ทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ระบบทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์
ป้ายหมายเลขทางด่วนฟิลิปปินส์
แผนที่ทางด่วนในเกาะลูซอน ทางด่วนซูบิก–คลาร์ก–ตาร์ลัก แสดงด้วยเส้นสีแดง
ข้อมูลของระบบ
ดูแลรักษาโดย บริษัทเอกชนภายใต้สัมปทานจากกรมโยธาธิการและทางหลวง
ระยะทาง420 กิโลเมตร[1] (260 ไมล์)
ชื่อของทางหลวง
ทางด่วนEหมายเลข
ระบบทางหลวง
  • ถนนในประเทศฟิลิปปินส์

ทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์ เป็นระบบทางหลวงที่ควบคุมการเข้าถึงที่ควบคุมโดยกรมโยธาธิการและทางหลวง ซึ่งประกอบด้วยทางด่วนและทางหลวงมาตรฐานสูงตามภูมิภาคทั้งหมดในประเทศฟิลิปปินส์[2] ทางหลวงมาตรฐานสูงดังกล่าว หมายถึง ทางหลวงที่ให้บริการจราจรในระดับสูงโดยสามารถใช้ความเร็วและมีความปลอดภัยในการเดินทาง เพื่อที่จะสนับสนุนกิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคม[2] ทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์เป็นถนนที่เก็บค่าผ่านทางหลายช่องจราจร ซึ่งดูแลรักษาโดยบริษัทเอกชนภายใต้สัปทานจากรัฐบาล ส่วนทางหลวงมาตรฐานสูงตามภูมิภาคเป็นทางหลวงที่ควบคุมการเข้าถึงเช่นกัน แต่ทำหน้าที่เป็นทางเสริมให้กับทางด่วน[2]

ทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์มีระยะทางทั้งหมด 420 กิโลเมตร (260 ไมล์)* ในปี ค.ศ. 2015 และจะขยายเพิ่มเติมเป็น 626 กิโลเมตร (389 ไมล์)* ภายในปี ค.ศ. 2020 และ 995 กิโลเมตร (618 ไมล์)* ภายในปี ค.ศ. 2030 ตามแผนแม่บทที่เสนอโดยองค์การความร่วมมือระหว่างประเทศแห่งญี่ปุ่น ในปี ค.ศ. 2010[1]

ทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์ประกอบด้วยทางหลวงที่ควบคุมการเข้าถึงจำนวน 10 สาย ที่เชื่อมต่อเมโทรมะนิลาไปยังจังหวัดในลูซอนเหนือและลูซอนใต้ ปัจจุบัน ทางด่วนทั้งหมดยังไม่เชื่อมต่อกัน แต่จะเป็นแผนในอนาคตที่จะเชื่อมต่อกันเป็นโครงข่าย[3]

ระบบการกำหนดหมายเลข[แก้]

ตามระบบการกำหนดหมายเลขของกรมโยธาธิการและทางหลวง ป้ายทางด่วนนั้นเป็นป้ายห้าเหลี่ยมสีเหลือง และมีตัวรหัสสีดำ นำหน้าด้วยตัวอักษร "E" ย่อมาจาก "Expressway" แล้วตามด้วยหมายเลข[4]

ในปี ค.ศ. 2015 ระบบทางด่วนในประเทศฟิลิปปินส์ประกอบด้วยเส้นทางดังต่อไปนี้ [5]

รูป หมายเลข เริ่มต้น สิ้นสุด ระยะทาง ถนนที่เก็บค่าผ่านทาง พื้นที่ที่ทางผ่าน หมายเหตุ
 E1 เกซอนซิตี Rosario ทางด่วนลูซอนเหนือ
ทางด่วนซูบิก–คลาร์ก–ตาร์ลัก
ทางด่วนตาร์ลัก–ปังกาซีนัน–ลาอูนีโยน
จังหวัดบูลาคัน จังหวัดลาอูนีโยน เมโทรมะนิลาตอนเหนือ จังหวัดปัมปังกา จังหวัดปังกาซีนัน จังหวัดตาร์ลัก
 E2 มากาตี บาตังกัสซิตี สกายเวย์
ทางด่วนลูซอนใต้
Southern Tagalog Arterial Road
จังหวัดบาตังกัส จังหวัดคาบีเต จังหวัดลากูนา เมโทรมะนิลาตอนใต้
Muntinlupa Bacoor ทางด่วน Muntinlupa–คาบีเต เมโทรมะนิลาตอนใต้ จังหวัดคาบีเต
 E3 Parañaque Kawit 14 km (8.7 mi) ทางด่วนมะนิลา–คาบีเต จังหวัดคาบีเต เมโทรมะนิลาตอนใต้
 E4 Olongapo Mabalacat ทางด่วนซูบิก–Tipo
ทางด่วนซูบิก–คลาร์ก–ตาร์ลัก
จังหวัดบาตาอัน จังหวัดปัมปังกา จังหวัดซัมบาเลส
 E5 เกซอนซิตี Valenzuela ทางด่วนลูซอนเหนือ Mindanao Avenue-Karuhatan Link เมโทรมะนิลาตอนเหนือ
 E6 Parañaque ปาไซ ทางด่วน NAIA เมโทรมะนิลาตอนใต้ รวมถึงท่าอากาศยานนานาชาตินินอย อากีโน

ทางหลวงสายเอเชีย[แก้]

ทางหลวงเอเชียสาย 26 หรือทางหลวงสายแพน-ฟิลิปปินส์ () มีเส้นทางผ่านทางด่วน 2 สายในประเทศฟิลิปปินส์

  1. ทางด่วนลูซอนเหนือ จาก Guiguinto ถึง Balintawak เกซอนซิตี
  2. ทางด่วนลูซอนใต้ จากทางแยกต่างระดับ Magallanes ถึง Calamba

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 "Master Plan for High Standard Highways/Expressways for PPP". กรมโยธาธิการและทางหลวง. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-05-24. สืบค้นเมื่อ 15 พ.ค. 2017.
  2. 2.0 2.1 2.2 "The Study of Masterplan on High Standard Highway Network Development in the Republic of the Philippines" (PDF). องค์การความร่วมมือระหว่างประเทศแห่งญี่ปุ่น. ก.ค. 2010. สืบค้นเมื่อ 15 พ.ค. 2017.
  3. "Public Private Partnership; Overview; List of PPP Projects". Department of Public Works and Highways. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-01-05. สืบค้นเมื่อ 8 December 2015.
  4. "Brief History of National Roads in the Philippines" (PDF). กรมโยธาธิการและทางหลวง. สืบค้นเมื่อ 15 พ.ค. 2017.[ลิงก์เสีย]
  5. "2015 DPWH Road Data". กรมโยธาธิการและทางหลวง. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-02-24. สืบค้นเมื่อ 15 พ.ค. 2017.