บั๊ญแส่ว
 บั๊ญแส่วหรือขนมเบื้องญวน | |
| ชื่ออื่น | ขนมเบื้องญวน (ไทย) บัญจาว (กัมพูชา) |
|---|---|
| แหล่งกำเนิด | เวียดนาม |
| ภูมิภาค | เวียดนาม กัมพูชา ไทย |
| ผู้สร้างสรรค์ | อาหารเวียดนาม |
| อุณหภูมิเสิร์ฟ | ร้อน |
| ส่วนผสมหลัก | แป้งผสมขมิ้น กรอกในกระทะเป็นแผ่นบาง ใส่ไส้ |
| รูปแบบอื่น | ไส้และน้ำจิ้มจะต่างไปในแต่ละท้องถิ่น |
บั๊ญแส่ว (เวียดนาม: bánh xèo) หรือที่เรียกกันในประเทศไทยว่า ขนมเบื้องญวน เป็นอาหารเวียดนามลักษณะคล้ายแพนเค้กที่ทำจากแป้งข้าวเจ้า น้ำ และผงขมิ้นหรือกะทิ (ในพื้นที่ภาคใต้) ยัดไส้ด้วยมันหมู กุ้ง และถั่วงอกแล้วนำมาทอดในกระทะ ตามธรรมเนียม บั๊ญแส่วจะห่อด้วยใบมัสตาร์ด ใบผักกาด หอม และยัดด้วยใบสะระแหน่ ใบโหระพา หรือสมุนไพรอื่น ๆ แล้วจิ้มด้วยเนื้อกเจิ๊ม (น้ำปลาของเวียดนามที่มีส่วนผสมของน้ำและมะนาว) ในภาคกลางจะรับประทานบั๊ญแส่วกับซอสเตือง (tương) ซึ่งประกอบด้วยตับ ซอสฮอยซิน และกระเทียม
บั๊ญแส่วในภาคใต้จะมีขนาดใหญ่เมื่อเปรียบเทียบกับพื้นที่ในภาคกลาง บั๊ญแส่วในภาคใต้จะมีชื่อเรียก ว่า "บั๊ญคว้าย" (bánh khoái) หรือไข่เจียวยัดไส้ ซึ่งทุกวันนี้ได้เป็นหนึ่งในอาหารที่คนรู้จักกันดีจากภาคกลาง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าและเพิ่มรสชาติด้วยกับผงขมิ้นแล้วนำไปทอดในกระทะจนกรอบ บั๊ญคว้ายจะยัดไส้ด้วยหมูสับ ไข่ กุ้ง ถั่วงอก ถั่วเขียวบดแล้วก็พับ เวลาจะรับประทานให้ใช้ตะเกียบแยกเป็นชิ้น ๆ และนำมาห่อด้วยผักสมุนไพรสดแล้วจุ่มลงในซอสเตือง ซึ่งประกอบด้วยตับ ซอสฮอยซิน และกระเทียม ส่วนผักสมุนไพรสดต่าง ๆ จะช่วยลดความมันในอาหารทอด ในอาหารกัมพูชาจะมีจานที่คล้ายบั๊ญแส่ว เรียกว่า "บาญแชว" (បាញ់ឆែវ banh chhaew) ส่วนชาวเขมรใต้ที่อยู่เวียดนามภาคใต้ เรียกว่า "นมจากอำแบง" (នំចាក់អំបែង หรือ នំចាក់អម្បែង ขนมเทเศษภาชนะแตก)
 |
วิกิตำรามีคู่มือในหัวข้อ บั๊ญแส่ว |