นิงเงียว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นางเงือกญี่ปุ่น ( นิงเงียว )
แต่งทรงผมด้วยนิฮงงามิในสมัยเอโดะ
― ซันโต เคียวเด็ง ฮาโกอิริ มูซูเมะ เม็นยะ นิงเงียว (ค.ศ. 1791)[1]

นิงเงียว (ญี่ปุ่น: 人魚; โรมาจิ: Ningyo; "ปลามนุษย์") เป็นสิ่งมีชีวิตคล้ายปลาจากนิทานพื้นบ้านญี่ปุ่น แม้ว่าบางครั้งมีการแปลคำนี้เป็น "นางเงือก" แต่ตามหลักแล้วคำนี้ไม่เจาะจงเพศและอาจรวมถึง "เงือกชาย" ด้วย จึงมีการแปลตรงตามความหมายว่า "ปลามนุษย์" ด้วย

ตำนานที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับเนื้อนิงเงียว คือการที่กินเนื้อของนิงเงียวแล้วจะทำให้เป็นอมตะดังในตำนานของแม่ชียาโอบิกูนิ [ja]

ภาพรวม[แก้]

"' นิงเงียว โนะ ซุ ": ภาพพิมพ์แกะไม้ลงวันที่วาดเป็นเดือน 5 ของรัชศกบุนกะปีที่ 2 (ค.ศ. 1805) [2] [3]

บันทึกที่เก่าแก่ที่สุดของนิงเงียวที่ยืนยันในแหล่งข้อมูลที่เป็นลายลักษณ์อักษรของญี่ปุ่นระบุว่าเป็นสิ่งมีชีวิตน้ำจืดที่กล่าวกันว่ามีการจับได้ในศตวรรษที่ 7 ซึ่งบันทึกไว้ในนิฮงโชกิ[a] แต่บันทึกในสมัยต่อมามักระบุว่าเป็นสิ่งมีชีวิตในทะเล[5][b]

เนื้อของนิงเงียวมีรสชาติดี และจากตำนานของแม่ชียาโอบิกูนิทำให้เชื่อว่าถ้าได้กินเนื้อของนิงเงียวจะทำให้มีอายุยืนยาวถึง 1,000 ปี อย่างไรก็ตาม เชื่อกันว่าการจับนิงเงียวจะนำมาซึ่งพายุและความโชคร้าย ชาวประมงที่นิงเงียวเหล่านี้ได้จึงมักจะถูกบอกให้โยนพวกนิงเงียวกลับสู่ทะเล นิงเงียวที่ถูกคลื่นซัดมาที่ชายหาดเป็นลางบอกเหตุของสงครามหรือภัยพิบัติ

ตำนานอมตะเกี่ยวกับนิงเงียว เป็นเรื่องที่การกินเนื้อของนิงเงียวโดยแม่ชีชื่อ ยาโอบิกูนิ [ja] (มีความหมายว่า "ภิกษุณี[ผู้มีอายุ]แปดร้อย[ปี]") ซึ่งกล่าวกันว่ามีอายุยืนยาวถึง 8 ศตวรรษ[8][2]

คำศัพท์[แก้]

คำภาษาญี่ปุ่นว่า นิงเงียว (ญี่ปุ่น: 人魚; โรมาจิ: ningyo; มีความหมายว่า "ปลามนุษย์"[2]) มีบรรจุในพจนานุกรมที่มีชื่อเสียง (โคจิเอ็ง) ว่าเป็น "สัตว์วิเศษ" ที่เป็น "ครึ่งผู้หญิง ครึ่งปลา" ต่อมาแก้ไขเป็น "ครึ่งมนุษย์ (มักเป็นผู้หญิง) ครึ่งปลา" ดังนั้นคำว่า นิงเงียว จึงไม่ได้หมายความถึงแค่นางเงือก แต่รวมถึงเงือกชายด้วย

ยาโอบิกูนิ[แก้]

หนึ่งในนิทานพื้นบ้านที่มีชื่อเสียงที่มีความเกี่ยวข้องกับนิงเงียว เล่าว่ามีเด็กหญิงที่กินเนื้อนิงเงียวแล้วได้รับความเยาว์วัยและอายุยืนยาว ผู้กลายเป็นภิกษุณีชื่อว่า ยาโอบิกูนิ (ญี่ปุ่น: 八百比丘尼; โรมาจิ: Yao Bikuni; "ภิกษุณีแปดร้อย (ปี)") หรืออ่านได้อีกแบบว่า ฮัปเปียกุบิกูนิ ซึ่งมีอายุถึง 800 ปี[9][10][c]

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ แม้ว่ายังไม่มีการเรียกด้วยคำว่านิงเงียวในนิฮนโชกิ[4]
  2. ↑ ตัวอย่างของการพบนิงเงียวน้ำจืดคือมีรายงานว่ามีการจับนิงเงียวได้ในยุคโคนิง (ค.ศ. 810–824) ในทะเลสาบบิวะ จากที่มีบันทึกในโค ยามาโตะ ฮนโซ เบ็ตสึโรกุ ('บันทึกเภสัชตำรับญี่ปุ่นฉบับขยายความ') ในสมัยเอโดะ[6][7]
  3. ↑ แม้ว่าแม่ชีผู้นี้จะมีอายุ 800 ปีในหลายแบบฉบับ แต่ก็มีบางแบบฉบับที่ระบุอายุเป็น 200, 400 หรือเลขจำนวนปีอื่น ๆ [11] แม่ชีผู้นี้ยังถูกเรียกด้วยชื่อ ชิราบิกูนิ/ชิโรบิกูนิ ญี่ปุ่น: 白比丘尼; โรมาจิ: Shira Bikuni/Shiro Bikuni; "ภิกษุณีขาว" ในบางแหล่ง ตามตำนานท้องถิ่นในจังหวัดโอกายามะ แม่ชีผู้นี้ถูกเรียกด้วยชื่อ เซ็นเน็งบิกูนิ ญี่ปุ่น: 千年比丘尼; โรมาจิ: Sennen Bikuni และมีอายุ 1,000 ปี[12] ฮายาชิ ราซัง (Honchō jinjakō [ja]) เล่าถึงตำนานของ ชิราบิกูนิ ญี่ปุ่น: 白比丘尼; โรมาจิ: Shira Bikuni ผู้มีอายุ 400ปี[12]

อ้างอิง[แก้]

รายการอ้างอิง
  1. ↑ Santō Kyōden (1791), fol. 14a.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Castiglioni (2021).
  3. ↑ Suzuki, Tōru (2006). Nihon kawaraban 日本史瓦版 (ภาษาญี่ปุ่น). Sanshūsha. p. 167. ISBN 9784384038323.
  4. ↑ Yoshioka (1993), p. 40.
  5. ↑ Yoshioka (1993).
  6. ↑ Yoshioka (1993), pp. 35–36.
  7. ↑ Fujisawa (1925), pp. 39–40.
  8. ↑ Hayward (2018).
  9. ↑ Castiglioni (2021), p. 32.
  10. ↑ Foster (2015), p. 155.
  11. ↑ Kuzumi (2011), p. 72.
  12. ↑ 12.0 12.1 Kuzumi (2011), p. 67.
บรรณานุกรม 
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=นิงเงียว&oldid=11015250"