ข้ามไปเนื้อหา

บาร์บิคันเอสเตท

พิกัด: 51°31′09″N 0°05′38″W / 51.51917°N 0.09389°W / 51.51917; -0.09389
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บาร์บิคันเอสเตท
บาร์บิคันทาวเวอส์
แผนที่
ข้อมูลทั่วไป
ประเภทโครงการมิกซ์ยูส
สถาปัตยกรรมบรูทัลลิสท์/ฟอร์เทรส
เมืองลอนดอน EC2
ประเทศอังกฤษ
การออกแบบและการก่อสร้าง
บริษัทออกแบบแชมเบอร์ลิน, พาเวลล์ แอนด์ บอน
วิศวกรโครงสร้างโอเวอารูพ แอนด์ พาร์ทเนอส์
วิศวกรโยธาโอเวอารูพ แอนด์ พาร์ทเนอส์
กำหนดให้เป็นขึ้นทะเบียน เกรด II
เว็บไซต์
เว็บทางการของรัฐบาล

บาร์บิคันเอสเตท (อังกฤษ: Barbican Estate) เป็นชุดอาคารที่อยู่อาศัยที่ประกอบด้วยแฟลท, เมซงเนท (maisonettes) และบ้านราว 2000 หน่วย ตั้งอยู่ในนครหลวงลอนดอนในภูมิภาคตอนกลางของลอนดอน ที่ตั้งของเอสเตทในอดีตเป็นจุดที่ถูกทำลายอย่างหนักระหว่างสวครามโลกครั้งที่สองและเคยเต็มไปด้วยสถาบันทางการเงินมาก่อน แรกเริ่มเดิมที บาร์บิคันเอสเตทสร้างขึ้นเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยสำหรับเช่าให้กับผู้มีวิชาชีพชนชั้นกลางและกลางตอนบน และในปัจจุบันยังคงสถานะเป็นชุดที่อยู่อาศัยสำหรับตลาดบน บริเวฯชณภายในและรอบข้างประกอบด้วยศูนย์ศิลปะบาร์บิคัน, พิพิธภัณฑ์ลอนดอน, โรงเรียนดนตรีและการแสดงกิลด์ฮอลล์, หอสมุดสาธารณะบาร์บิคัน, โรงเรียนสตรีนครหลวงลอนดอน และอดีตศูนย์วายเอ็มซีเอ[1] ทั้งหมดเรียกรวมกันเป็น บาร์บิคุนคอมเพลกซ์ (Barbican Complex)

บาร์บิคันคอมเพลกซ์เป็นตัวอย่างชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมบรูทัลลิสต์แบบอังกฤษ และได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอาคารเกรด II[2]

ผู้อยู่อาศัยที่มีชื่อเสียง

[แก้]

ระเบียงภาพ

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Finsbury Hostel Closure". Islington Gazette. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-04. สืบค้นเมื่อ 2 February 2012.
  2. ↑ Historic England. "Details from listed building database (1352667)". National Heritage List for England. สืบค้นเมื่อ 12 June 2011.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 "Meet the Barbican's original residents". สืบค้นเมื่อ 24 April 2020.
  4. ↑ Robert Humphreys, The Rough Guide to London (London: Rough Guides, 2003) ISBN 9781843530930
  5. ↑ "The sound of money", Pearson Phillips, The Times, 29 April 1987, p. 14.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 "Barbican comes of age", Jon Stock, The Times, 23 February 1991, p. 17.
  7. ↑ "Sir Michael Craig-Martin on creativity under coronavirus lockdown: 'Art doesn't have parameters'". inews.co.uk. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  8. ↑ "What is Michael Craig-Martin, the godfather of Brit Art, doing at Chatsworth House?". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  9. ↑ "Frank Dickens, creator of Bristow comic strip – obituary". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 6 September 2020.
  10. ↑ "S.W. Alexander in the Spectator". สืบค้นเมื่อ 13 October 2020.
  11. ↑ "Robert Aickman's cult horror books are being resurrected for the centenary of his birth". The Independent. 7 April 2014.
  12. ↑ "Jean Richardson. "Memories of a Friend", Afterword to Robert Aickman, Cold Hand in Mine, London: Faber, 2014, pp. 346–47.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ บาร์บิคันเอสเตท

แม่แบบ:City of London แม่แบบ:London landmarks 51°31′09″N 0°05′38″W / 51.51917°N 0.09389°W / 51.51917; -0.09389

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=บาร์บิคันเอสเตท&oldid=11909249"