พิตต์สเบิร์ก
พิตต์สเบิร์ก | |||
---|---|---|---|
City | |||
![]() From top to bottom, left to right: Pittsburgh skyline; Cathedral of Learning at the University of Pittsburgh; Carnegie Mellon University; PNC Park; Duquesne Incline
|
|||
|
|||
สมญา: City of Bridges, Steel City, City of Champions[1][2][3] |
|||
คำขวัญ: Benigno Numine (Latin for "With the Benevolent Deity" also translated as "By the favor of heaven") | |||
Location in Allegheny County, Pennsylvania |
|||
Location in the US | |||
พิกัดภูมิศาสตร์: 40°26′30″N 80°00′00″W / 40.44167°N 80.00000°Wพิกัดภูมิศาสตร์: 40°26′30″N 80°00′00″W / 40.44167°N 80.00000°W | |||
Country | United States | ||
Commonwealth | Pennsylvania | ||
Settled | 1717[4] | ||
Founded | September 14, 1758 | ||
Incorporated | April 22, 1794 | ||
ผู้ก่อตั้ง | George Washington, General John Forbes |
||
ชื่อ | "The Great Commoner": Prime Minister William Pitt | ||
การปกครอง | |||
• ประเภท | Mayor-Council | ||
• Mayor | Luke Ravenstahl (D) | ||
• City Council |
Councilmembers
|
||
• State House |
State Representatives
|
||
• State Senate | Jim Ferlo (D) Jay Costa (D) |
||
• U.S. House | Mike Doyle (D) | ||
พื้นที่ | |||
• City | 58.3 ตร.ไมล์ (151 ตร.กม.) | ||
• พื้นดิน | 55.5 ตร.ไมล์ (144 ตร.กม.) | ||
• พื้นน้ำ | 2.8 ตร.ไมล์ (7 ตร.กม.) | ||
• เขตมหานคร | 5,343 ตร.ไมล์ (13,840 ตร.กม.) | ||
ระดับสูงสูงสุด | 1,370 ฟุต (420 เมตร) | ||
ความสูงจุดต่ำสุด | 710 ฟุต (220 เมตร) | ||
ประชากร (2010[5]) | |||
• City | 305,704 | ||
• ความหนาแน่น | 5,636 คน/ตร.ไมล์ (2,176 คน/ตร.กม.) | ||
• เขตเมือง | 1,753,136 | ||
• เขตมหานคร | 2,356,285 | ||
• Demonym | Pittsburgher | ||
เขตเวลา | Eastern Standard Time (UTC−5) | ||
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | Eastern Daylight Time (UTC−4) | ||
ZIP Code | 15106, 15120–21, 15203–08, 15210–22, 15224, 15226–27, 15230, 15232–34, 15237, 15239, 15289 | ||
รหัสพื้นที่ | 412, 724, 878 | ||
เว็บไซต์ | www.city.pittsburgh.pa.us |
พิตต์สเบิร์ก (อังกฤษ: Pittsburgh) เป็นเมืองใหญ่อันดับ 2 ของรัฐเพนซิลเวเนีย สหรัฐอเมริกา และเป็นเคาน์ตีซีตของแอลลิเกนีเคาน์ตี ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของรัฐ ตรงจุดบรรจบของแม่น้ำแอลลิเกนีและแม่น้ำโมนังกาฮีลาซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของแม่น้ำโอไฮโอ เป็นเมืองที่มีเขตเมืองใหญ่เป็นอันดับ 22 ของสหรัฐอเมริกา[6] มีประชากร 305,704 คน (สำรวจเมื่อ ค.ศ. 2010)
เป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์สำคัญในเรื่องการผลิตเหล็กกล้า ปัจจุบันมีเศรษฐกิจที่สำคัญได้แก่ ด้านสุขภาพ การศึกษา เทคโนโลยี หุ่นยนต์ และการให้บริการการเงิน เมืองได้มีการปรับปรุงเมือง ในสถานที่ที่เคยเป็นย่านอุตสาหกรรมที่ทิ้งร้าง เปลี่ยนมาเป็นสำนักงานและย่านช็อปปิ้ง เช่นบริเวณเซาท์ไซด์เวิกส์ และเบเกอรีสแควร์
ฝรั่งเศสสร้างป้อมดูเคนขึ้นที่บริเวณเมืองนี้ใน ค.ศ. 1754 ต่อมาอังกฤษได้ยึดป้อมในปี ค.ศ. 1758 และเปลี่ยนชื่อมาเป็นพิตต์ จนเริ่มมีการตั้งถิ่นฐานในปี ค.ศ. 1760 และตั้งเป็นเมืองในปี ค.ศ. 1816
อ้างอิง[แก้]
- ↑ O'Brien, Jim; Marty Wolfson (1980). Pittsburgh, the story of the city of champions: the '70s—a decade unmatched in the annals of sports. Wolfson Pub. Co. ISBN 978-0-916114-07-7.
- ↑ Scarpaci, Joseph L; Kevin Joseph Patrick (2006). "Chapter 6: Pittsburgh, City of Bridges". Pittsburgh and the Appalachians: cultural and natural resources in a postindustrial age. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press. p. 81. ISBN 978-0-8229-4282-5. สืบค้นเมื่อ 28 February 2010.
- ↑ Rossi, Rob (14 February 2010). "Deadline-day deal? Not likely for Penguins". Pittsburgh Tribune-Review. สืบค้นเมื่อ 28 February 2010.
- ↑ "Historic Pittsburgh Chronology by Decade: 1717–1749". University of Pittsburgh. October 2, 2009. สืบค้นเมื่อ October 2, 2009.
- ↑ "U.S. Census Bureau Delivers Pennsylvania's 2010 Census Population Totals, Including First Look at Race and Hispanic Origin Data for Legislative Redistricting". สืบค้นเมื่อ 11 March 2011.
- ↑ Bowling, Brian (24 March 2010). "Census: More people arrive than leave for first time in almost 20 years". Pittsburgh Tribune-Review. สืบค้นเมื่อ 1 October 2010.