พิตต์สเบิร์ก
พิตต์สเบิร์ก | |
|---|---|
City | |
 From top to bottom, left to right: Pittsburgh skyline; Cathedral of Learning at the University of Pittsburgh; Carnegie Mellon University; PNC Park; Duquesne Incline | |
 ธง | |
| สมญา: | |
| คำขวัญ: Benigno Numine (Latin for "With the Benevolent Deity" also translated as "By the favor of heaven") | |
 Location in Allegheny County, Pennsylvania | |
  พิตต์สเบิร์ก Location in the US | |
| พิกัด: 40°26′30″N 80°00′00″W / 40.44167°N 80.00000°Wพิกัดภูมิศาสตร์: 40°26′30″N 80°00′00″W / 40.44167°N 80.00000°W | |
| Country | United States |
| Commonwealth | Pennsylvania |
| Settled | 1717[4] |
| Founded | September 14, 1758 |
| Incorporated | April 22, 1794 |
| ผู้ก่อตั้ง | George Washington, General John Forbes |
| ตั้งชื่อจาก | "The Great Commoner": Prime Minister William Pitt |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | Mayor-Council |
| • Mayor | Luke Ravenstahl (D) |
| • City Council | Councilmembers |
| • State House | State Representatives |
| • State Senate | Jim Ferlo (D) Jay Costa (D) |
| • U.S. House | Mike Doyle (D) |
| พื้นที่ | |
| • City | 58.3 ตร.ไมล์ (151 ตร.กม.) |
| • พื้นดิน | 55.5 ตร.ไมล์ (144 ตร.กม.) |
| • พื้นน้ำ | 2.8 ตร.ไมล์ (7 ตร.กม.) |
| • รวมปริมณฑล | 5,343 ตร.ไมล์ (13,840 ตร.กม.) |
| ความสูงจุดสูงสุด | 1,370 ฟุต (420 เมตร) |
| ความสูงจุดต่ำสุด | 710 ฟุต (220 เมตร) |
| ประชากร (2010[5]) | |
| • City | 305,704 คน |
| • ความหนาแน่น | 5,636 คน/ตร.ไมล์ (2,176 คน/ตร.กม.) |
| • เขตเมือง | 1,753,136 คน |
| • รวมปริมณฑล | 2,356,285 คน |
| • Demonym | Pittsburgher คน |
| เขตเวลา | UTC−5 (Eastern Standard Time) |
| • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC−4 (Eastern Daylight Time) |
| ZIP Code | 15106, 15120–21, 15203–08, 15210–22, 15224, 15226–27, 15230, 15232–34, 15237, 15239, 15289 |
| รหัสพื้นที่ | 412, 724, 878 |
| เว็บไซต์ | www.city.pittsburgh.pa.us |
พิตต์สเบิร์ก (อังกฤษ: Pittsburgh) เป็นเมืองใหญ่อันดับ 2 ของรัฐเพนซิลเวเนีย สหรัฐอเมริกา และเป็นเคาน์ตีซีตของแอลลิเกนีเคาน์ตี ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของรัฐ ตรงจุดบรรจบของแม่น้ำแอลลิเกนีและแม่น้ำโมนังกาฮีลาซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของแม่น้ำโอไฮโอ เป็นเมืองที่มีเขตเมืองใหญ่เป็นอันดับ 22 ของสหรัฐอเมริกา[6] มีประชากร 305,704 คน (สำรวจเมื่อ ค.ศ. 2010)
เป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์สำคัญในเรื่องการผลิตเหล็กกล้า ปัจจุบันมีเศรษฐกิจที่สำคัญได้แก่ ด้านสุขภาพ การศึกษา เทคโนโลยี หุ่นยนต์ และการให้บริการการเงิน เมืองได้มีการปรับปรุงเมือง ในสถานที่ที่เคยเป็นย่านอุตสาหกรรมที่ทิ้งร้าง เปลี่ยนมาเป็นสำนักงานและย่านช็อปปิ้ง เช่นบริเวณเซาท์ไซด์เวิกส์ และเบเกอรีสแควร์
ฝรั่งเศสสร้างป้อมดูเคนขึ้นที่บริเวณเมืองนี้ใน ค.ศ. 1754 ต่อมาอังกฤษได้ยึดป้อมในปี ค.ศ. 1758 และเปลี่ยนชื่อมาเป็นพิตต์ จนเริ่มมีการตั้งถิ่นฐานในปี ค.ศ. 1760 และตั้งเป็นเมืองในปี ค.ศ. 1816
อ้างอิง[แก้]
- ↑ O'Brien, Jim (1980). Pittsburgh, the story of the city of champions: the '70s—a decade unmatched in the annals of sports. Wolfson Pub. Co. ISBN 978-0-916114-07-7.
{{cite book}}:|access-date=ต้องการ|url=(help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์|coauthors=ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help) - ↑ Scarpaci, Joseph L (2006). "Chapter 6: Pittsburgh, City of Bridges". Pittsburgh and the Appalachians: cultural and natural resources in a postindustrial age. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press. p. 81. ISBN 978-0-8229-4282-5. สืบค้นเมื่อ 28 February 2010.
{{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|coauthors=ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help) - ↑ Rossi, Rob (14 February 2010). "Deadline-day deal? Not likely for Penguins". Pittsburgh Tribune-Review. สืบค้นเมื่อ 28 February 2010.
- ↑ "Historic Pittsburgh Chronology by Decade: 1717–1749". University of Pittsburgh. October 2, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-01-11. สืบค้นเมื่อ October 2, 2009.
- ↑ "U.S. Census Bureau Delivers Pennsylvania's 2010 Census Population Totals, Including First Look at Race and Hispanic Origin Data for Legislative Redistricting". สืบค้นเมื่อ 11 March 2011.
- ↑ Bowling, Brian (24 March 2010). "Census: More people arrive than leave for first time in almost 20 years". Pittsburgh Tribune-Review. สืบค้นเมื่อ 1 October 2010.[ลิงก์เสีย]