[[เสียงเปิด ลิ้นม้วน|เสียงเปิดลิ้นม้วน]] {{IPA|[ɻ]}} แต่ปัจจุบันภาษาฮินดีกลายเป็น[[เสียงกระดกลิ้น ปุ่มเหงือก|เสียงกระดกลิ้นปุ่มเหงือก]] {{IPA|[ɾ]}}
-==ร หัน==
-คำไทยบางคำที่ยืมมาจาก[[ภาษาเขมร]]และ[[ภาษาสันสกฤต]] จะมี ร ซ้อนกันสองตัวเรียกว่า '''ร หัน''' (รร) เมื่อตามหลังพยัญชนะต้นจะออกเสียงคล้ายมีสระ อะ และสะกดด้วยแม่กนหรือพยัญชนะตัวถัดไป เช่น บรรพชา (บัน-พะ-ชา) สรรพ (สับ) ธรรมะ (ทัม-มะ) เป็นต้น โดยมีหลัก หรือความนิยมในการใช้ ร หัน ดังนี้
-# ใช้ในคำแผลงที่แผลงมาจาก ประ คระ กระ เช่น บรรทม บรรจุ ครรไล บรรจง กรรชิง
-# ใช้ในคำแผลงที่แผลงมาจากคำที่มีตัวสะกดเป็นอย่างอื่น เช่น ภรรยา (บาลี ภริยา, สันสกฤต ภารยา) มรรค (บาลี มคฺค, สันสกฤต มารฺค) บรรยาย บรรษัท ฯลฯ
-# ใช้เขียนคำที่รับมาจากภาษาสันสกฤต ซึ่งมีรูปศัพท์เดิม เป็น ร เรผะ เช่น กรรม (กรฺม) ธรรม (ธรฺม) วรรค (วรฺค) ฯลฯ
-[[หมวดหมู่:อักษรไทย]]
-{{โครงภาษา}}