พระเจ้าโจวเซฺวียน
| พระเจ้าโจวเซฺวียน King Xuan of Zhou | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| พระมหากษัตริย์จีน | |||||
| ครองราชย์ | 827–782 ก่อนคริสตกาล | ||||
| ก่อนหน้า | ก้งเหอ | ||||
| ถัดไป | พระเจ้าโจวโยว | ||||
| สวรรคต | 782 BC | ||||
| คู่อภิเษก | Queen Jiang | ||||
| พระราชบุตร | พระเจ้าโจวโยว พระเจ้าโจวเซี่ย Changfu, Marquis of Yang | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์โจว | ||||
| พระราชบิดา | พระเจ้าโจวลี่ | ||||
| พระราชมารดา | เฉินเจียง | ||||
พระเจ้าโจวเซฺวียน (จีน: 周宣王; พินอิน: Zhōu Xuān Wáng; อังกฤษ: King Xuan of Zhou; สิ้นพระชนม์ 782 ปีก่อนคริสตกาล) พระนามเดิม จี จิ้ง เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 11 แห่งราชวงศ์โจวของจีนโบราณ เสวยราชย์ราว 827 (บางตำรากล่าวว่าครองราชย์ปี 825) –782 ปีก่อนคริสตกาล [1]
พระองค์เริ่มการปฏิวัติ เพื่อกอบกู้อำนาจของราชวงศ์โจวให้กลับมา ในช่วงเวลาของก้งเหอ พระองค์ได้ทำสงครามกับ 'คนเถื่อนตะวันตก' (อาจจะเป็นเซียนหยุน) และชาวป่าเถื่อนอีกกลุ่มหนึ่งที่แม่น้ำฮวยทางตะวันออกเฉียงใต้ ในปีที่เก้าของรัชกาล พระองค์ทรงมีรับสั่งเรียกประชุมเจ้านายทั้งหมด ต่อมาพระองค์ถูกขุนนางเข้าแทรกแซงทางการทหารในการทำสงครามอย่างยาวนานในรัฐลู่, เว่ย และรัฐฉี ซือ หม่าเฉียนกล่าวว่า "ในช่วงวลานี้ มีขุนนางหลายคนส่วนใหญ่ ที่ต้อต้านต่อราชโองการของราชวงศ์โจว"[1] ในพงศาวดารระบุว่าพระองค์มีรับสั่งให้ประหารขุนนางตู้ปอ ผู้บริสุทธิ์ (Duke of Tangdu, 唐杜公) และสุดท้ายแล้ว พระองค์ก็ถูกสังหารโดยลูกธนูที่วิญญาณของตู้ปอยิงมา[2] ต่อมาพระราชบุตรของพระองค์คือ พระเจ้าโจวโยว wขึ้นครองราชย์สืบต่อ เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์โจวตะวันตกพระองค์สุดท้าย
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Shaughnessy & al. (1999), p. 347.
- ↑ Ivanhoe (2005), p. 96.
| ก่อนหน้า | พระเจ้าโจวเซฺวียน | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
พระเจ้าโจวเซฺวียน สิ้นพระชนม์: 782 BC
| ||||
| สมัยก่อนหน้า ก้งเหอ |
พระมหากษัตริย์จีน 827–782 BC |
สมัยต่อมา พระเจ้าโจวโยว | ||