บุคคลที่ได้รับความคุ้มครอง

บุคคลที่ได้รับความคุ้มครอง (protected persons) หมายถึงบุคคลที่กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ กำหนดให้ได้รับความเคารพและความคุ้มครองจากการตกเป็นเป้าหมายโจมตี และจากการถูกบังคับให้กระทำการอันขัดต่อจรรยาบรรณและหน้าที่ของตน ทั้งนี้ไม่ว่าผู้นั้นจะเข้ามีส่วนในการขัดกันทางอาวุธหรือไม่ก็ตาม ซึ่งเป็นบทบัญญัติในอนุสัญญาเจนีวา 1949 และพิธีสารเพิ่มเติมอนุสัญญาดังกล่าวในปี 1977

บุคคลที่ได้รับความคุ้มครองซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับกองทัพ

กฎหมายกำหนดให้บุคคลจำพวกนี้ได้รับการปฏิบัติและการดูแลเอาใจใส่โดยปราศจากการแบ่งแยก

• ผู้บาดเจ็บและป่วยไข้ในกองทัพในสนามรบ
• ผู้ซึ่งบาดเจ็บ ป่วยไข้ และเรือต้องอับปาง สังกัดในกองทัพขณะอยู่ในทะเล
• บุคลากรทางการแพทย์ และบุคลากรทางศาสนา
• ผู้สื่อข่าวสงคราม

บุคคลมีสถานะพิเศษ

บุคคลจำพวกนี้จำเป็นต้องได้รับการพิจารณาเพิ่มเติม

• ทหารผู้ละทิ้งหน้าที่ ซึ่งตกอยู่ในความควบคุมตัวโดยภาคีปฏิปักษ์ จะได้สถานะเชลยศึก หรือสถานะที่ดีกว่า
• ทหารผู้แปรพักตร์ ซึ่งตกอยู่ในความควบคุมตัวโดยภาคีต้นสังกัด ไม่มีสิทธิ์ได้สถานะเชลยศึก
• สายลับ ถ้าเป็นพลรบมีเครื่องแบบให้ถือเป็นเชลยศึก แต่ถ้าเป็นพลเรือนหรือพลรบไม่มีเครื่องแบบให้ถือไม่เป็นเชลยศึก
• ทหารรับจ้าง ไม่มีสิทธิ์ได้สถานะเชลยศึกหรือพลรบ จึงไม่เป็นบุคคลที่รับความคุ้มครอง

บุคคลพลเรือน

อนุสัญญาเจนีวาฉบับที่สี่ให้ความคุ้มครองต่อเฉพาะพลเรือนที่อยู่ในพื้นที่ของภาคีปฏิปักษ์ (อันหมายถึงบุคคลพลเรือนที่อยู่ในอาณาเขตประเทศของตนในส่วนที่ถูกข้าศึกยึดครอง) และต้องเป็นพลเรือนที่ไม่มีส่วนร่วมในการสู้รบ พลเรือนจำพวกนี้ได้รับการคุ้มครองดูแลบนทางมนุษยธรรม ไม่ถูกทรมาน สังหาร หรือทารุณกรรมทางเพศ (พลเรือนสัญชาติที่มิได้เข้าเป็นภาคีแห่งอนุสัญญาฉบับที่สี่จะไม่ได้รับความคุ้มครองตามนี้)

• พลเรือนจะได้ร้บความคุ้มครองโดยทั่วไปจากอันตรายซึ่งเกิดขึ้นจากการปฏิบัติการทางทหาร
• พลเรือนจะไม่ตกเป็นเป้าหมายแห่งการโจมตี และการคุกคาม
• พลเรือนจะไม่ถูกบังคับให้ออกจากอาณาเขตของตน เว้นแต่ในกรณีความมั่นคงของพลเรือนหรือด้วยเหตุผลทางการทหารอันมิอาจเลี่ยง

อ้างอิง

• คณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ. พิธีสารเพิ่มเติมอนุสัญญาเจนีวา ลงวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ. 1949