ธนูยาวอังกฤษ

ธนูยาวอังกฤษ ยาว 2 เมตร แรงต้าน (draw force) 470 นิวตัน

ธนูยาวอังกฤษ หรือเรียก ธนูยาวเวลส์ เป็นธนูยาวสมัยกลางประเภททรงพลัง ยาวประมาณ 1.83 เมตร ซึ่งชาวอังกฤษและชาวเวลส์ใช้ในการล่าสัตว์และเป็นอาวุธในสงครามสมัยกลาง การใช้ธนูยาวของอังกฤษมีประสิทธิภาพต่อฝรั่งเศสระหว่างสงครามร้อยปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นของสงคราม ในยุทธการเครซี (ค.ศ. 1346) และปัวตีเย (ค.ศ. 1356) และที่มีชื่อเสียงที่สุดที่ยุทธการอาแฌงคูร์ต (ค.ศ. 1415) แต่เริ่มประสบความสำเร็จน้อยลงหลังจากนั้น พลธนูยาวได้รับความสูญเสียที่ยุทธการแวร์เนย (ค.ศ. 1424) และถูกตีแตกพ่ายที่ยุทธการพาเทย์ (ค.ศ. 1429) เมื่อถูกเข้าตีก่อนที่พวกเขาจะจัดตั้งตำแหน่งตั้งรับ คำว่า ธนูยาว "อังกฤษ" หรือ "เวลส์" เป็นคำสร้างใหม่เพื่อแยกแยะธนูเหล่านี้จากธนูยาวอื่น แม้ธนูยาวแบบเดียวกันนี้จะถูกใช้อย่างแพร่หลายในยุโรปเหนือและยุโรปตะวันตก แต่ที่จริงแล้ว ก้านธนูยิวส่วนมากถูกนำเข้าจากสเปนตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 14 เป็นต้นมา

ธนูยาวที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักมาจากอังกฤษ ซึ่งถูกพบที่แอสคอทท์ฮีท (Ashcott Heath) มณฑลซอมเมอร์เซ็ท ซึ่งมีอายุถึง 2665 ปีก่อนคริสตกาล แต่ไม่มีธนูยาวเหลือรอดในช่วงที่ธนูยาวใช้กันอย่างแพร่หลาย (ระหว่าง ค.ศ. 1250-1450) ซึ่งอาจเป็นเพราะ เป็นธรรมชาติของธนูที่จะอ่อนแอลง หัก และถูกเปลี่ยน มากกว่าที่จะส่งต่อกันรุ่นสู่รุ่น อย่างไรก็ตาม มีธนูยาวมากกว่า 130 คันเหลือรอดจากยุคเรเนซ็องส์ มีลูกศรกว่า 3,500 ดอก และธนูยาวทั้งคัน 137 คัน ถูกกู้ขึ้นจากเรือแมรีโรส เรือของกองทัพเรือในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ซึ่งจมในพอร์ตสมัธ ใน ค.ศ. 1545

ธนูยาวจะต้องยาวพอจะให้ผู้ใช้น้าว (draw) สายธนูถึงจุดบนใบหน้าหรือร่างกาย และดังนั้น ความยาวจึงแตกต่างกันไปขึ้นกับผู้ใช้ ในยุโรปภาคพื้นทวีป โดยทั่วไปมักพบธนูยาวกว่า 1.2 เมตร สมาคมนักสะสมของเก่าระบุว่า ยาว 1.5-1.83 เมตร ริชาร์ด บาร์เทล็อต (Richard Bartelot) แห่งสถาบันปืนใหญ่หลวง ระบุว่า ธนูเป็นไม้ยิว ยาว 1.83 เมตร และใช้ธนูยาว 91.4 เซนติเมตร แกสตัน โฟบัส (Gaston Phoebus) ใน ค.ศ. 1388 เขียนว่าธนูยาวควรจะ "ทำจากไม้ยิวหรือไม้เนื้อแข็ง ยาวเจ็ดสิบนิ้ว [1.78 เมตร] ระหว่างจุดผูกสาย" นักประวัติศาสตร์ จิม แบรดบูรี (Jim Bradbury) ว่า ธนูเหล่านี้ยาวเฉลี่ย 5 ฟุต 8 นิ้ว การประเมินทั้งหมดยกเว้นอันสุดท้าย มีขึ้นก่อนการกู้เรือแมรีโรส ซึ่งพบธนูความยาวระหว่าง 1.87 ถึง 2.11 เมตร ยาวเฉลี่ย 1.98 เมตร

บรรณานุกรม

• Andrzejewski, Stanislaw (2003) [1954]. Military organization and society. ISBN 978-0-415-17680-4.
• Bacon, Edward (1971). Archaeology: Discoveries in the 1960s. New York: Praeger. ISBN 0-304-93635-9.
• Bennett, Matthew (1994). "The Development of Battle Tactics in the Hundred Years War". ใน Curry, Anne; Hughes, Michael L (บ.ก.). Arms, armies, and fortifications in the Hundred Years War. Woodbridge, England: Boydell Press. pp. 1–20. ISBN 0-85115-365-8.
• Bradbury, Jim (1985). The Medieval Archer. The Boydell Press. ISBN 0-85115-194-9.
• Barker, Juliet (2006). Agincourt: Henry V and the Battle That Made England. Little, Brown and Co. ISBN 0-316-01503-2.
• Burne, A.H. (1991) [1955]. The Crecy War. London: Greenhill Books. pp. 37–39. ISBN 1-85367-081-2.
• Conan Doyle, Arthur (1997). The White Company. Project Gutenberg. สืบค้นเมื่อ 21 April 2004.
• Featherstone, Donald (1973) [1967]. Bowmen of England. London: New English Library. ISBN 978-0450016264.
• Gunn, Steven (2010). "Archery Practice in Early Tudor England". Past and Present. 209 (1): 53–81. doi:10.1093/pastj/gtq029.
• Gunn, Steven; Gromelski, Tomasz (2012). "For whom the bell tolls: accidental deaths in Tudor England". The Lancet. 380 (9849): 1222–1223. doi:10.1016/S0140-6736(12)61702-4. PMID 23057076. S2CID 20425600.
• Hageneder, F. (2007). Yew: A History. Sutton Publishing. ISBN 978-0-7509-4597-4.
• Heath, E.G. (1980). Archery : A Military History. London: Osprey. ISBN 0850453534.
• Heath, E.G. (n.d.) [1972]. The Grey Goose Wing. p. 134.
• Keen, Maurice, บ.ก. (1999). Medieval Warfare: A History. Oxford: Oxford Univ. Press. ISBN 978-0-19-820639-2.
• Kruschke, Earl Roger (1985). The right to keep and bear arms: a continuing American dilemma. C.C. Thomas Publishing Co. ISBN 0-398-05141-0.
• Lawrence, David (2008). The Complete Soldier: Military Books and Military Culture in Early Stuart England, 1603–1645. Boston: Brill. ISBN 978-9004170797.
• Loades, Mike (2013). The Longbow. Botley, Oxford: Osprey Publishing. ISBN 978-1782000853.
• Longman, C.J.; Walrond, H. (1967). Archery. New York: Fiederick Ungar Publishing Co.
• Magier, Mariusz; Nowak, Adrian; และคณะ (2017). "Numerical Analysis of English Bows used in Battle of Crécy". Problemy Techniki Uzbrojenia. 142 (2): 69–85. doi:10.5604/01.3001.0010.5152. ISSN 1230-3801.

• Oakeshott, R. Ewart (1960). The Archaeology of Weapons. London: Lutterworth Press.
• Pope, Saxton (2003). Hunting with the Bow and Arrow. Project Gutenberg EBook.
• Roth, Erik (2012). With a Bended Bow: Archery in Medieval and Renaissance Europe. Stroud, Gloucestershire: The History Press Ltd. ISBN 978-0752463551.
• Rothero, Christopher (1984). The Scottish and Welsh wars, 1250–1400. Men at Arms. London: Osprey. ISBN 0-85045-542-1.
• Soar, Hugh; Gibbs, Joseph; Jury, Christopher; Stretton, Mark (2010). Secrets of the English War Bow. Westholme. pp. 127–151. ISBN 978-1594161261.
• Strickland, Matthew; Hardy, Robert (2005). The Great Warbow: From Hastings to the Mary Rose. Sutton Publishing. ISBN 0-7509-3167-1.
• Trevelyan, G. M. (2008). English Social History – A Survey of Six Centuries – Chaucer to Queen Victoria. Longman. ISBN 978-1-4437-2095-3.
• Wadge, Richard (2007). Arrowstorm. Stroud: Spellmount. pp. 160–61. ISBN 978-1-86227-388-7.
• Wadge, Richard (2012). Archery in Medieval England: Who Were the Bowmen of Crecy?. Stroud, Gloucestershire: History Press Limited. pp. 211–212. ISBN 978-0752465876.

วารสาร

• Cummins, Josephine (November 2006). "Saving Prince Hal: maxillo-facial surgery, 1403" (PDF). Dental History Magazine. Glasgow, Scotland: History of Dentistry Research Group, University of Glasgow (19). ISSN 1756-1728. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 1 February 2013. สืบค้นเมื่อ 19 August 2012.
• Kaiser, Robert E. (December 2003). "Medieval Military Surgery". Medieval History Magazine. 1 (4).
• Kaiser, Robert E. (1980). "The Medieval English Longbow". Journal of the Society of Archer-Antiquaries. 23. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 April 2008. สืบค้นเมื่อ 12 April 2008.
• Rogers, Clifford J. (2011). "The development of the longbow in late medieval England and "technological determinism"". Journal of Medieval History. 37 (3): 321–341. doi:10.1016/j.jmedhist.2011.06.002. S2CID 159466651.

อื่น ๆ

• Bane, Matheus (2006). "English Longbow Testing against various armor circa 1400" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 13 November 2011. สืบค้นเมื่อ 8 November 2016.
• Cohu, Will (3 April 2005). "How they did affright the air at Agincourt". The Daily Telegraph.
• Levick, Ben (1992). "They Didn't Have Bows, Did They?". Regia Anglorum Publications.
• Staff (2007). "The Ship – Armament – Bows" (10 pages ed.). The Mary Rose Trust. pp. 6, 7. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 February 2008.