พระเจ้าฉินเซี่ยวเหวิน
พระเจ้าฉินเซี่ยวเหวิน 秦孝文王 | |||||
---|---|---|---|---|---|
ครองราชย์ | 12 พฤศจิกายน 251 ปีก่อนคริสต์ศักราช – 14 พฤศจิกายน 251 ปีก่อนคริสต์ศักราช | ||||
ก่อนหน้า | พระเจ้าฉินเจ้าเซียง | ||||
ถัดไป | พระเจ้าฉินจฺวังเซียง | ||||
คู่อภิเษก | พระพันปีหัวหยาง พระพันปีเซี่ย | ||||
พระราชบุตร | พระเจ้าฉินจฺวังเซียง | ||||
| |||||
พระราชบิดา | พระเจ้าฉินเจ้าเซียง | ||||
พระราชมารดา | พระพันปีถัง | ||||
ประสูติ | 303 ปีก่อนคริสต์ศักราช | ||||
สวรรคต | 251 ปีก่อนคริสต์ศักราช (พระชันษา 51–52 ปี) |
พระเจ้าฉินเซี่ยวเหวิน (303–251 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เป็นพระมหากษัตริย์ฉิน ผู้ครองราชย์เป็นระยะเวลาสั้น ๆ เมื่อ 251 ปีก่อนคริสต์ศักราช พระองค์เป็นพระอัยกาของจิ๋นซีฮ่องเต้
ฉินเซี่ยวเหวิน เป็นพระโอรสในพระเจ้าฉินเจ้าเซียงและพระนางถัง และเป็นพระราชนัดดาพระพันปีซ่วน ปกครองรัฐฉินเป็นเวลาไม่ถึงหนึ่งปี และสิ้นพระชนม์สามวันหลังพระราชพิธีราชาภิเษก ซึ่งก่อให้เกิดทฤษฎีมากมายเกี่ยวกับการครองราชย์เป็นระยะเวลาสั้น ๆ ของพระองค์ ข้อสันนิษฐานที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดคือพระองค์มีพระชนมายุมากเมื่อขึ้นครองบัลลังก์ ซึ่งพระราชบิดาของพระองค์ปกครองนานกว่า 50 ปี[1] อย่างไรก็ตามมีทฤษฎีสมคบคิด ที่ว่าลฺหวี่ ปู้เหวย์วางยาพิษหรือลอบปลงพระชนม์ เพื่อสถาปนากษัตริย์องค์ต่อไปคือพระเจ้าฉินจฺวังเซียงขึ้นสู่บัลลังก์ ซึ่งข้อสันนิษฐานนี้ได้รับการสนับสนุนจากข้อเท็จจริงที่ว่า พระเจ้าฉินจฺวังเซียง ครองราชย์ได้เพียง 3 ปี[2]