ตารางการจัดสรรไฟล์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ตารางการจัดสรรไฟล์ (อังกฤษ: file allocation table, FAT) เป็นระบบไฟล์ที่พัฒนาขึ้นสำหรับคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล และเป็นระบบไฟล์หลักในระบบปฏิบัติการดอสและวินโดวส์ 9x แต่เดิมถูกพัฒนาขึ้นเพื่อใช้กับฟลอปปีดิสก์ที่มีความจุน้อย ๆ แต่ภายหลังก็ได้รับการพัฒนาให้ใช้กับฮาร์ดดิสก์และอุปกรณ์อื่น ๆ ได้ด้วย โดยแบ่งเป็น FAT12, FAT16 และ FAT32[1]

ภายหลังในระบบปฏิบัติการวินโดวส์ ได้มีการเปลี่ยนระบบไฟล์หลักจากเดิมที่เป็น FAT มาเป็น NTFS แทนตั้งแต่วินโดวส์เอกซ์พีเป็นต้นไป[2] โดยวินโดวส์มีเป็นรุ่นสุดท้ายที่ใช้ FAT เป็นระบบไฟล์หลัก

โครงสร้าง[แก้]

หลักการทำงานของ FAT จะใช้ตารางดัชนี (index table) ที่อยู่ภายในอุปกรณ์เก็บข้อมูล เพื่อหาพื้นที่เก็บข้อมูลที่สัมพันธ์กับแต่ละไฟล์ โดยในตารางจะประกอบด้วยข้อมูลย่อย ๆ รวมกันเป็นแต่ละกลุ่มซึ่งเรียกว่า คลัสเตอร์ (cluster) มาเรียงกันเป็นแต่ละหน่วยในรายการโยง (linked list) ซึ่งในแต่ละหน่วยก็จะประกอบไปด้วยหมายเลขของคลัสเตอร์ถัดไปภายในไฟล์ หรืออาจเป็นเครื่องหมาย (marker) ที่บ่งบอกว่าเป็นจุดสิ้นสุดไฟล์ (end of file) เป็นพื้นที่ที่ไม่ได้ใช้ หรือเป็นพื้นที่ที่สงวนไว้ของดิสก์ โดยหน่วยแรกในตาราง FAT จะเป็นส่วนของไดเร็กทอรีราก (root directory) ซึ่งประกอบด้วยหมายเลขของคลัสเตอร์แรกภายในแต่ละไฟล์ภายในไดเร็กทอรีนั้น ซึ่งระบบปฏิบัติการสามารถทำการสืบค้นไฟล์ในตาราง FAT ได้โดยดูจากหมายเลขของคลัสเตอร์แรกภายในไฟล์นั้น แล้วดูคลัสเตอร์ถัดไปเรื่อย ๆ อย่างต่อเนื่องจนพบจุดสิ้นสุดของไฟล์นั้น

อ้างอิง[แก้]

  1. Bhat, W. A. (2010). "Review of FAT data structure of FAT32 file system". www.semanticscholar.org (ภาษาอังกฤษ). S2CID 58178285. สืบค้นเมื่อ 2023-01-17.
  2. "Comparing NTFS and FAT file systems". Microsoft. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-06-20.