จอมราชจงเจริญ
เพลงจอมราชจงเจริญ | |
ไฟล์:จอมราชจงเจริญบทร้อง.jpg บทร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี สมัยรัชกาลที่ 4 | |
ชื่ออื่น | เพลงชาติสยาม เพลงสรรเสริญพระบารมี |
---|---|
เนื้อร้อง | พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) |
ทำนอง | ไม่ทราบผู้แต่ง |
รับไปใช้ | พ.ศ. 2395 |
เลิกใช้ | พ.ศ. 2414 |
ตัวอย่างเสียง | |
จอมราชจงเจริญ (บรรเลง) |
จอมราชจงเจริญคือชื่อเพลงชาติและเพลงสรรเสริญพระบารมีฉบับแรกในต้อนต้นของกรุงรัตนโกสินทร์ เริ่มปรากฏในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยมีการใช้เพลง ก็อดเซฟเดอะคิง ซึ่งเป็นเพลงสรรเสริญพระบารมีและเพลงชาติของสหราชอาณาจักร บรรเลงเป็นเพลงถวายความเคารพแก่องค์พระมหากษัตริย์ ตามแบบอย่างการฝึกทหารของอังกฤษ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) ได้ใช้ทำนองเพลงนี้แต่งคำร้องสรรเสริญพระบารมีถวายโดยให้ชื่อว่า "จอมราชจงเจริญ"
มีทหารอังกฤษสองร้อยเอกอิมเปย์กับร้อยเอกน๊อกซ์เข้ามาเป็นครูฝึกทหานก็ได้เดินทางเข้ามาและพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าทรงให้ทำหน้าที่ฝกทหารในวังหน้า ทั้งคู่เป็นผู้ที่นำเพลงก็อดเซฟเดอะควีนบางทีเรียกก็อดเซฟเดอะคิงจากนั้นสยามได้ใช้เพลงจอมราชจงเจริญเป็นเพลงถวายพระเกียรติในระหว่างปี พ.ศ. 2395
บทร้อง
ความศุข สมบัติทั้ง | บริวาร | |
เจริญ พละปฏิภาณ | ผ่องแผ้ว | |
จง ยืนพระชนม์นาน | นับรอบ ร้อยแฮ | |
มี พระเกียรติเพริศแพร้ว | เล่ห์ เพิ้ยงจันทร์ |
สื่อ
ทำนองเพลงก็อดเซฟเดอะควีน (ทำนองที่นำมาใช้ขับร้องเพลงจอมราชจงเจริญ) | |
บรรเลงโดย วงดุริยางค์กองทัพเรือสหรัฐอเมริกา |